ตอนนี้หลิงชิงอยู่ในค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลาย ได้รับการช่วยเหลือจากพลังของค่ายกลในระดับหนึ่ง
นางกับเกาชิงเสวียนซึ่งเดิมทีเป็นเซียนกำเนิดสุญญตา ขณะนี้ภายใต้การเสริมพลังจากค่ายกล ได้รับประโยชน์จำกัด แต่ว่าไม้ไผ่ร้อยปล้องยืดขึ้นปล้องหนึ่ง ยอดฝีมือตัดสินแพ้ชนะกันที่ความต่างน้อยนิด พวกนางสองคนแสดงความได้เปรียบในการต่อสู้จริงได้มากกว่าเดิม
ค่ายกลหมุนวน แสงสีขาวครอบคลุมความว่างเปล่าทั้งหมด พลังของค่ายกลทำงาน ควันมารสีดำที่อยู่รอบๆ ถอยไปด้านหลัง
ดินแดนพันเกล็ดแข็งแกร่งขึ้นราวโลหะเหลวอยู่ชั่วขณะ
ยอดฝีมือราชามารชั้นมหาชาลที่กำลังสู้กับเฟิงอวิ๋นเซิงตนนั้นเห็นแล้ว ก็สาดสายฟ้าสีดำสายหนึ่งใส่ค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลาย
ทว่าเฟิงอวิ๋นเซิงมีการเตรียมตัวแต่แรก ขวางดาบฟันใส่ทันที หยุดสายฟ้าสีดำสายนั้นไว้กลางอากาศ ไม่มอบโอกาสแสดงแรงกดดันเพิ่มอีกขั้นแก่อีกฝ่าย
เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ลงมือ ยืนนิ่งอยู่ระหว่างลำแสงที่เคลื่อนไหวอยู่บนดินแดนพันเกล็ด เงยหน้ามองท้องฟ้า เขาแยกสมาธิเป็นสองทาง ทางหนึ่งช่วยพวกเยี่ยนตี๋สะกดทัพ ทางหนึ่งจับตาดูสถานการณ์ของเฉินเสวียนจงและฉู่หลีหลีในพิธีผสมฟ้าขับไล่มาร
ถึงแม้ตอนนี้จะรับมือกับการบุกของวิถีมารได้ชนิดหยดน้ำไม่ไหลออกมา แต่เยี่ยนจ้าวเกอยังคงไม่ผ่อนคลายจิตใจโดยสิ้นเชิง
เยี่ยนตี๋มีสภาวะโจมตีดุร้าย แต่ว่าถ้าหากต้องต้านทานสภาวะโจมตีที่เกรี้ยวกราดขนาดนั้นตลอด กลับไม่อาจทนได้นาน
ตอนนี้ผสานค่ายกลกับคนอื่นๆ ถึงความคมกล้าจะไม่ได้แข็งแกร่งดุจเดิม แต่ไม่จำเป็นต้องห่วงหน้าพะวงหลัง สามารถต่อสู้กับอีกฝ่ายได้นานขึ้น
ส่วนทางด้านเฟิงอวิ๋นเซิงก็ไม่อาจสู้ได้นานเช่นกัน ไม่ใช่เพราะนางมีพลังไม่พอ แต่เพราะต้องหยุดสำนึกมารที่กัดกินตนอย่างต่อเนื่อง
ถึงดาบปัจฉิมธรรมชั้นมหาชาลจะสามารถกวาดล้างสมรภูมิรบตรงหน้าได้ แต่ว่าตอนนี้เฟิงอวิ๋นเซิงไม่ได้เตรียมก้าวเท้าก้าวนั้นออก
“ขึ้นอยู่กับว่าใครเร็วกว่าแล้ว…” เยี่ยนจ้าวเกอเงยหน้ามองความว่างเปล่า พึมพำกับตัวเอง
ถ้าพวกเขาจัดการการคุมคามจากมารน้ำกุ่ยลงที่นี่ได้ ต่อจากนี้สามารถเคลื่อนคมเหลือที่ว่าง รุกถอยได้ตามใจ แต่ถ้าอีกฝ่ายทำลายแนวป้องกันของพวกตนได้ก่อน เรื่องราวอาจเกิดการเปลี่ยนแปลง เรื่องจัดการมารน้ำกุ่ยอาจจะล้มเหลวกลางคัน
สิ่งที่ควรค่าแก่การระวังมากที่สุดคือ อาจจะยังมีมารตนอื่นๆ มาสนับสนุน สร้างแรงกดันเพิ่มอีกขั้นให้แก่แนวป้องกันของฝ่ายตน
ขณะเยี่ยนจ้าวเกอกำลังครุ่นคิด สีหน้าพลันเปลี่ยนแปลง สายตามองไปอีกทิศทางหนึ่ง
ณ ที่แห่งนั้น มิติส่ายไหว มีปราณมารกระเพื่อมพรั่งพรู จอมมารปรากฏกายจากภายใน มารที่มาในครั้งนี้ ผู้นำเหมือนกับลูกกลมสีแดงฉาน มหึมาราวดวงดาว มืดทะมึนน่ากลัว เหี้ยมโหดชั่วร้าย รอบๆ ตัวมันยังมีมารตนอื่นๆ ร่วมทางมาด้วย
พญามารระดับสุญญตาตนนี้กวาดมองสนามรบ ส่งเสียงพูดว่า “เฉินเสวียนจงกับฉู่หลีหลีล้วนเป็นผู้สืบทอดสายหยกพิสุทธิ์ สหายร่วมเส้นทางซึ่งเป็นผู้สืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์ไฉนจึงต้องสร้างลำบากแก่พวกเราเพราะพวกเขา”
เสียงของมันกระเพื่อม แต่ว่าเกาชิงเสวียนกับนักพรตอวิ๋นเจิ้งสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน
“สามพิสุทธิ์รวมเป็นหนึ่ง ร่วมแรงร่วมใจ มาตรว่าจะมีระยะห่างใกล้ไกล แต่ก็เป็นเรื่องของพวกเรา ตามปกติผนึกกำลังร่วมมือกันสู้กับคนนอกสำนักเต๋า มีอันใดน่าประหลาดกัน” นักพรตอวิ๋นเจิ้งเอ่ย “ยิ่งไปกว่านั้นก็เหมือนน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า มารร้ายนพยมโลกเช่นพวกเจ้าเป็นตัวตนแบบไหน ต่างฝ่ายต่างทราบแก่ใจ ไม่จำเป็นต้องทำสงครามปากแล้วกระมัง ยังไม่เอ่ยถึงสำนักเต๋าสายหลักจากการสืบทอดกระแสตรงสามพิสุทธิ์เช่นพวกเรา แม้จะเป็นศาสนาพุทธกับเผ่าปีศาจ หรือเส้นทางนอกรีต ไหนเลยจะยอมนั่งดูนพยมโลกสร้างความวุ่นวาย ถ้าไม่ใช่เช่นนี้ ขอแค่มารสวรรค์ไร้พันธนาปรากฏกาย พวกเราย่อมก็ไม่มีวิธีใดอีกแล้ว”
พญามารที่เหมือนกับดวงดาวสีแดงฉานตนนั้นส่งเสียง “คำพูดของเจ้ากลับมิผิด แต่เคยคิดหรือไม่ว่าจำนวนคนของสายเหนือพิสุทธิ์ไม่ได้มีมากเท่าผู้สืบทอดสายหยกพิสุทธิ์ ถ้าหากว่าเสียหายเพิ่มอีก ความมั่นใจในการกล่าววาจาในสำนักเต๋าของพวกเจ้าเกรงว่าจะมีไม่เพียงพอแล้ว”
มันกล่าวพร้อมหัวเราะเสียงพิลึก “เพื่อหยกพิสุทธิ์ เอกพิสุทธิ์ลงแรงแต่ตกตาย ทำร้ายตัวเอง ภายหลังอาจถูกอีกฝ่ายกลับมาข่มเหง เรื่องแบบนี้พวกเจ้ายังคงยินยอมอยู่อีกหรือไม่”
“ใครตายใครอยู่ ลงมือให้รู้ดำรู้แดง เอาแต่เล่นลิ้น เจ้าใช้คำพูดสังหารข้าได้หรือ” เกาชิงเสวียนกล่าวอย่างราบเรียบ
ขณะพูด นางออกกระบี่ทันที ภายใต้การช่วยเหลือจากค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลาย ข้ามผ่านมิติ ฟันใส่พญามารที่เหมือนกับดวงดาวสีแดงฉานตนนั้น
“ผู้ฝึกกระบี่สายเหนือพิสุทธิ์ที่ยอดเยี่ยม! สตรีดุร้ายที่ยอดเยี่ยม!” ท่ามกลางเสียงหัวเราะประหลาดของพญามารตนนั้น แสงสีเลือดวนเวียนรอบๆ ปรากฏดวงดาวสีดำที่เล็กยิ่งกว่าไม่ต่ำกว่าร้อยดวง หมุนวนอยู่รอบๆ ต้านทานและทำลายประกายกระบี่ของเกาชิงเสวียน
เกาชิงเสวียนสีหน้าเฉื่อยชา ไม่ได้มีโทสะ ยืนนิ่งกับที่ ยังคงรักษาค่ายกลเทพไท่อี้ถล่มทลาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี