เยี่ยนจ้าวเกอสาวเท้าออกไปเบื้องหน้า มาถึงตรงหน้าหลี่ซิ่งป้า ต่อยหมัดอีกใส่อีกหมัด
หลี่ซิ่งป้าถูกกระตุ้นนิสัยดุร้าย ไม่สนใจหมัดของเยี่ยนจ้าวเกอ แต่ออกหมัดต่อยใส่จุดตายทันที
ใช้วิธีการต่อสู้โจมตีปะทะโจมตี บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย
แม้เขาจะถูกแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งลดทอนพลัง แต่ยังคงเป็นร่างของเซียนลี้ลับ
เซียนลี้ลับสงบนิ่ง เซียนจริงแท้ยากทำร้าย
หลี่ซิ่งป้าวางแผน คิดอาศัยความได้เปรียบจากการที่ตนมีวายุเซียนป้องกันตัว ไม่ต้องกริ่งเกรงการโจมตีจากปราณเซียน ต่อสู้กับเยี่ยนจ้าวเกอ
อย่างมากสุดก็แค่โดนเยี่ยนจ้าวเกอต่อยใส่ ถึงอย่างไรตนก็ไม่มีปัญหาอะไรมาก แต่ถ้าเยี่ยนจ้าวเกอฝืนรับหมัดของเขา กลับใช่ว่าจะรับได้
เซียนลี้ลับคนหนึ่งต่อสู้กับเซียนจริงแท้คนหนึ่ง วิธีการต่อสู้อย่างนี้หน้าไม่อายยิ่ง แทบไม่คำนึงถึงหน้าตาแล้ว แต่สำหรับหลี่ซิ่งป้าในตอนนี้ การเอาชนะเยี่ยนจ้าวเกอจึงเป็นภารกิจอันดับแรก อย่างอื่นไม่สำคัญอีกแล้ว
ถึงขณะนี้เยี่ยนจ้าวเกอจะต่อสู้กับเขา ไม่ได้ควบคุมค่ายกลอีก แต่ว่าพลังของค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งยังคงแสดงผลอย่างต่อเนื่อง
คาถาบนยันต์อาคมที่เรืองแสงหลายสายบัดเดี๋ยวหาย บัดเดี๋ยวปรากฏ ทำงานด้วยตัวเองในแม่น้ำสีเหลืองเข้ม
ลมโรคาหมอกดำเชื่อมต่อกันไม่ขาดสาย ยังคงทำลายวายุเซียนและกายเซียนของพวกหลี่ซิ่งป้าอย่างต่อเนื่อง
หลังจากสูญเสียห้าปราณมุ่งสู่ต้นกำเนิด การตกจากระดับเซียนกำเนิดสู่เซียนลี้ลับก็ทำให้พวกเยายากจะต้านทานพลังอันแปลกประหลาดและเกรี้ยวกราดของค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้งมากกว่าเดิม
เวลาครู่เดียวที่สู้กัน หลี่ซิ่งป้ารู้สึกได้ว่าตนถึงกับตกจากระดับเซียนลี้ลับสี่ปราณ ถูกลดระดับกลายเป็นเซียนลี้ลับสามปราณ!
นี่ยิ่งทำให้เขาไม่กล้าเสียเวลาต่อไป ขอแค่เอาชนะเยี่ยนจ้าวเกอให้ได้โดยเร็ว ไม่อย่างนั้นหากผ่านไปอีกสักพัก เขาก็ไม่กล้าคิดแล้ว
เยี่ยนจ้าวเกอเผชิญกับวิธีต่อสู้ตกตายร่วมกันของหลี่ซิ่งป้าด้วยความเยือกเย็น หมัดที่เขาต่อยออก พอไปถึงตรงหน้าหลี่ซิ่งป้าก็ระเบิดพลังออกมาก่อนกลางอากาศ
หมัดของเยี่ยนจ้าวเกอทำลายมิติแถบนี้ในแควธารสวรรค์ จุดที่หมัดของเขาต่อยใส่กลายเป็นว่างเปล่า ไม่มีสายน้ำ ไม่มีอากาศ ไม่มีทุกสิ่ง ถึงขั้นนิยามของกาลเวลาและมิติช่องว่างก็ไม่ดำรงอยู่
วินาทีต่อมา มิติเวลาที่อยู่รอบๆ ถูกชักน้ำให้ม้วนเข้ามาเติมเต็มจุดที่เยี่ยนจ้าวเกอระเบิดพลังใส่
พอได้รับผลกระทบเช่นนี้ หมัดที่หลี่ซิ่งป้าต่อยใส่เยี่ยนจ้าวเกอในตอนแรกก็ถูกชักนำให้เปลี่ยนแปลงทิศทางกลางคัน พุ่งไปยังจุดนั้น
‘คัมภีร์เบิกนภาสายหยกพิสุทธิ์ หลังทำลายธรรมชาติถึงกับปรากฏสำนึกของการสร้างฟ้าดินใหม่?’ หลี่ซิ่งป้าในปากมีแต่รสชาติฝาดขม แต่ว่าพลังหมัดของตนกลับรับการชักนำจากเยี่ยนจ้าวเกออย่างไม่อาจควบคุม
ต่อให้หมัดของเขาห่างจากเยี่ยนจ้าวเกอเพียงแค่คืบ เวลานี้กลับเหมือนห่างไกลราวฟ้ากับเหว ยากจะไปถึง
ถ้าหากเขายังเป็นเซียนลี้ลับสี่ปราณ ยังสามารถลองฝืนรักษาทิศทางในตอนแรกของตน ต้านทานผลกระทบจากพลังหมัดของเยี่ยนจ้าวเกอได้ แต่หลังจากตกสู่ระดับเซียนลี้ลับสามปราณ เขาต่อให้ต้องการแต่ก็ไร้เรี่ยวแรง
กระนั้น ตอนนี้ยอดฝีมือที่โด่งดังในยุคโบราณตอนต้นผู้นี้ยังคงไม่สูญเสียความเยือกเย็น เขาไม่ได้รีบร้อนเก็บพลังของตัวเอง หรือว่าปล่อยพลังออกมาก่อนเหมือนเยี่ยนจ้าวเกอ
ตรงกันข้าม หลี่ซิ่งป้าพุ่งร่างไปยังจุดที่ว่างเปล่านั้นตามพลังการชักนำของเยี่ยนจ้าวเกอ เขาคิดอาศัยกระบวนท่านี้ของอีกฝ่ายฉีกการจำกัดจักรวาลแห่งนี้ของค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง แล้วฉวยโอกาสพุ่งออกจากค่ายกล!
ที่ต่อสู้กับเยี่ยนจ้าวเกอ เดิมทีเพราะว่าต้องการหาโอกาสทะลวงออกจากค่ายกลแม่น้ำเหลืองเก้าโค้ง ตอนนี้สถานการณ์เป็นใจ สมกับความต้องการของเขาพอดี
“โต้ตอบเร็วยิ่ง” เยี่ยนจ้าวเกอถอนใจชมเชย แต่ว่ามือไม่ช้าลงแม้แต่น้อย พลังของคัมภีร์เบิกนภาถึงกับเปลี่ยนเป็นคัมภีร์พลิกฟ้าโดยไม่มีการหยุดชะงัก
เยี่ยนจ้าวเกอพลิกฝ่ามือวูบหนึ่ง เปลี่ยนเอกภพ อุดความว่างเปล่านั้นไว้
ตรงหน้าหลี่ซิ่งป้าไม่ใช่เส้นทางที่ราบรื่นอีกต่อไป แต่เป็นรอยตราพลิกนภาที่เยี่ยนจ้าวเกอฟาดมา!
กระแสลมรุนแรงตัดกันกลายเป็นวังวนขนาดยักษ์ ห่อหุ้มหลี่ซิ่งป้าไว้ ไม่ให้โอกาสเขาเปลี่ยนกระบวนท่าเพื่อให้บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย กดดันให้เขารับการโจมตีจากเยี่ยนจ้าวเกอก่อน จากนั้นถึงค่อยเผชิญฆน้าต่อไปได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี