“อัญเชิญพระคัมภีร์? กลายเป็นพุทธ? มรรคผล?” ซุนหงอคงได้ยิน หัวเราะอย่างแปลกประหลาด
เพียงแต่แม้กำลังหัวเราะ ในเสียงหัวเราะกลับเต็มไปด้วยความเคียดแค้นไม่ยินยอม
“มรรคาผลของศาสนาพุทธหายากนักหรือ?” เขาตะโกนขึ้น “กลับไม่อยู่ในสายตาของข้าเหล่าซุน!”
“คนหลอกลวง! หลอกลวงข้าแต่ต้นแล้ว! พุทธตะวันตกเข้าสู่ตะวันออก แผ่พระธรรมไปไพศาล มีผลบุญมหาศาลหรือ? ผลบุญที่ต้องเหยียบย่ำเหล่าพี่น้องมากมายจึงค่อยสำเร็จ หายากตรงไหน?”
เยี่ยนจ้าวเกอพอฟัง ก็ตกอยู่ในห้วงความคิด
เฟิงอวิ๋นเซิงอดถามขึ้นไม่ได้ “มหาเทวะท่านในเมื่ออยู่ที่นี่ เช่นนั้นยุทธวิชัยพุทธะที่อยู่ด้านนอก...หรือจะเป็นวานรหกหูนั่น?”
เมื่อทราบชัดว่าภูเขาเบญจคีรีเป็นเป้าหมาย ก่อนหน้านี้เฟิงอวิ๋นเซิงได้ยัดความรู้ที่เกี่ยวข้องกับยุคไซอิ๋วยุคโบราณตอนกลางมาไม่น้อย
ถึงจะเป็นเพราะยุคสมัยยาวนาน ส่วนใหญ่ล้วนเป็นตำนานเรื่องเล่า
หากแต่เฟิงอวิ๋นเซิงก็ทราบว่า ในอดีตเคยมีตำนานของราชาวานรโสภาตัวจริงตัวปลอม
ว่ากันว่าขณะเดินทางไปยังชมพูทวีป วานรหกหูซึ่งมีความเป็นมาไม่ชัดเจน ได้สวมรอยเป็นมหาเทวะเสมอฟ้าซุนหงอคง ก่อคลื่นลมขนาดใหญ่ ไม่มีผู้ใดแยกแยะจริงปลอมออก
จนกระทั่งพระยูไลแห่งเขาหลิงซานออกหน้า จึงค่อยทำให้วานรหกหูเผยร่างเดิม ภายหลังถูกซุนหงอคงฆ่าตาย
ถ้าหากว่าวานรที่อยู่ที่นี่เป็นมหาเทวะเสมอฟ้าที่แท้จริง
เช่นนั้นยุทธวิชัยพุทธะที่สำเร็จมรรคาผลในศาสนาพุทธด้านนอกนั้น สมควรเป็นเทพเทวาองค์ใด?
“หรือว่าเป็นราชาวานรโสภาตัวจริงถูกสะกด ส่วนวานรหกหูนั้นฉวยโอกาสเลียบนแบบตัวจริง” เฟิงอวิ๋นเซิงถาม
วานรตนนั้นไม่ได้ตอบ แต่ว่าอารมณ์ที่พลุ่งพล่นในที่สุดก็สงบลงแล้ว
“ยุทธวิชัยพุทธะๆ สำเร็จมรรคาผลในศาสนาพุทธ ในเมื่อมันกลายเป็นพระพุทธแล้ว เช่นนั้นหมายความว่าพวกเขาทำสำเร็จแล้ว…” วานรพึมพำ “พุทธตะวันตกสู่ตะวันออก แดนอภิรดีศูนย์กลางรุ่งเรือง ศาสนาพุทธรุ่งเรือง…พวกเขาทำสำเร็จแล้วจริงๆ…”
ครู่ต่อมา เขาพลันเงยหน้าขึ้นมองเยี่ยนจ้าวเกอและเฟิงอวิ๋นเซิง “เหล่าเด็กน้อย ข้าเหล่าซุนถูกคนสะกดไว้ที่นี่ ยากจะทราบถึงเรื่องโลกภายนอก การไปอัญเชิญพระคัมภีร์ที่ชมพูทวีปสุดท้ายแล้วเป็นอะไร เล่าให้ข้าฟังดู”
เว้นครู่หนึ่งวานรค่อยกล่าวเสริม “เริ่มจาก...ที่เจ้าพูดถึงตอนที่ข้าได้พบกับพระถังซำจั๋งนั่น”
เฟิงอวิ๋นเซิงพอฟังก็ประหลาดใจ หันไปมองเยี่ยนจ้าวเกอแวบหนึ่ง เห็นเยี่ยนจ้าวเกอยังคงเหม่อลอย ขบคิดสักพักค่อยตอบว่า “ผู้เยาว์ทราบจำกัด หวังว่าจะไม่ทำให้ท่านเข้าใจผิด”
นางเลือกตำนานที่ค่อนข้างแม่นยำส่วนหนึ่งที่ตัวเองทราบ จากนั้นก็เล่าให้วานรฟัง
วานรยิ่งฟัง ดวงตายิ่งเบิกใหญ่ขึ้น กัดฟันดังกรอดๆ เห็นได้ชัดว่าพยายามยควบคุมอารมณ์ของตัวเองอยู่
รอฟังถึงการอัญเชิญพระคัมภีร์ที่ชมพูทวีปประสบความสำเร็จ พระถังซำจั๋งได้ตรัสรู้ ขึ้นสู่ตำแหน่งบุญกุศลพุทธะ ซุนเห้งเจียก็ขึ้นสู่ตำแหน่งยุทธะวิชัยพุทธะ นอกจากนี้สุดท้ายหลังจากกาลเวลาอันแสนยาวนาน พระยูไลแห่งเขาหลิงซานก็หลุนพ้นสำเร็จ วานรตนนั้นส่งเสียงร้องโวยวาย เหมือนกับคั่งแค้น และเหมือนทุกข์ตรม
สักพักใหญ่ๆ เขาแสดงสีหน้ากลัดกลุ้ม ถอนใจยาวๆ เฮือกหนึ่ง
เฟิงอวิ๋นเซิงเงียบเสียง เยี่ยนจ้าวเกอที่ก่อนหน้านี้เงียบงันโดยตลอดพลันถาม “มหาเทวะเสียใจแล้ว?”
“เสียใจอันใด?” วานรมีโทสะอีกรอบ ตวาดว่า “ถ้าหากข้าให้ความสำคัญ ไฉนจึงติดอยู่ใต้เขานี้มาโดยตลอด!”
เฟิงอวิ๋นเซิงงุนงง “หลังจากที่ท่านถูกสะกดเป็นครั้งแรก ก็ไม่เคยได้ออกจากเขาเบญจคีรีแห่งนี้หรือ?”
เช่นนั้นก่อนที่วานรหกหูจะปรากฏตัว ซุนเห้งเจียที่ส่งพระถังซำจั่งไปอัญเชิญพระคัมภีร์ที่ชมพูทวีปเป็นผู้ใด?
ผู้ที่สำเร็จมรรคผลเป็นยุทธวิชัยพุทธะในตอนสุดท้ายเป็นผู้ใดกันแน่?
หรือว่าวานรตรงหน้านี้เป็นตัวปลอม ตอนนี้กำลังโกหกพกลมอยู่?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี