“ย่อมมีผลกระทบ” เกาหานกล่าวด้วยรอยยิ้ม “จอมยุทธ์เส้นทางนอกรีตที่บรรลุถึงระดับหนึ่ง เริ่มใช้พลังศรัทธาได้คนหนึ่ง ถ้าหากว่าทำลายพลังศรัทธาที่เขาใช้ทิ้ง ถึงเขาจะไม่ตกระดับ แต่ระดับปัจจุบันก็จะเริ่มอ่อนแอลง”
“จะอ่อนแอถึงระดับไหน ก็แตกต่างไปตามแต่ละคน แต่ไม่มีผู้ใดไม่ได้รับผลกระทบ ถ้าหากบอกว่ามี…” เขาเว้นครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวต่อ “เช่นนั้นก็เป็นอัจฉริยะที่ไม่เดินบนเส้นทางนอกรีต หากพรสวรรค์และพลังแฝงของตัวเองมีโอกาสเลื่อนสู่ระดับที่เท่ากัน”
เยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงต่างเข้าใจ “คนอย่างโอวหยางสือมารกระบี่”
เกาหานพยักหน้า “มิผิด เป็นเช่นนี้เอง”
“จะว่าไปแล้วตอนนั้นข้าได้เจอจักรพรรรดิเส้นทางนอกรีตจากโถงเซียนคนหนึ่ง เป็นศัตรู ถึงพรสวรรค์ขีดความสามารถจะสู้มารกระบี่ไม่ได้ แต่ก็โดดเด่นเป็นอย่างยิ่ง” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าว “นางบอกว่าตนเองใช้ความศรัทธาจากห้าแดน”
“นั่นเป็นบุคคลที่ค่อนข้างโดดเด่นในหมู่เซียนจริงแท้เส้นทางนอกรีตแล้ว” เกาหานว่า “สามพันแดนเซียนของเส้นทางนอกรีต ตามปกติแล้ว เซียนจริงแท้ทุกคนสามารถใช้พลังศรัทธาได้ประมาณสี่ถึงห้าแดน”
บนใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มที่เหมือนกับยิ้มเยาะอยู่บ้าง “จอมยุทธ์เส้นทางนอกรีตที่ยิ่งไปด้านบน ยิ่งสัมผัสความจริง แท้จริงแล้วล้วนเริ่มเข้าใจว่า เส้นทางนี้ของพวกเขาไม่ได้ยุติธรรมเท่าเทียนกันอย่างที่พวกเขาบอกคนอื่น ได้แต่ต้องเชื่อมั่นจึงค่อยมีโอกาส แบ่งเป็นสามหกเก้าระดับเช่นกัน ”
เซียนจริงแท้ที่ค่อนข้างโดดเด่นสามารถใช้พลังศรัทธาจากห้าเขต เซียนจริงแท้เส้นทางนอกรีตที่ค่อนข้างธรรมดาใช้ได้แค่สี่เขต
เยี่ยนจ้าวเกอลูบคาง “ขอไม่ปิดบัง ข้าเคยซ่อนร่องรอยเคลื่อนไหวบนพื้นที่ของโถงเซียนเส้นทางนอกรีตอยู่หลายวัน เพียงแต่ได้สัมผัสยอดฝีมือเส้นทางนอกรีตค่อนข้างน้อย จึงเข้าใจข้อมูลที่เกี่ยวข้องอย่างจำกัด”
“ตอนนั้นแดนเซียนมีกษัตริย์ขนนกถูกราชันพระอังคารสังหาร บอกว่าตัวเขาใช้ความศรัทธาจากสิบสองเขต นี่อยู่ระดับประมาณไหน?”
เขาหันไปถามเกาหาน
กษัตริย์ขนนก เป็นหนึ่งในสองเซียนลี้ลับเส้นทางนอกรีตที่ที่พวกเยี่ยนจ้าวเกอได้เจอตอนเข้าไปตามหาเฟิงอวิ๋นเซิงในนพยมโลกพร้อมกับจักรพรรดิแพรและจักรพรรดิไร้จำกัด
ต่อมาเป็นเพราะพวกเขาทำร้ายทวนพระอังคาร กลายเป็นตอแยให้สั่วหมิงจางก่อเรื่องบนโถงเซียน
และเป็นเพราะครั้งนั้น สั่วหมิงจางได้จับยอดฝีมือโถงเซียนซึ่งเคยกลุ้มรุมราชันพระพฤหัสบดีเซ่าจวินหวงโดยไม่ได้ตั้งใจคนหนึ่ง จึงค่อยทราบว่าสถานที่ที่เซ่าจวินหวงหายตัวไปเป็นครั้งสุดท้ายอยู่ในเมฆดาราปฐมกำเนิดก้อนนั้น
“สิบสองเขตนับว่าน้อย คาดว่าเป็นเซียนลี้ลับที่สอมปราณรวมเป็นวายุ” เกาหานตอบ “ตามปกติ เซียนลี้ลับเส้นทางนอกรีตจะใช้พลังศรัทธาจากสิบสองถึงสิบห้าเขต”
จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นประมุข ปกติใช้พลังศรัทธาจากโลกหลายใบไปจนถึงสิบกว่าใบในแดนเซียนสักแดนหนึ่ง
เหมือนเผยหวาประมุขตำหนักอาทิตย์ที่เยี่ยนจ้าวเกอเคยเจอ สามารถแบ่งใช้พลังศรัทธาในแดนเซียนปลดปลงได้
พลังศรัทธาที่เขากับคนในแดนเซียนปลดปลงมอบให้แก่เทวกษัตริย์ไร้ประมาณ ก็อาจถูกจักรพรรดิในโถงเวียนสักคนใช้ก็ได้
พลังศรัทธาที่จักรพรรดิโถงเซียนผู้นี้สามารถใช้ คือโลกหลายสิบใบ หรืออาจจะเกือบหนึ่งร้อยใบในสี่ถึงห้าแดนเซียนที่รวมแดนเซียนปลดปลงไว้ด้านใน
เมื่ออนุมานเปรียบเทียบกันไปเรื่อยๆ พลังศรัทธาในโลกจำนวนมากที่อยู่ใต้การปกครองของแดนเซียนสิบกว่าใบซึ่งจักรพรรดิเซียนจริงแท้เส้นทางนอกรีตสามคนกับพวกเขาใช้ ก็มีเซียนลี้ลับเส้นทางนอกรีตสักคนใช้เช่นกัน
สาเหตุที่เรียกว่าใช้ ไม่ใช่แบ่งมา เป็นเพราะว่าพลังศรัทธาในโลกเหล่านี้หลักๆ แล้วยังเป็นของเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ
“โดยทั่วไปแล้ว เซียนกำเนิดเส้นทางนอกรีตคนหนึ่งจะใช้แดนเซียนสามสิบหกเขตถึงสี่สิบห้าเขต เกาหานอธิบายต่อ “เซียนสวรรค์เส้นทางนอกรีตคนหนึ่งอาจใช้แดนเซียนสองร้อยสิบหกเขตถึงสองร้อยเจ็ดสิบเขตโดยประมาณ สถานการณ์แตกต่างไปตามแต่ละคน”
“โถงเซียนเดิมทีมีสิบสองเทวกษัตริย์ ถ้านับรวมกันแล้ว จ้าวสวรรค์เซียนกำเนิดมีประมาณเจ็ดสิบสองคน?” เยี่ยนจ้าวเกอลูบคางของตัวเอง
เกาหานว่า “มิผิด เซียนสวรรค์ชั้นมหาชาลสิบสองคน จำนวนค่อนข้างแน่นอน นานๆ จะเสียชีวิต เป็นเพราะว่าเลื่อนระดับยากลำบาก การเปลี่ยนคนกับการเพิ่มคนจึงมีให้เห็นค่อนข้างน้อย” เป็นเพราะเกี่ยวกับการต่อสู้กับแดนสุขาวดีบัวขาว ตั้งแต่จ้าวสวรรค์เซียนกำเนิดขึ้นไป จำนวนจึงเริ่มไม่แน่นอน บางครั้งก็มีการสับเปลี่ยน บางครั้งก็ขาดคนไปชั่วขณะ จำเป็นต้องใช้เวลาฟื้นฟูกำลังเพื่อชดเชย
“ดังนั้นแม้ว่าเซียนลี้ลับกับเซียนจริงแท้จะมีจำนวนมากที่สุด แต่ก็มีการเปลี่ยนแปลงบ่อยที่สุดด้วย บางครั้งก็มีคนที่ตายในการต่อสู้กับศาสนาพุทธเส้นทางนอกรีต แต่ว่าชดเชยได้ง่ายกว่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี