ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1279

“จักรพรรดิอาทิตย์เทียนไขหนึ่งในห้าจักรพรรดิของโลกซ้อนโลก เสียชีวิตเพราะข้ากับทวนพระอังคาร” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แม้นเฉินเฉียนหัวจะผลักเปิดประตูเซียน แต่คนผู้นั้นกลับไม่ใช่ตะเกียงประหยัดน้ำมัน”

อาหู่กระจ่างแจ้ง กล่าวด้วยรอยยิ้มสัตย์ซื่อ “มิน่าคุณชายท่านไม่นำพา สถานการณ์ที่มั่นคงนี้ถูกทำลายเพราะท่าน ท่านจะใส่ใจได้อย่างไร?”

คนที่พลิกสถานการณ์อันมั่นคงของโลกซ้อนโลกด้วยมือตัวเอง ถูกคนอื่นจัดอยู่ในประมุขทั้งสิบ ยิ่งเหมือนกับการประชดประชันอย่างหนึ่ง

ที่ประชดประชันไม่ใช่เยี่ยนจ้าวเกอ แต่เป็นทั่วทั้งโลกซ้อนโลก

“บอกว่าทำลายยังเร็วเกินไป” เยี่ยนจ้าวเกอเงยหน้าเล็กน้อย เหม่อลอยอยู่บ้าง “แต่ถ้าแผนการในครั้งนี้สำเร็จ ทุกอย่างในอดีตเกรงว่ามิอาจย้อนคืนมาได้อีกจริงๆ”

เสี่ยวอ้ายว่า “หลายปีมานี้โลกซ้อนโลกก็มีผู้เข้มแข้งผุดขึ้นไม่ขาดสายทีเดียว”

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม “ผู้ใดว่าไม่ใช่เล่า”

หากกล่าวโดยมองจากภายนอก มีความบังเอิญที่อัจฉริยะจำนวนมากรวมกันปรากฏขึ้น มีความจำเป็นที่โลกซ้อนโลกต้องพัฒนาอย่างมั่นคงเป็นเวลาหลายปี เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเติบโตของคนมีความสามารถ

ไม่กี่ร้อยปีมานี้ โลกซ้อนโลกให้กำเนิดอัจฉริยะรุ่นใหม่มานับไม่ถ้วนอย่างแท้จริง

หลายปีมานี้โลกซ้อนโลกให้กำเนิดอัจฉริยะฟ้าประทานอย่างเฉินเฉียนหัวกับเนี่ยจิงเสิน เหมือนกับเยี่ยนจ้าวเกอสองพ่อลูก รวมถึงหลงเสวี่ยจี้ที่มาจากมรกตท่องฟ้า

นอกจากนี้แล้ว หลี่จวินซิ่น เหอซีสิง ชิงซู่จื่อ รวมถึงพวกฟู่ถิงที่เกิดช้ากว่า ต่างเป็นผู้มีความสามารถที่โดดเด่น

ถ้าหากมองไปในอดีต ไป๋เทาประมุขหรดีและเลี่ยนจู่หลินประมุขพายัพในประมุขทั้งสิบ ล้วนเป็นบุคคลที่ผงาดขึ้นในไม่กี่ร้อยปีที่ผ่านมาเช่นกัน

ไม่กี่ร้อยปีมานี้ อัจฉริยะบนโลกซ้อนโลกยิ่งเกิดสภาวะน้ำพ่นจากบ่อ

เฉินเฉียนหัวกลายเป็นเซียนไม่จำเป็นต้องกล่าวมากความ เนี่ยจิงเสิน หลี่จวินซิ่น เหอซีสิงเลื่อนสู่ระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสิบ ขั้นประมุขในหมู่คนตามลำดับ

ถ้าหากบวกเยี่ยนจ้าวเกอสองพ่อลูก ต่อให้ประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิง จวงเซินประมุขทักษิณและนักพรตเทียนอี้ประมุขบูรพาเสียชีวิตหมดแล้ว โลกซ้อนโลกก็ปรากฏสภาพที่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นประมุขมีเกินกว่าสิบคน

เทียบกับยอดฝีมือระดับเซียนแล้ว จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ไม่ว่าจะเป็นอายุขัยหรือความสามารถในการรับความเสี่ยง ล้วนอ่อนด้อยกว่า

ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นการตายเพราะอายุขัยสิ้นสุดตามปกติ หรือการตายแบบไม่ปกติ หลายพันปีมานี้ ประมุขทั้งสิบบนโลกซ้อนโลกก็มีการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนคนมากมาย นอกจากประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิงที่มั่นคงดุจขุนเขามาแต่แรก ตำแหน่งอื่นๆ ล้วนเกิดการเปลี่ยนแปลงไม่ต่ำกว่าหนึ่งครั้ง

บุคคลจำนวนน้อยนิดที่มีพรสวรรค์ ความสามารถ และวาสนาล้ำเลิศ ผลักเปิดประตูเซียน ก้าวสู่ฟ้าดินแห่งใหม่

ทว่าคนส่วนใหญ่ ต่างหนีไม่พ้นสายลม มักถูกฝนกระหน่ำลมพัดใส่

คนที่อายุยืนเหมือนอย่างประมุขปฐวีหวังเจิ้งเฉิง เป็นกรณีพิเศษที่มีน้อยนิด เนื่องจากสาเหตุทางด้านเงื่อนไขภายนอก และสาเหตุจากตัวเอง

เกาเสวี่ยโพที่อายุน้อยกว่าเขามากหล่อเลี้ยงกระบี่จนถึงปัจจุบัน ใกล้จะถึงขีดจำกัดอายุขัยของตัวเองแล้ว

เทียบกับคนธรรมดา อายุขัยของจอมยุทธ์ผู้เข้มแข้งจะต้องยาวนานมากอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ความชราก็ยังคงเป็นความน่าสะพรึงกลัวเหนือกว่าความตายอยู่ดี

ผู้ที่มีพลังเข้มแข็ง มีภูมิรู้กว้างขวาง สติปัญญาสูงส่ง ยังคงหลีกหนีวันที่ต้องแก่ตัวลงไม่พ้น

ขณะมองตัวเองค่อยๆ ชราภาพลงแต่กลับไร้เรี่ยวแรงขัดขืน กระบวนการที่ทำให้ผู้คนจนปัญญานี้ จึงทรมานจิตใจของผู้คนมากที่สุด

“ราชันพระเสาร์ความจริงก็ได้ย่างสู่วัยชราแล้ว แต่ครั้งนี้สำเร็จห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิดอีกขั้น เลื่อนสู่ระดับเซียนลี้ลับ อายุขัยเพิ่มขึ้นอย่างใหญ่หลวง”

พูดถึงคู่ต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ผู้นี้ เยี่ยนจ้าวเกอน้ำเสียงราบเรียบยิ่ง “ถึงอย่างไรก็เป็นผู้อาวุโสที่รอดจากวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่”

ในเก้านพเคราะห์คุนหลุนใหม่ เจี่ยงเซิ่งราชันพระเสาร์ เกาหานราชันพระอาทิตย์ หลิงชิงราชันพระจันทร์กับเจี่ยนซุ่นหวาราชันพระราหู ล้วนเป็นคนที่อยู่มาก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ เป็นคนรุ่นก่อนที่โชคดีรอดจากวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่

อีกห้าคนที่เหลือล้วนเป็นคนที่เกิดหลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ เทียบกับพวกเจี่ยงเซิ่นแล้ว นับเป็นคนรุ่นหลัง

คนที่โชคดีเอาชีวิตรอดจากวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ได้ ยังมีกษัตริย์เถาแห่งมรกตท่องฟ้า

“แต่การสำเร็จเป็นระดับเซียนลี้ลับของเขา กลับทำให้พวกเราลำบากแล้วขอรับคุณชาย” อาหู่แยกเขี้ยวยิงฟัน

เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “นี่เป็นเรื่องที่ทำอะไรไม่ได้ โลกใบนี้มิได้มีหลักการอนุญาตให้แค่พวกเราเดิน คนอื่นกลับได้แต่เดินอยู่ที่เดิม”

ขณะที่คุยสัพเพเหระกับพวกอาหู่กับเสี่ยวอ้าย เยี่ยนจ้าวเกอมือก็มิได้ผ่อนความเร็ว หลอมสร้างป้ายคำสั่งใบแล้วใบเล่า