พร้อมกับที่หลิงชิงลดความเร็วลง แสงจันทร์เย็นเยียบบนร่างนางก็ค่อยๆ สลายไป ที่มาแทนที่คือความมืดชั้นหนึ่ง
ขณะที่อาคมพระราหูปรากฏ ยังมีผลป้องกันตัว ทั้งยังมีผลซ่อนร่องรอย เก็บกลิ่นอาย
พวกเยี่ยนจ้าวเกอติดตามอยู่ด้านหลังนาง ต่างเลียนแบบ เคลื่อนไหวคล้ายๆ กัน
หลี่ซิ่งป้ากับชื่อหลานเต้าหยินมองเยี่ยนจ้าวเกอ เห็นว่าไม่ต้องให้เฟิงอวิ๋นเซิงที่อยู่ด้านข้างคอยช่วย เยี่ยนจ้าวเกอก็เก็บกลิ่นอายจนแทบอยู่ในสภาวะตรวจจับไม่ได้
พวกเขาตกใจอยู่บ้าง ในด้านการซ่อนกลิ่นอายของตัวเอง เยี่ยนจ้าวเกอถึงกับยังเหนือกว่าพวกเขาสองคน มิน่าถึงได้กล้าใช้ร่างเซียนจริงแท้มายังที่นี่อย่างเปิดเผย
“ค่อยๆ เข้าใกล้ก่อน ที่นี่จะต้องมีตัวตนระดับสวรรค์มหาชาลอยู่แน่” หลิงชิงเอ่ย “พวกเราอดทนคอยสังเกตสถานการณ์เงียบๆ เถอะ”
พวกเยี่ยนจ้าวเกอต่างพยักหน้า
ทุกคนซ่อนตัวอยู่ในความว่างเปล่าอันมืดมิดอย่างสงบนิ่ง ทอดตามองไกล
ณ ที่แห่งนั้น ขณะที่ลำแสงหลายสายสาดสว่างขึ้น ก็มีกลิ่นอายของยอดฝีมือปะทะกันจนมีระลอกคลื่นกระจายออกมาต่อเนื่อง
อาณาเขตที่นักบวชฮุ่ยอั้นกับยอดฝีมือคนอื่นๆ เคลื่อนไหวต่อสู้กัน สมควรอยู่ที่นั่น
สองฝ่ายอยู่ห่างกันเกินไป ดังนั้นอาศัยพลังสายตาของพวกเยี่ยนจ้าวเกอและเฟิงอวิ๋นเซิง ยังไม่อาจมองเห็นสภาพการณ์ที่อยู่อีกฝั่งได้ชัด
กระนั้นพวกเขาก็ไม่กังวล ถ้าหากว่ามียอดฝีมือระดับมหาชาลเข้าร่วมจริงๆ เช่นนั้นต่อให้ห่างกันไกลขนาดไหน การเคลื่อนไหวสะท้านฟ้าดินก็ยังคงทำให้เขาสัมผัสได้
เวลานั้นจึงเป็นโอกาสของพวกเยี่ยนจ้าวเกอมาถึง ก่อนหน้านี้ ต่อให้สถานการณ์รบที่อยู่ไกลออกไปดูเหมาะสมกับการลงมือของพวกเขามากกว่านี้ ก็เป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น
สิ่งที่ทำให้คนปลาบปลื้มก็คือ พวกเขาไม่ต้องรออยู่นานเกินไป
ทันใดนั้น ในมิติอาณาเขตที่ทุกคนอยู่ก็มีพายุที่คลุ้มคลั่งพัดขึ้น
ลำแสงหลายสายมืดฟ้ามัวดิน วาดผ่านในชั่วพริบตาเหมือนกับพายุ มาถึงที่แห่งนี้ด้วยความเร็วที่ทำให้คนรับมือไม่ทัน
ลำแสงมาถึงอย่างปัจจุบันทันด่วน หยุดนิ่งไปชั่วอึดใจ ขณะที่แสงสว่างกะพริบ ก็กลายเป็นเงามายาขนาดยักษ์สายหนึ่ง กางปีกออกปกคลุมจักรวาล
‘เผิงท่องเมฆหมื่นลี้!’ พวกเยี่ยนจ้าวเกอต่างทราบ
ที่ไม่เหนือความคาดหมายก็คือ ขณะที่พายุแสงสีทองที่น่ากลัวนี้ปรากฏขึ้นมา ทั่วสี่ทิศแปดทางก็มีเสียงสวดมนต์ที่ยิ่งใหญ่ดังขึ้นเช่นกัน
แสงสีเคลือบที่สว่างไสวบริสุทธิ์หลายสาย ครอบคลุมฟ้าดินที่กว้างใหญ่ไพศาลยิ่งกว่า กำลังจะกักขังจอมปีศาจสะท้านโลกที่อยู่ตรงหน้าไว้ที่นี่
อาณาเขตที่แสงพุทธปกคลุมกว้างใหญ่สุดเปรียบปาน สถานที่ที่พวกเยี่ยนจ้าวเกออยู่ถูกมันครอบคลุมไว้ด้านในเช่นกัน
หลี่ซิ่งป้ากับชื่อหลานเต้าหยินต่างมองดูเกาหาน เกาหานกับหลินชิงส่ายหน้าให้พวกเขา บอกว่าให้ใจเย็นๆ อย่าวู่วาม
เป็นอย่างที่คาด วินาทีถัดมามีปราณปีศาจอันยิ่งใหญ่ของจอมปีศาจตนอื่นลอยขึ้นจากสถานที่ที่อยู่ไกลออกไปรอบนอก ปกคลุมมายังตรงกลาง หนีบเหล่าสมณะจากศาสนาพุทธที่อยู่ในข่ายอาคมของแสงพุทธไว้ตรงกลาง
ส่วนเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ที่อยู่ตรงกลางสุดก็พลันกระพือปีก เริ่มการจู่โจมไปยังด้านนอก
เขากับเหล่าปีศาจที่อยู่รอบนอกสร้างสภาวะประสานในนอก คิดฉีกทำลายวงล้อมซุ่มจู่โจมที่ศาสนาพุทธวางเอาไว้
‘นักบวชฮุ่ยอั้นที่เล็งเล่นงานพวกนกเผิงเป็นตัวล่อจริงๆ ด้วย เผิงท่องเมฆหมื่นลี้กลับเผ่าปีศาจตนอื่นๆ เห็นได้ชัดว่ามองออก ใช้แผนซ้อนแผน ถือโอกาสทำสงครามกับศาสนาพุทธที่นี่’ พวกเยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ใช้สายตามองดูสองฝ่ายที่สู้กันอยู่
แต่ด้วยระยะห่างที่ใกล้ขนาดนี้ แค่สัมผัสการปะทะกันระหว่างปราณวิญญาณกับปราณปีศาจของสองฝ่าย ก็ทำให้พวกเขาทราบถึงสถานการณ์การต่อสู้คร่าวๆ แล้ว
สองฝ่ายปะทะกันอย่างรุนแรงตั้งแต่เริ่ม สู้กันจนฟ้าดินพลิกคว่ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี