ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 130

เยี่ยนจ้าวเกอมองไปทางจ้าวฮ่าว พลางคิดในใจ ‘เจ้าเชี่ยวชาญเรื่องศาสตร์ตำรับโอสถเซียน แล้วได้ศึกษาทดลองเกี่ยวกับสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำหรือไม่’

ซานสือเวิงก็มองไปยังจ้าวฮ่าวเช่นกัน “แบบแผนของเจ้าสมบูรณ์ดีแล้วหรือ”

จ้าวฮ่าวกล่าว “อย่างน้อยสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำผืนนี้ ข้าสามารถฟื้นคืนถึงเจ็ดส่วน เทียบกับเมื่อตอนที่สมบูรณ์ก่อนหน้านี้”

สิ้นสุดคำกล่าวนี้ ท่าทีของจอมยุทธ์เขาไร้พรมแดนทั้งหมดพลันฮึกเหิมขึ้นมา

ปัจจุบันสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำแห่งเขานิมิตเมฆ เมื่อตอนสมบูรณ์มีปริมาณผลผลิตไม่ถึงสี่ส่วน

สำนักเขาไร้พรมแดนแดนเห็นแก่ความมั่นคง จึงจำกัดการขุดแร่ ซึ่งปีก่อนๆ ที่ผ่านมาดูเหมือนจะมีการขุดแค่สองสามส่วนเท่านั้น

ปัญหาสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำนั้น มองเพียงแวบเดียวก็รู้แล้วว่าเขาไร้พรมแดนรีบร้อนถึงเพียงใด

จ้าวฮ่าวเชื่อมั่นว่าตนเองสามารถฟื้นคืนสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำได้ถึงเจ็ดส่วน แม้ว่าอยากให้ถึงสิบส่วนจะยังอีกไกลนัก ทว่าก็ฟื้นคืนขึ้นได้เกือบจะเท่าหนึ่งแล้ว จะไม่ให้ซานสือเวิงและคนอื่นๆ ประทับใจได้อย่างไร

เยี่ยนจ้าวเกอได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย “วิธีของข้ามีสองแบบ วิธีแรกฟื้นคืนได้ถึงเจ็ดส่วน อีกวิธีสามารถฟื้นคืนได้ถึงเก้าส่วน”

อีกฝ่ายได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาทอดมองไปยังเยี่ยนจ้าวเกอ

ผู้คนต่างเงียบงันอยู่ชั่วขณะ ทั้งซานสือเวิง ผู้อาวุโสจั่ว และผู้อาวุโสเสวียนสือต่างก็มองหน้ากันเลิ่กลั่ก

ปัญหาที่สำนักเขาไร้พรมแดนกลัดกลุ้มมาอยู่หลายปี การมาถึงของเยี่ยนจ้าวเกอไม่เพียงแต่จะแก้ไขปัญหาได้เท่านั้น หากแต่วิธีแก้ปัญหายังมีมากกว่าหนึ่งวิธีอีกด้วยอย่างนั้นหรือ

วิธีที่ฟื้นคืนได้เจ็ดส่วนนั้นยังไม่ต้องเอ่ยถึง หากสามารถฟื้นฟูได้เก้าส่วนจริงๆ จนใกล้เคียงกับช่วงที่สมบูรณ์นั้น ช่างน่ากลัวเสียจริง ทำเอาเขาไร้พรมแดนเหนือความคาดหมายอยู่ไม่น้อย

อีกทั้งยังได้เปรียบกว่าจ้าวฮ่าวอยู่สองส่วน เหนือกว่าที่เขาไร้พรมแดนหวังไว้อยู่พอดิบพอดี

ถ้าหากวิธีของเยี่ยนจ้าวเกอมีหวังอยู่แค่แปดส่วนแล้วละก็ เขาไร้พรมแดนนั้นก็คงจะเลือกจ้าวฮ่าวมากกว่า อย่างไรเสียจ้าวฮ่าวก็เป็นศิษย์สำนักเดียวกัน

เพราะหากเลือกที่จะเชื่อถือเยี่ยนจ้าวเกอแห่งเขากว่างเฉิงก่อน ก็อาจมีความเป็นได้ที่จะถูกครอบงำ

ทว่าเก้าส่วนเทียบกับเจ็ดส่วน ก็ทำเขาไร้พรมแดนสองจิตสองใจอยู่เช่นกัน

โดยเฉพาะยิ่งเป็นเพราะเพลิงใหญ่ก่อนหน้านี้ เยี่ยนจ้าวเกอได้ชี้ขาดอย่างชัดเจนแล้วว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้สายแร่อ่อนแอลง นี่เป็นสิ่งที่จ้าวฮ่าวไม่เคยทำได้มาก่อน

การที่ผู้คนในเขาไร้พรมแดนยังแคลงใจกับวิธีการของจ้าวฮ่าว นั่นเป็นเพราะรู้สึกว่าถึงแม้เขาจะเอ่ยถึงวิธีการ ทว่ายังคงแฝงความรู้สึกที่ว่ามีบางอย่างที่เขายังไม่รู้ว่ามันคืออะไร แล้วเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น

ก่อนที่ซานสือเวิงจะออกจากประตูหุบเขาไร้พรมแดน หัวหน้าสำนักระดับสูงได้ปรึกษาหารือถึงความเป็นไปได้ต่างๆ แยกแบบแผนที่มีมุ่งไปยังเป้าหมาย

ดังนั้นสภาพการณ์ ณ ตอนนี้ ก็ยังไม่ถึงกับทำให้เขาหมดสิ้นหนทาง และก็ไม่จำเป็นต้องขอคำแนะนำเป็นพิเศษอีก

“แผนการที่หยุดอยู่แค่บนกระดาษ มีหรือไม่มีมูลฐาน ยังจำเป็นต้องดูผลลัพธ์อยู่อีกหรือ” ซานสือเวิงกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “ท่านทั้งสองสะดวกเผยรายละเอียดสภาพการณ์หรือไม่”

เยี่ยนจ้าวเกอเผยรอยยิ้มน้อย “ทดลองปฏิบัติดูก็ดีกว่าพูด ข้าก็เห็นด้วยในจุดนี้ วิธีของข้าเห็นผลได้ทันที จะพิสูจน์ตอนนี้เลยก็ย่อมได้ ต้องสัมฤทธิ์ผลเป็นแน่ แม้ผลอาจจะไม่ได้ถึงตามที่คาดการณ์ไว้ในทันที แต่ก็เห็นอัตราการฟื้นฟูจนสามารถคาดคะเนได้เลยคร่าวๆ ผลลัพธ์ท้ายที่สุดก็พิสูจน์ได้ด้วยกาลเวลาที่ผ่านพ้นไป ช่วงเวลานี้ข้าก็จะอยู่เขานิมิตเมฆแห่งนี้ คอยดูผลสุดท้ายด้วย”

ซานสือเวิงและคนอื่นๆ ต่างก็ชะงักงันเล็กน้อย ใครจะไปคิดว่าจ้าวฮ่าวที่อยู่อีกด้านจะกล่าวอย่างเฉยเมยว่า “วิธีของข้าก็เห็นผลไวเช่นกัน”

สายตาของเขามองไปยังเยี่ยนจ้าวเกอ แววตาชัดเจนว่ามีความฉงนสนเท่ห์อยู่บ้าง

ในการฟื้นฟูสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำ เขาขุดเจอซากสิ่งของของพรรคอสูรที่เหลือรอดมาได้ก่อนวิกฤตการณ์โดยบังเอิญ จึงได้เข้าใจถึงวิธีการบูรณะ

ก่อนหน้าก็ไม่ได้สนใจแต่อย่างใด ว่าเขาไร้พรมแดนจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรจะเกี่ยวอะไรกับเขา แต่ตอนนี้ต้องการลืมตาอ้าปากอยู่ที่สำนักเขาไร้พรมแดน ดังนั้นจึงนำมาใช้การได้พอดิบพอดี

ทว่าหากพูดถึงการฟื้นคืนสายแร่ศิลาวิญญาณลึกล้ำให้ถึงเก้าส่วน เขาก็ไม่แน่ใจนักว่าจะทำได้เช่นกัน

หลังจากผ่านเรื่องที่เยี่ยนจ้าวเกอใช้วิชาเข็มทองผ่านโอสถ และวิชาเหวเวหาทวนกระแสที่หุบเหวปราการมังกรก่อนหน้านี้ ตอนนี้จ้าวฮ่าวจึงไม่อาจดูถูกเยี่ยนจ้าวเกอได้อีกต่อไป

การที่เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวว่าตนเองสามารถฟื้นคืนสายแร่ได้ถึงเก้าส่วน จ้าวฮ่าวที่เสียเปรียบเขาอยู่เนืองๆ ขณะนี้ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

ทว่าก็ทำให้ความเกลียดชังในใจของเขาที่มีต่อเยี่ยนจ้าวเกอยิ่งเด่นชัดขึ้น ‘เมื่อตอนอยู่ที่ถังตะวันออก ก็เป็นเจ้าที่ทำลายเรื่องดีๆ ของข้าอยู่ตลอด บัดนี้อยู่เขาไร้พรมแดนแล้ว เจ้าก็ยังจะมาขวางข้าอีกหรือ!’

‘เยี่ยนจ้าวเกอและเขากว่างเฉิง ก็ยังคงทำลายล้างผู้อื่นได้ดียิ่ง’

จ้าวฮ่าวแต่ไหนแต่ไรก็หยิ่งยโสโอหังเสมอมา ผลคือพ่ายแก่เยี่ยนจ้าวเกอซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แรกเริ่มเป็นเพราะเขากว่างเฉิง เขาจึงรู้สึกว่าเยี่ยนจ้าวเกอช่างขัดหูขัดตา แต่ตอนนี้ความเกลียดชังและเอือมระอาที่มีต่อเยี่ยนจ้าวเกอของเขา กลับมากกว่าที่มีต่อเขากว่างเฉิงไปเสียแล้ว

ซานสือเวิงและผู้อาวุโสจั่วต่างมองไปทางผู้อาวุโสเสวียนสือ หลังจากที่ผู้อาวุโสเสวียนสือใคร่ครวญอยู่ขณะหนึ่ง เขาก็ผงกศีรษะ “ข้าคิดว่าสามารถลองสักตั้งได้ ไม่กระทบสายแร่ทั้งหมด”