ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1342
“ลุกขึ้นมาตอบ” ราชามังกรหวนเฉินกล่าว “เฉินเสวียจง?”
ฝูลัวจื่อกล่าวขึ้นด้านข้าง “เฉินเสวียนจงแห่งสายหกยพิสุทธิ์ เป็นผู้สืบทอดกระแสตรงสายหยกพิสุทธิ์ ถึงแม้ว่าจะสู้สั่วหมิงจางที่ขึ้นสู่สวรรค์ชั้นมหาชาลไม่ได้ แต่ก็ถือว่าเป็นบุคคลจำนวนน้อยในผู้สืบทอดกระแสตรงสายสามพิสุทธิ์หลังวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่”
“ก่อนหน้านี้พวกเยี่ยนจ้าวเกอกับตำหนักโอสถเข้าไปหลบในมิตินอกเขตแดน ฟังว่าคนผู้นี้ก็ออกจากจักรวาลสำนักเต๋าด้วยเช่นกัน” เขาคิดครู่หนึ่งแล้วกล่าวต่อ “การสืบทอดของคนผู้นี้หากสืบสาวไปถึงที่สุดแล้ว ถือเป็นสายสืบทอดของอวิ๋นจงจื่อ”
เวลานี้ปีศาจกวางขาวก็เอ่ยขึ้นว่า “ไม่ผิดแน่ คนผู้นี้จะต้องเกี่ยวข้องกับตำหนักโอสถ ก่อนหน้านี้เคยเผยร่องรอยติดต่อกับผู้สืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์ น่าเสียดายที่ขัดขวางไม่ได้”
ราชามังกรหวนเฉินมองบุตรของตัวเอง ถามว่า “ตอนนี้คนคนนี้อยู่ที่ใด?”
บุรุษสวมเกราะผู้นั้นโน้มตัวตอบ “เรียนเสด็จพ่อ ในพื้นที่ที่ปรากฏตำหนักโอสถของวังเทพเป็นครั้งแรก”
“อ้อ?” จอมปีศาจทั้งหมดมองหน้ากัน เกิดความสงสัยในใจ “นี่กลับน่าสนใจแล้ว”
เมื่อได้ตำหนักโอสถมาแล้ว จะกลับไปที่เก่าทำอะไร?
“เป็นไปได้หรือไม่ว่าตำหนักโอสถของวังเทพยังคงมีความพิเศษ แม้คิดหลอมเปลี่ยนมันให้สมบูรณ์ แต่คนของสำนักเต๋าเหล่านั้นพบเจออุปสรรค ดังนั้นจึงกลับไปยังสถานที่เก่า เพื่อหาเบาะแสและวิธีการ?” ราชามังกรหวนเฉินเอ่ยอย่างลังเล
มหาเซียนหรูอี้มองปีศาจกวางขาว “ไม่ใช่ไม่มีความเป็นไปได้นี้กระมัง? ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้วิญญาณตำหนักในตอนแรกของตำหนักโอสถถึงกับมีสติปัญญาเป็นของตัวเอง นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดมาก่อน”
“หลังจากวิญญาณตำหนักดับสูญ จึงค่อยตกไปอยู่ในมือของคนจากสามพิสุทธิ์สายหลัก ไม่แน่ว่าตอนแรกจะมหาเทวะเก้าเศียรเกิดเหตุเปลี่ยนแปลงอันใด”
ปีศาจกวางขาวพูดขึ้นหลังจากใคร่ครวญครู่หนึ่ง “ข้าไม่อาจยืนยัน แต่ว่าคำพูดของสหายร่วมเส้นทางหรูอี้ใช่ว่าจะไร้เหตุผล”
มหาเซียนหรูอี้ว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็หมายความว่า เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าตำหนักโอสถจะย้ายไปซ่อนในบริเวณแห่งนั้น จากนั้นก็ส่งคนออกมาตามหาเบาะแส?”
เหล่าปีศาจเอ่ยขึ้นพร้อมเพรียง “ไม่ไร้ความเป็นไปได้ แต่ก็ไม่อาจยืนยันได้เช่นกัน”
“เอาแบบนี้แล้วกัน ให้สหายร่วมเส้นทางสักคนในหมู่พวกเราไปดูทางด้านนั้น ส่วนคนอื่นๆ ให้ปฏิบัติตามแผนเดิมเป็นอย่างไร?” ฝูลัวจื่อพูด “แน่นอนว่าจะต้องแจ้งต่อพวกมหาเทวะเก้าเศียรด้วย”
“วิธีการนี้ไม่เลว ถ้าหากว่าพบร่องรอยของตำหนักโอสถจริงๆ ให้รีบติดต่อ พวกเราละทิ้งทางด้านนี้เร่งรุดไปก็พอ” เหล่าปีศาจข้ามองท่าน ท่านมองข้า “แต่ผู้ใดจะไปเล่า?”
ฝูลัวจื่อพูดขึ้น “ทางนี้กับทางนั้นข้าไม่ขอไป ขอไปรอเหล่าภิกษุในแดนสุขาวดีตะวันตกเหล่านั้นก็พอ ถ้าพวกเขามีคนมาสนับสนุน ข้ามีป่าหี่เล็กๆ บางทีอาจขวางพวกเขาได้ แบบนี้สหายร่วมเส้นทางทุกท่านจะลงมือสะดวก”
“พี่ร่วมเส้นทางฝูลัวบุคลิกสูงส่ง พวกเราเลื่อมใสนัก” พวกปีศาจพยักหน้าพร้อมกัน
“สหายร่วมเส้นาทงร้อยตากับสหายร่วมเส้นทางหวนเฉินจะต้องอยู่ที่นี่ รอจัดการมรกตท่องฟ้า” ฝูลัวจื่ออธิบาย “ขอแค่พวกท่านทั้งสองลงมือ ครู่เดียวอีกฝ่ายก็จะเชื่อมโยงถึงความแค้นส่วนตัว ไม่ใช่ตำหนักโอสถ”
ครั้งกระโน้นปีศาจกวางขาวเข้าร่วมการแย่งชิงตำหนักโอสถ มิต้องกล่าวมากความ
มีปีศาจกระทิงเข้าไปในตำหนักโอสถพร้อมกับเขาในตอนนั้น ดังนั้นมหาเซียนหรูอวี้จึงไม่อาจเผยโฉมอยู่ชั่วขณะ ไม่อย่างนั้นจะถูกคนนึกเชื่อมโยงได้ทันที
โดยเฉพาะมหาเซียนหรูอี้หากปรากฏตัวเร็ว อาจทำให้คนเชื่อมโยงถึงมหาเทวะสยบฟ้าที่อยู่เบื้องหลังเขาได้ง่ายๆ เป็นเหตุให้มีการป้องกันและเฝ้าระวังไว้ก่อนโดยอัตโนมัติ
เซียนเสวียนซวงผู้นั้นก่อนวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ มาจากวังเทพ เกิดว่าลงมือเผยให้เห็นรากฐาน ก็ทำให้คนนึกถึงตำหนักโอสถได้ง่ายดายเช่นกัน
เมื่อไม่นับฝูลัวจื่อ ก็มีแค่จ้าวปีศาจร้อยตากับราชามังกรหวนเฉินที่เหมาะกับการปรากฏตัว ไปหาเรื่องมรกตท่องฟ้าก่อน
“สหายร่วมเส้นทางหรูอี้รั้งอยู่ที่เดิมจะดีกว่า” ฝูลัวจื่อว่า มองปีศาจกวางขาวกับเซียนเสวียนซวง “สหายร่วมเส้นาทงทั้งสอง ผู้ใดจะลำบากไป?”
ปีศาจกวางขาวกับเซียนเสวียนซงต่างรู้แก่ใจดี มหาเซียนหรูอี้จำเป็นต้องรั้งอยู่ทางด้านจักรวาลสำนักเต๋าจริงๆ
ไม่อย่างนั้นเกิดที่นี่มีการปะทะกับสำนักเต๋า เป็นเหตุให้เจ้าแม่อู๋ตังหรือแม้กระทั่งเทวกษัตริย์สำนักเต๋าจำนวนมากปรากฏตัว เช่นนั้นนอกจากมหาเทวะเก้าเศียรแล้ว อย่างน้อยก็จำเป็นต้องให้มหาเทวะสยบฟ้าลงมือ
ถึงตอนนี้จะยังยืนยันไม่ได้ว่ามหาเทวะสยบฟ้าจะมาหรือไม่ก็ตาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี