ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1432
เพื่อทำลายค่ายกลเก้างามเจ็ดวิเศษคุมหยินหยาง พญามารสุขสันต์อยู่ด้านหน้าสุด ในตอนนี้กลับถูกการโจมตีจากพันเกล็ดโดดข้ามประตูมังกรเป็นตนแรก
‘ดินแดนพันเกล็ดกดข่มคนในนพยมโลก มีมาตั้งแต่โบราณจึงไม่น่าประหลาดใจ เพียงแต่มีน้อยและหายาก หากแต่ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าดินแดนพันเกล็ดจะมีการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้!’
พญามารสุขสันต์หลบหลีกไม่ทัน ได้แต่ปล่อยปราณมารหลายชั้นออกไป สร้างภาพมารสองตนที่เหมือนโอบกอดกันขึ้นมา
เมฆดาราสีดำอมแดงขยายออกไปด้านนอกโดยมีมันเป็นศูนย์กลาง ทว่ามังกรแสงนับร้อยนับพันพุ่งมาพร้อมกัน แสดงพลังทำลายมารของดินแดนพันเกล็ดออกมาในระดับสูงสุด
เดิมทีดินแดนพันเกล็ดมีผลกดข่มมารร้ายจากนพยมโลกอยู่แล้ว ตอนนี้เกล็ดนับพันโดดข้ามประตูมังกร ไม่เก็บพลังงานเหล่านี้ไว้อีก เผาไหม้พลังทั้งหมด ก่อเกิดการโจมตีชนิดทำลายร้างแก่มารร้าย
มังกรแสงพุ่งขึ้นฟากฟ้า พากันทะลวงเมฆดาราสีดำอมแดง ภาพมารที่โอบกอดกันแหลกสลาย พญามารสุขสันต์ถูกฝูงมังกรเจาะทะลวง ‘กัดฉีก’ จนร่างขาดเป็นสี่ห้าส่วน
พญามารโบราณสิ้นชีวิตเช่นนี้
ภายใต้ผลของพลังทำลายมารที่มีความพิเศษจากดินแดนพันเกล็ด หลังจากเหล่ามารดับสูญ หากคิดจะคืนชีพบนพยมโลกมีความลำบากยากเย็นยิ่ง
ไม่เพียงแต่พญามารสุขสันต์เท่านั้น พญามารสี่เศียรสี่กรตนนั้น พญามารที่เกิดขึ้นเพราะวานรปีศาจร่วงหล่นสู่นพยมโลกตนนั้น ยังมีจอมมารตนอื่นๆ ต่างถูกคลื่นมังกรแสงที่เหมือนกับทะเลถั่งโถมภูเขาพังทลายกลบฝังหมดสิ้น
พวกมันมาด้วยกัน ล้วนตายอยู่ในดินแดนพันเกล็ดด้วยกัน
ตอนนี้ดินแดนพันเกล็ดหายไปแล้ว เหล่ามารล้วนประสบภัยพิบัติ
มารไม่กี่ตนที่อยู่ด้นนอก ขอบคุณฟ้าดินที่ก่อนหน้าตนเคลื่อนไหวเชื่องช้า ร้อนรนหมุนกายหลบหนี
แต่ว่าฝูงมังกรบินทะยาน ลำแสงที่เกรี้ยวกราดกระจายออกไปรอบๆ เคลื่อนไหวกลางความว่างเปล่า ไม่ทันไรก็ตามจอมารที่คิดหนีไปหลายตนทัน แล้วสังหารพวกมันจนล้มตายไม่ก็พิการ
ถึงเวลานั้น ผู้โชคดีรอดชีวิตมีแค่หนึ่งในสิบ
รอบๆ อาณาบริเวณกลายเป็นอสุรภูมิอันน่าพรั่นพรึง กลับไม่ใช่อสุรภูมิของมนุษย์ แต่เป็นอสุรภูมิของมาร!
ควันมารที่ก่อนหน้าครอบคลุมสถานที่แห่งนี้ หายไปหมดจด
เทพมารระดับมหาชาลตนนั้นเดิมต้องการหยุดยั้ง แต่ก่อนหน้าถูกหนอนเก้าเศียรสะกด ขณะจะลงมือกับเยี่ยนจ้าวเกอ เฟิงอวิ๋นเซิงก็ตั้งใจขัดขวางมันไว้
สุดท้ายดินแดนพันเกล็ดระเบิดโดยสมบูรณ์ กลบฝังจอมมารที่พุ่งเข้ามาโจมตีไปหมด!
มังกรแสงทั่วฟ้าที่ทะยานสังหารแม้จะไม่ส่งผลกดข่มเหล่าปีศาจ แต่ก็ดุร้ายถึงขีดสุด ทำให้สภาวะของเหล่าปีศาจลดลง
เมื่อไม่มีเหล่าพญามารและเหล่ามารร้ายโจมตีพร้อมกัน สภาพของพวกเยี่ยนตี๋กับเกาชิงเสวียนก็ดีขึ้นในทันที
พวกเขาที่ต้องรับมือกับเผ่าปีศาจเท่านั้น แรงกดดันพลันลดลง ตั้งหลักได้อีกครั้ง ขัดขวางเหล่าปีศาจได้โดยสมบูรณ์ พวกมันยากจะเข้าใกล้พิธีผสมฟ้าขับไล่มารอีก
เยี่ยนจ้าวเกอระบายลมหายใจออกยาวๆ สีหน้ายังคงเคร่งขรึม
เขาควบคุมดินแดนพันเกล็ด เพาะบ่มและให้กำเนิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย
พันเกล็ดโดดข้ามประตูมังกร เป็นไพ่ตายสุดท้าย
ถ้าไม่ถึงที่สุดจริงๆ เขาไม่คิดใช้กระบวนท่านี้ เป็นเพราะว่าดินแดนพันเกล็ดไม่เพียงป้องการการบุกของมารจากด้านนอกเท่านั้น ในขณะเดียวกันยังช่วยเฉินเสวียนจงกับฉู่หลีหลีสะกดมารน้ำกุ่ยที่อยู่ด้านในด้วย
ดินแดนพันเกล็ดระเบิดพลังทั้งหมดในคราวเดียว ลุกไหม้หายไป ปัจจุบันไม่มีอยู่อีกแล้ว สร้างความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าแก่เยี่ยนจ้าวเกอ เขาสูญเสียพลังไปมหาศาล
ความเหนื่อยทำให้เขาแทบต้องการหลับลงที่นี่
เยี่ยนจ้าวเกอปลุกปลอบสมาธิ ไม่สนใจเสริมการป้องกันแก่ค่ายกลเก้างามเจ็ดวิเศษคุมหยินหยางอีก แต่ว่ารีบกระตุ้นพิธีผสมฟ้าขับไล่มารอีกครั้ง
ลูกกลมโลหะที่ผิวเต็มไปด้วยรอยแตกและหลุมบ่อมากมายส่องแสงอีกครั้ง เปลี่ยนเป็นโปร่งใส ปรากฏกลุ่มแสงแปดสิบเอ็ดกลุ่ม หมุนวนด้วยความเร็วสูง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี