ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1345

หลง​ซิงเฉวียน​เหมือนกับ​เปลี่ยน​เป็นประกาย​กระบี่​ พุ่ง​ออกจาก​มรกต​ท่อง​ฟ้า มาถึงกลาง​ความว่างเปล่า​ใน​จักรวาล​สำนัก​เต๋า​

ตรง​หน้าเป็น​เสวียน​ชางไท่จื่อ​บัญชา​เหล่า​ปีศาจ​ โจมตี​ลำแสง​หลาย​สาย​ที่​เชื่อม​ระหว่าง​มรกต​ท่อง​ฟ้าและ​ตำหนัก​โอสถ​

หลง​ซิงเฉวียน​มือหนึ่ง​ถือ​ฝัก​กระบี่​ อีก​มือหนึ่ง​กำ​ด้าม​กระบี่​ ค่อยๆ​ ชัก​กระบี่​ออกมา​

พร้อมกับ​การชัก​กระบี่​ สภาวะ​ของ​เขา​เปลี่ยนไป​

สีหน้า​ยังคง​เกียจคร้าน​ไม่เปลี่ยน​ แต่​สภาวะ​อัน​น่า​พรั่ง​พรึง​ซึ่งทำให้​คน​หวาดกลัว​ระเบิด​ออกมา​!

เสวียน​ชางไท่จื่อ​ที่​ตอนแรก​กำลังจะ​ตัด​ลำแสง​ตื่นตัว​ขึ้น​ สายตา​สั่นสะท้าน​ หันมา​มอง​หลง​ซิงเฉวียน​

หลง​ซิงเฉวียน​ค่อยๆ​ ชัก​กระบี่​ การเคลื่อนไหว​ดู​เชื่องช้า​ แต่กลับ​ทำให้​เหล่า​ปีศาจ​อกสั่นขวัญแขวน​

‘เซียน​ลี้ลับ​สงบนิ่ง​…กระบี่​เซียน​ระดับ​สงบนิ่ง​หรือ​?’ เสวียน​ชางไท่จื่อ​ขบคิด​

กระบี่​มีชื่อว่า​ทะยาน​ข้าม​บ่อ​ ไม่ใช่กระบี่​ของ​หลง​ซิงเฉวียน​ น้ำพุ​มังกร​น้อย​ของ​เขา​เป็น​อาวุธ​เซียน​ระดับ​ไร้​ช่องโหว่​ว​ เพราะ​มีเวลา​จำกัด​ ทำให้​เขา​รวบรวม​วัตถุดิบ​มาสร้าง​กระบี่​เซียน​ระดับ​สงบนิ่ง​เล่ม​หนึ่ง​ให้​ตัวเอง​ไม่ทัน​

กระบี่​ทะยาน​ข้าม​บ่อ​ที่อยู่​ใน​มือ​ของ​เขา​ใน​ตอนนี้​ เป็น​กระบี่​ของ​กษัตริย์​ลี้ลับ​เกา​ชิงเสวียน​ผู้​เป็น​ภรรยา​ หลังจาก​เลื่อน​สู่ระดับ​เซียน​ลี้ลับ​

หลง​ซิงเฉวียน​สอง​สามีภรรยา​แลกเปลี่ยน​วรยุทธ์​วิชา​กระบี่​กัน​บ่อย​ ปัจจุบัน​กระบี่​เล่ม​นี้​มาอยู่​ใน​มือ​เขา​ เหมือนกับ​อยู่​ใน​มือ​ของ​นาย​คน​ที่สอง​ ไม่จำเป็นต้อง​หล่อเลี้ยง​ ก็​ใช้ได้​ดุจ​แขนขา​

พร้อมกับ​ที่​หลง​ซิงเฉวียน​ชัก​กระบี่​ คม​กระบี่​ค่อยๆ​ ออกจาก​ฝัก​ ประกาย​กระบี่​ที่​ละลานตา​สุดขีด​ก็​ระเบิด​ออกมา​

ปราณ​กระบี่​ที่​ราวกับว่า​ยัง​แข็งแกร่ง​และ​ดุดัน​ยิ่งกว่า​ข่าย​กระบี่​ของ​มรกต​ท่อง​ฟ้า ขณะนี้​เติมเต็ม​จักรวาล​สำนัก​เต๋า​!

หลง​ซิงเฉวียน​ชัก​กระบี่​ คนอื่น​พอ​เห็น​ ล้วน​เกิด​ความรู้สึก​หลอน​ชนิด​หนึ่ง​

โลก​ตรงหน้า​เหมือน​กลับคืน​สู่ทิวทัศน์​ที่​ขมุกขมัว​โกลาหล​ก่อน​การ​เบิก​ฟ้า

ยาม​หลง​ซิงเฉวียน​ชัก​กระบี่​ แสงแรก​สุด​ก็​ปรากฏ​ขึ้น​ แหวก​ฝ่าความ​มืดมิด​ สภาพ​ที่​เหมือน​ความขมุกขมัว​ถูก​ผ่า​เปิด​ ฟ้าดิน​ถูก​สร้าง​ มหา​จักรวาล​และ​ธรรมชาติ​ในที่สุด​ก็​กำเนิด​ขึ้น​!

เสวียน​ชางไท่จื่อ​รู้สึก​ได้​ว่า​หลง​ซิงเฉวียน​มีสภาวะ​ไม่ธรรมดา​ แต่​ยังคง​มีความเชื่อมั่น​อย่าง​เต็มเปี่ยม​

เขา​เป็น​โอรส​ของ​หวน​เฉิน​ แต่ว่า​ก็​เริ่ม​เกิด​สภาวะ​คลื่น​ลูก​หลัง​ไล่​กลบ​คลื่น​ลูก​หน้า​ ใน​เผ่า​มังกร​ถูก​มอง​เป็น​บุคคล​รุ่นหลัง​ที่​มีศักยภาพ​เหนือกว่า​บิดา​

แม้จะเป็น​ใน​ปัจจุบัน​ เสวียน​ชางไท่จื่อ​ก็​เทียบ​ได้​กับ​กษัตริย์​เซียน​ลี้ลับ​ของ​เผ่า​มนุษย์​ที่​มีสี่ปราณ​หนุน​เสริม​ร่าง​ ซึ่งห่าง​จาก​ระดับ​อนุ​เท​วะ​ของ​เผ่า​ปีศาจ​ที่​เทียบ​ได้​กับ​เซียน​กำเนิด​ของ​เผ่า​มนุษย์​แค่​ก้าว​เดียว​เท่านั้น​

ยอด​ฝีมือ​เผ่า​ปีศาจ​ที่​มาถึงใน​วันนี้​ นอกจาก​อนุ​เท​วะ​เผ่า​ปีศาจ​เช่น​ราชา​มังกร​หวน​เฉิน​บิดา​ของ​เขา​แล้ว​ เสวียน​ชางไท่จื่อ​เป็นยอด​ฝีมือ​อันดับ​หนึ่ง​อย่าง​ไร้​ข้อกังขา​

พอ​หลง​เสวี่ย​จี้ชัก​กระบี่​ ปฏิกิริยา​แรก​ของ​เขา​คือ​ชิงโจมตี​!

เสวียน​ชางไท่จื่อ​ไม่กล้า​ดูแคลน​ความ​แข็งแกร่ง​จาการสั่งสม​สภาวะ​ใน​กระบี่​ของ​หลง​ซิงเฉวียน​

แต่ว่า​เขา​คิด​อาศัย​ตอนที่​เฉินเสวียจง​สั่งสมสภาวะ​รอ​ปล่อย​ ชิงลงมือ​ก่อน​ ทำให้​กระบี่​ที่​น่า​ตระหนก​ของ​หลง​ซิงเฉวียน​หัก​ลง​กลางทาง​ เหมือน​กระแทก​ให้​ตกลง​ไป​ขณะ​กำลัง​ข้าม​แม่น้ำ​!

การ​โจมตี​ที่​แข็งแกร่ง​กว่า​นี้​ ต้อง​โดน​อีก​ฝ่าย​เสีย​ก่อน​ ถึงจะเห็นผล​

เสวียน​ชางไท่จื่อ​เสือก​หอก​ยาว​ใน​มือ​ใส่หลง​ซิงเฉวียน​อย่าง​ดุร้าย​

เขา​มั่นใจ​ว่า​เร็ว​กว่า​หลง​ซิงเฉวียน​!

ราชา​มังกร​หวน​เฉิงที่​กำลัง​รับมือ​ตำหนัก​โอสถ​หันมา​ พอ​เห็น​เหตุการณ์​นี้​ สีหน้า​เปลี่ยนไป​ทันที​!

“เสวียน​ชาง รีบ​ถอย​!” ราชา​มังกร​หวน​เฉิน​รีบร้อน​ปล่อย​กรงเล็บ​ที่จับ​ลำแสง​ของ​ตำหนัก​โอสถ​ หัน​กาย​พุ่ง​เข้าหา​หลง​ซิงเฉวียน​และ​เสวียน​ชางไท่จื่อ​ “เขา​ฝึกฝน​วิชา​ซ่อนคม​หล่อเลี้ยง​กระบี่​ นี่​เป็นการ​เปิด​คม​กระบี่​แรก​!”

เสวียน​ชางไท่จื่อ​ได้ยิน​ก็​ตื่นตระหนก​

เพราะ​ได้​ศึกษา​หา​ความรู้​ใน​ตระกูล​ เป็นยอด​ฝีมือ​ระดับ​สุดยอด​ที่อยู่​ใน​ระดับ​เซียน​ปีศาจ​มาหลาย​พันปี​ และ​ผ่าน​สงคราม​มานับ​ร้อย​ ย่อม​ทราบ​ว่า​หลังจาก​จอม​ยุทธ์​สายเหนือ​พิสุทธิ์​หล่อเลี้ยง​กระบี่​ กระบี่​แรก​ที่​เปิด​คม​จะเหนือกว่า​ระดับ​ธรรมดา​!

ตอนนี้​ถอย​ก็​ไม่ทัน​แล้ว​ เสวียน​ชางไท่จื่อ​มีแต่​ต้อง​ตั้งมั่น​แน่วแน่​ กระตุ้น​พลัง​ของ​ตัวเอง​เพิ่ม​อีก​ขั้น​ โจมตี​ด้วย​พลัง​ทั้งหมด​ ไม่สนใจ​อะไร​อื่น​

ทว่า​แม้ความเร็ว​ใน​การชัก​กระบี่​ของ​หลง​ซิงเฉวียน​จะดู​เชื่องช้า​ แต่​ขณะ​เผชิญ​การ​โจมตี​ของ​ศัตรู​ กระบี่​ทะยาน​ข้าม​บ่อ​ ก็​ออกจาก​ฝัก​แล้ว​!

นิยาม​ของ​กาลเวลา​ ความหมาย​ของ​ความเร็ว​ความ​เชื่องช้า​ ใน​วินาที​นี้​ถูก​ทำให้​เลอะเลือน​

มีเพียง​กระบี่​ที่​เหี้ยมหาญ​ สยบ​โลก​หล้า​!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี