ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1306

‘ยังมาอีก?’ เยี่ยนจ้าวเกอจิตใจสั่นสะท้าน

เมื่อครู่มารเงาได้อาละวาดไปครั้งหนึ่ง ถูกสั่วหมิงจางกับจักรพรรดิโกวเฉินโจมตีจนต้องหนีไป

ถึงปัจจุบันสั่วหมิงจางกับจักรพรรดิโกวเฉินจะออกจากจักรวาลสำนักเต๋าเพราะเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ แต่ถ้ามารเงาไปแล้วกลับมา หรือว่าจอมมารระดับเทวกษัตริย์ตนอื่นๆ มายังโลกซ้อนโลก ยังคงฝ่าฝืนข้อห้ามร้ายแรง

สำหรับสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาในจักรวาล มารจากนพยมโลกสุดท้ายแล้วเป็นศัตรูร่วมกัน

จอมมารระดับสุดยอดออกจากนพยมโลก ไม่เผยร่องรอยยังพอทำเนา เมื่อเผยร่องรอยแล้วก็มักดึงดูดการกลุ้มรุมได้โดยง่าย

กระนั้นสถานการณ์ในตอนนี้แม้ไม่ใช่จอมมารหรือมารโบราณสุดยอด เป็นมารระดับจ้าวสวรรค์ ก็ส่งผลกระทบต่อสถานการณ์ของโลกซ้อนโลกในตอนนี้เช่นกัน

ราชันพระจันทร์หลิงชิงที่ควบคุมสถานการณ์ ย่อมโดนผลกระทบเป็นคนแรก

ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอไม่ต้องการให้จอมารระดับสุดยอดสอดมือมาอีก

กษัตริย์ดารากับสือจวินสองแม่ลูกตอนนี้ต่างสะกดจิตใจเพราะผลกระทบจากมารเงาก่อนหน้า

หากถูกจอมารรบกวนอีก ยากจะคิดถึงผลลัพธ์

นอกจากจักรวาลสำนักเต๋า ยอดฝีมือจากโถงเซียนที่ยังหลงเหลืออยู่ส่วนหนึ่งก่อนหน้านี้ถูกสั่วหมิงจางจู่โจม ตกค้างอยู่ในมิตินอกเขตแดน

แต่เวลาผ่านไปนานถึงเพียงนี้ เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าพวกเขาจะเริ่มเคลื่อนไหวอีกรอบแล้ว

หลังจากทำอะไรสั่วหมิงจางไม่ได้ ย่อมต้องระบายเพลิงโทสะใส่โลกซ้อนโลกกับพวกเยี่ยนจ้าวเกอ

กษัตริย์ดารากับกษัตริย์กระบี่ เดิมทีคนหนึ่งต้องรับมือกษัตริย์ดิน คนหนึ่งต้องรับมือแรงกดดันตามหลังของยอดฝีมือจากโถงเซียน

ถ้าเกานหานราชันพระอาทิตย์ที่เยี่ยนจ้าวเกอคอยป้องกันมาโดยตลอดมีแผนการซ่อนเร้น เยี่ยนจ้าวเกอก็มีไพ่ตาย เตรียมไว้ใช้กับเขาเช่นกัน

แต่ว่าก่อนหน้านี้เกิดเรื่องเหนือความคาดหมาย มารเงาแอบเข้าสู่ในโลกซ้อนโลกสำเร็จโดยที่ทุกคนคาดไม่ถึง ถึงจะไม่ก่อให้เกิดการทำลายที่เห็นได้ชัดแต่ก็ทำให้พวกกษัตริย์ดาราไม่อาจลงมือในตอนนี้

หลิงชิงย่อมไม่มีความรู้สึกที่ดีต่อคนจากโถงเซียนเส้นทางนอกรีต ถ้าอีกฝ่ายจะบุกมาจริงๆ นางสมควรลงมือ

แต่ว่าก่อนหน้านั้น แผนการกระตุ้นตราสลักของหยกหรูอี้ไตรรัตนะใต้เขาคุนหลุนของเกาหานจะต้องสำเร็จเสียก่อน

นั่นหมายถึงว่าแผนการของเยี่ยนจ้าวเกอจะล้มเหลว

ดังนั้นแม้นสภาพจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นจับคอเสื้อเห็นข้อศอก เยี่ยนจ้าวเกอก็ได้แต่ต้องเตรียมทุ่มเทสุดกำลังก่อน

มิคาดทางเขตราตรีอุดรเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกรอบ

แนนอนว่าไม่จำเป็นต้องเป็นมาร

ระหว่างที่ความคิดทำงาน ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกก็เร่งรุดไปยังเขตราตรีอุดรด้วยความเร็วสูง

เยี่ยนจ้าวเกอที่อยู่ในตำหนักโอสถ กลางจักรวาลนอกโลกซ้อนโลก ชะลอแผนการเดิมชั่วคราว

แสงสีทองละลานตาในหอเซียนม่วงค่อยๆ จางลง เตาทองคำม่วงเมฆาลี้ลับยังคงมีควันอบอวล

ทว่าจิตใจของเยี่ยนจ้าวเกอกลับคืนสู่กายเนื้อของตัวเองอีกครั้ง

สภาพการณ์น้อยครั้งจะเป็นไปตามที่คาดไว้ทั้งหมด ครั้งนี้มีขุมกำลังมากมายเข้ามาร่วมด้วย ยิ่งยากจะประเมินทิศทางของสถานการณ์

เยี่ยนจ้าวเกอเตรียมใจในเรื่องนี้ไว้แต่ต้น ไม่ได้ลนลาน เพียงแต่ความคิดทำงานด้วยความเร็วสูง ปรับแผนการของตัวเองให้เป็นไปตามสถานการณ์จริง

ในจักรวาลสำนักเต๋า ราชันพระจันทร์หลิงชิงเลิกคิ้วเล็กน้อย ‘หายไปแล้ว? ความรู้สึกหลอน?’

นางมองตำหนักหยกขาวที่มีทะเลเมฆสีม้วงห้อมล้อมแต่ไกล ‘ไม่ ต้องไม่ใช่ความรู้สึกหลอนแน่’

เมื่อครู่มีอยู่ชั่วพริบตาหนึ่งที่นางสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่า ตำหนักโอสถตรงหน้าเหมือนกับจะมีสติปัญญาของตัวเอง กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความคิดและจิตวิญญาณเฉพาะตัว!

เพียงแต่ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นแวบเดียวแล้วหายไป ราวกับภาพลวงตา

‘ฟังว่าในอดีดวิญญาณตำหนักฟ้าฟื้นเคยมีสติปัญญาเป็นของตัวเอง รักษาลมหายใจมาถึงยุคปัจจุบัน แต่ในเมื่อวันนี้ตำหนักฟ้าฟื้นตกอยู่ในมือคน เช่นนั้นก็หมายความว่า วิญญาณตำหนักได้ดับสูญไปแล้ว’

‘ปฏิกิริยาเมื่อครู่ไม่ใช่ตายแล้วเกิดใหม่ แต่เป็น…ยืมศพคืนวิญญาณ’

‘เยี่ยน…จ้าวเกอหรือ?’ หลิงชิงสายตากระจ่างประดุจสายน้ำ สงบนิ่งอยู่ห่างไกล ‘เจ้าคิดทดลองทำให้วิญญาณของตัวเองกลายเป็นวิญญาณตำหนักฟ้าฟื้น?’