ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1313

เยี่ยนจ้าวเกอออกสี่กระบี่ติดต่อกัน

สี่กระบี่ที่ดูรวบรัด กลับแฝงหลักการของวรยุทธ์อันแยบคายมากมาย

นอกจากหกคัมภีร์หลังกำเนิดการสืบทอดกระแสตรงหยกพิสุทธิ์ กับสี่กระบี่ล้ำค่าการสืบทอดกระแสตรงสายเหนือพิสุทธิ์ ยังมีอีกสี่วรยุทธ์

นอกจากกระบี่มังกรเขียวในแขนเสื้อที่สร้างเอง ก็ได้หลอมรวมวรยุทธ์ชนิดอื่นอย่างต่อเนื่อง ตัดส่วนเกิดเก็บสิ่งสำคัญเอาไว้ พัฒนาสิ่งที่ดีอยู่แล้วให้ดีกว่าเดิม ยังมีอีกสามวรยุทธ์ที่ถูกบันทึกไว้ในหอเก็บหนังสือวังเทพ

คัมภีร์หมัดเจินอู่ คัมภีร์เซียนหลิงกวงทะยาน คัมภีร์เจ็ดสังหาร

คัมภีร์แรก ใช้คัมภีร์นภารังสรรค์ชีวิตสายหยกพิสุทธิ์หล่อเลี้ยงมังกรเขียวที่เกิดจากท่ามังกรเขียวในแขนเสื้อ จากนั้นก็ใช้กระบี่ผนึกเซียนสายเหนือพิสุทธิ์สังหารมังกรเขียว พลังชีวิตนับไม่ถ้วนกลายเป็นจิตสังหารและปราณความพินาศในชั่วพริบตา

กระบี่ที่สอง ใช้คัมภีร์นภาหยินหยางหล่อเลี้ยงสภาพเสวียนอู่เต่างูขดเข้าหากันอันเกิดจากคัมภีร์หมัดเจินอู่ จากนั้นก็ใช้กระบี่ลงทัณฑ์เซียนสายเหนือพิสุทธิ์ฆ่าเสวียนอู่ บดขยี้หยินหยาง ทำลายหลักการมากมาย

กระบี่ที่สาม ใช้คัมภีร์นภาความวางเปล่าสายเหนือพิสุทธิ์กับคัมภีร์นภากาลเวลาหล่อเลี้ยงหงส์แดงอันเกิดจากคัมภีร์เซียนหลิงกวงทะยาน จากนั้นก็ใช้กระบี่ลวงเซียนสายเหนือพิสุทธิ์ฆ่าหงส์แดง ทำลายมิติเวลา บดขยี้ความว่างเปล่า

กระบี่ที่สี่ ใช้คัมภีร์นภาครอบจักรวาลและคัมภีร์นภาทันใจหล่อเลี้ยงพยัคฆ์ขาวอันเกิดจากคัมภีร์เจ็ดสังหาร ก่อนจะใช้กระบี่สังหารเซียนสายเหนือพิสุทธิ์ฆ่าทิ้ง มีทั้งปรากฏการณ์ที่มีรูปร่างรวมถึงจิตวิญญาณอันไร้รูปร่างบังเกิด หลังจากหยกหรูอี้เปลี่ยนเป็นพยัคฆ์ขาวที่ดุร้ายอย่างแท้จริง ก็ใช้สังหารหยุดสังหาร โลกกลับคืนสู่สภาพสงบนิ่ง

สี่กระบี่ใช้ออกพร้อมกัน พลังของทุกกระบี่คงอยู่ในจักรวาลเนิ่นนาน

เจตจำนงกระบี่แต่ละชนิดผสมผสานกัน ปราณทำลายล้างกลับสลายไป หลอมรวมด้วยปราณที่ลี้ลับสูงส่ง

กลางจักรวาลเดิมไม่มีการแบ่งทิศ

ทว่าขณะนี้ ยอดฝีมือของโถงเซียนกลับรู้สึกว่า จักรวาลตรงหน้ามีการแบ่งบนล่างสูงต่ำ

เวลานี้เยี่ยนจ้าวเกอเหมือนกับอยู่ในสภาพที่สูงกว่าเดิม ก้มมองพวกเขาจากด้านบน

จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่ง และมนุษย์เซียนคนหนึ่ง ต่อให้จะมีคำว่า ‘เซียน’ แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่จอมยุทธ์ระดับเซียนอย่างแท้จริง ไม่ได้ฝ่าภัยพิบัติมนุษย์เซียนจริงๆ ยังคงเป็นคนที่อยู่บนโลกมนุษย์

ยอดฝีมือระดับเซียนที่ได้ผลักประตูเซียนไม่ใช่มนุษย์อีกแล้ว อยู่บนท้องฟ้าเหนือโลกมนุษย์ มองดูความทุกข์ความสุข การจากลาและได้กลับมาเจอกันมากมายบนโลกมนุษย์

เดิมทีสมควรเป็นเช่นนี้ แต่ว่าตอนนี้จุดยืนของสองฝ่ายกลับตาลปัตร

จักรพรรดิเซียนจริงแท้เช่นพวกเขาอยู่ ‘ด้านล่าง’ ในมิติเวลา

ส่วนคนคนหนึ่งก้มมองพวกเขาจาก ‘ด้านบน’

เรื่องที่ทำให้คนรู้สึกเหลือเชื่อ อยู่นอกเหนือความรู้ความเข้าใจดั้งเดิมโดยสิ้นเชิง วินาทีนี้กลับเกิดขึ้นจริงๆ

ไม่เพียงแต่คนของโถงเซียนที่ประหลาดใจเหลือเแสน คนจากโลกซ้อนโลกที่อยู่ใกล้ๆ ตอนนี้ตกตะลึงเล็กน้อย

อัจฉริยะสะท้านโลกบางคนสามารถสู้กับเซียนจริงแท้ด้วยร่างมนุษย์ได้

ไม่พูดถึงคนไกลตัว เพียงแต่หลายปีมานี้ อย่างน้อยก็มีเฉินกานหวาที่สู้กับจักรพรรดิสรรพสิ่งไร้จำกัดได้ และเนี่ยเจิงเสินที่สู้กับจักรพรรดิเอกภพกำเนิดได้

เยี่ยนจ้าวเกอมีพลังสูงส่งยิ่งกว่า ตอนที่อยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ก็สามารถต้านทานการร่วมมือกันของจักรพรรดิแพรอาภรณ์ดำกับหวังเจิ้งเฉิงประมุขปฐวีที่มีอาวุธเซียนอยู่ในมือ สร้างความสะท้านเทือนแก่ชนชาวโลกได้แล้ว

ทว่านั่นสุดท้ายก็เป็นการต่อสู้ในด้านพลัง ที่แล้วมาไม่เคยมอบความรู้สึกพลิกเปลี่ยนระดับสูงต่ำให้แก่ผู้คนมาก่อน

กระนั้นปัจจุบัน ทุกๆ คนต่างรู้สึกได้แล้ว

วินาทีนี้ โลกกับประวัติศาสตร์ในความรู้ก่อนหน้านี้ของพวกเขา เหมือนกับเปลี่ยนเป็นลวงตาไม่เป็นความจริงขึ้นมา

เห็นประกายกระบี่ของเยี่ยนจ้าวเกอหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว จากนั้นก็ลอยละล่อง อยู่ใน ‘ที่สูง’ เหมือนกับตัวเขา เวลานี้เหมือนกับธารสวรรค์ม้วนพลิก เทใส่พวกนักพรตรองเท้าสานที่อยู่เบื้องล่าง!

“กระบี่นี้ของข้า ชื่อเนรเทศเซียน”

เสียงของเยี่ยนจ้าวเกอเหมือนดังมาจากมาจากสวรรค์ชั้นเก้า

ประกายกระบี่ที่เหมือนกับไร้รูปร่างเทลงเหมือนกับลำน้ำ พุ่งใส่นักพรตรองเท้าสารเป็นอันดับแรก

นักพรตรองเท้าสานรู้สึกท่าไม่ดี

ถึงเยี่ยนจ้าวเกอจะไม่มีอาวุธเซียนอยู่ในมือ แต่เขายังคงแทบจะโคจรพลังต้านทานด้วยสัญชาตญาณ ไม่ได้อาศัยร่างเซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่วของตัวเองไม่สนใจโดยสิ้นเชิง เหมือนอย่างตอนเผชิญการโจมตีของจอมยุทธ์ที่เป็นมนุษย์

กระนั้น พอถูกประกายกระบี่เนรเทศเซียนของเยี่ยนจ้าวเกอกระทบ นักพรตรองเท้าสานพลันรู้สึกว่าร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลง