ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1399
ความเกียจคร้านบนใบหน้าของเฉินกานหวาสลายไป ดวงตาเป็นประกายเรืองโรจน์ พิจารณาเยี่ยนจ้าวเกอขึ้นลง “เยี่ยนจ้าวเกอ ท่านเดิมทีก็เป็นคนที่พิเศษยิ่งอยู่แล้ว แต่ความคิดหลายอย่างของท่านธรรมดาเกินไปแล้ว”
“ท่านยอมธรรมดาอย่างนี้หรือ? นั่นออกจะ…”
เขายังไม่ได้พูดต่อ เยี่ยนจ้าวเกอก็ลงมืออย่างเหี้ยมหาญ!
กั้นไว้ด้วยมิติเวลาชั้นหนึ่ง เยี่ยนจ้าวเกอใช้นิ้วต่างกระบี่ แทงใส่เฉินกานหวาหนึ่งกระบี่
ประกายกระบี่สีแดงก่ำอันน่ากลัวเจาะทะลุมิติเวลา เหมือนไม่ได้รับผลกระทบใดๆ บรรลุถึงหน้าเฉินกานหวา
เฉินกานหวายืนนิ่งกับที่ ยื่นสองมือออกมา แล้วครอบเข้าหาตรงกลาง
ม่านน้ำที่กีดขวางมิติเวลาปรากฏ กอปรเป็นวังวน กำลังจุหยุดประกายกระบี่ลวงเซียนของเยี่ยนจ้าวเกอ
ม่านน้ำเคลื่อนไหว ต้นผมขาวที่ที่ลำต้นครึ่งหนึ่งอาบอยู่ในน้ำถูกม้วนไปด้วย
กิ่งใบลำต้นอีกครึ่งที่อยู่ด้านนอกยังคงอยู่ที่เดิม
แต่ครึ่งหนึ่งที่อาบอยู่ในน้ำได้รับผลกระทบจากมิติเวลา กำลังถูกชักนำให้เคลื่อนย้าย
ถึงต้นไม้ยักษ์จะมีกิ่งและลำต้นแข็งแกร่ง แต่ตอนนี้ได้รับการบิดจากมิติเวลาสองชั้น ยังเกิดความรู้สึกว่ากำลังจะหักลง
เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าไร้อารมณ์ ยื่นอีกมือออกมากดบนลำต้นของต้นผมขาว
การศึกษาวิจัยต่อความล้ำลึกของมิติช่องว่างและการเวลา ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอสามารถรักษาความมั่นคงของต้นผมขาวได้ ไม่ถึงกับถูกพลังบิดเบี้ยวของมิติเวลาผ่าออกเป็นสองซีก
เฉินกานหวาฉวยโอกาสถอยร่างไปด้านหลัง
“เคยสู้กับท่านมาครั้งหนึ่งแล้ว ไม่จำเป็นต้องสู้อีกเป็นครั้งที่สอง” เขาพูดด้วยสีหน้าไร้ความสนใจ “ครั้งนี้ที่มาเพราะอยากเห็นท่าทางผิดหวังของท่าน สุดท้ายกลับถูกท่านดูออกก่อนแล้ว”
“ครั้งหน้าพวกเราค่อยหาความบันเทิงใหม่มาเล่นกัน…”
เฉินกานหวากำลังพูดอยู่ เยี่ยนจ้าวเกอสืบเท้าออกหนึ่งก้าว!
เขาใช้มือซ้ายฟันประกายกระบี่สีแดงก่ำ ชักมือขวากลับตามสภาวะ
ประกายกระบี่ฟันม่านน้ำ ต้นผมขาวถูกเยี่ยนจ้าวเกอดึงออกมาจากในน้ำ
พอได้รับผลกระทบนี้ ต้นผมขาวกลับเกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรง แต่ว่าเยี่ยนจ้าวเกอเคลื่อนไหวนิ้วมือเคาะบนลำต้นด้วยความเร็วสูง
ความน่าอัศจรรย์ของคัมภีร์นภากาลเวลากับคัมภีร์นภาความว่างเปล่าสายหยกพิสุทธิ์ปรากฏ ช่วยหยุดความผิดปกติที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของสภาพแวดล้อมให้แก่ต้นผมขาว
เขายกมือขึ้น ถอนต้นผมขาวออกมาจากพื้น
พื้นด้านล่างความจริงเกิดจากกระแสน้ำ
หลังจากหลุดออกมา ต้นผมขาวเหมือนสูญเสียสารอาหาร มีร่องรอยแห้งเหี่ยวชั่วขณะ
แต่เยี่ยนจ้าวเกอดีดนิ้วติดต่อกัน แสงหลายสายพุ่งออกมาห่อหุ้มสายน้ำส่วนหนึ่ง วนเวียนอยู่รอบรากของต้นผมขาวต่อไป
ขณะเดียวกัน เยี่ยนจ้าวเกอก็ใช้มือซ้ายออกอีกกระบี่ แสงสีแดงกระจายไปทั่ว ม่านน้ำตรงหน้าเขาเปิดออกโดยสมบูรณ์
เยี่ยนจ้าวเกอโถมร่างเข้าไป ต้นผมขาวหดขนาดลงเพราะเขาควบคุมมิติเวลา สุดท้ายถูกชายหนุ่มเก็บไว้ในแขนเสื้อข้างขวา
เขารุกคืบต่อ เหยียบย่ำอากาศ บรรลุถึงมิติเวลาที่เฉินกานหวาอยู่
แต่ว่าพริบตาที่เยี่ยนจ้าวเกอเข้าสู่มิติเวลานี้ กลิ่นอายอันน่ากลัวหลายสายก็พลันลอยขึ้น!
ทว่าในขณะเดียวกัน เฟิงอวิ่นเซิงที่ยืนนิ่ง คอยระวังหลังให้แก่เยี่ยนจ้าวเกอมาโดยตลอดก็ขยับเช่นกัน
ในดวงตาของนางมีแสงมารสีดำอมน้ำเงินสาดส่อง สืบเท้าออกก้าวหนึ่งมาถึงด้านข้างเยี่ยนจ้าวเกอ ก้าวเข้ามาในมิติเวลาที่อยู่ตรงข้ามเช่นกัน
เสียงมหามรรคาที่ยิ่งใหญ่และดังกังวาน แต่ล่องลอยเหมือนอยู่ไกลออกไปดังขึ้น จากนั้นก็ปะทะกัน ลดทอนกันและกัน
ในคนซุ่มจู่โจมถึงกับมีเซียนกำเนิดสุญญตา
ปรากฏเงาร่าง ขณะที่เงาแสงหลายสั้นส่ายไหว
คนนำหน้าสวมมงกุฎสีทองหางปลา ใส่เสื้อนักพรตสีเหลืองอ่อน ใบหน้าเหมือนกับพุทราสุก ไว้เครายาว เป็นหลี่ซิ่งป้าเมื่อก่อนหน้า
ด้านหลังหลี่ซิ่งป้า เป็นกงซุนฮุยศิษย์ของเขา แต่ว่าตอนนี้ไม่ได้เข้าใกล้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี