ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1473
“ถ้าหากว่าบรมครูเทวกษัตริย์รัตนวิเศษยังมีชีวิตอยู่ เมื่อมารสวรรค์ปัจฉิมธรรมจุติจะต้องต่อสู้กัน”
เกาชิงเสวียนกับนักพรตอวิ๋นเจิ้งต่างถอนใจ “บรมครูเทวกษัตริย์รัตนวิเศษหลุดพ้นแล้ว นพยมโลกย่อมไม่หวังให้เกิดเหตุการณ์แทรกซ้อน มีบรมครูเทวกษัตริย์รัตนวิเศษอีกคนโผล่มา”
“แต่ว่าบางทีอาจเป็นเพราะการกระทำในอดีตของเทวกษัตริย์รัตนวิเศษ จึงมอบโอกาสให้แก่เจี่ยนซุ่นหัวเมื่อก่อนหน้านี้” เยี่ยนจ้าวเกอคล้ายนึกอะไรออก “ไม่อย่างนั้นน่ากลัวว่าจะไม่ได้โอกาสง่ายดายขนาดนั้น”
พอฟัง พวกเกาชิงเสวียนต่างก็ครุ่นคิด “ใช่ว่าไม่มีความเป็นไปได้”
“ทั้งๆ ที่รู้ความจริงข้อนี้ กลับดีใจไม่ลงจริงๆ” เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มหนักใจ
ผู้ยิ่งใหญ่สายเหนือพิสุทธิ์สองคนต่างก็ไม่ยินดีเช่นกัน ไม่เพียงแต่เป็นเพราะพิสูจน์ว่ายอดฝีมือระดับสุดยอดของสำนักเต๋าคนหนึ่งเสียชีวิตไปนานแล้วเท่านั้น ยังเป็นเพราะว่าความจริงที่เทวกษัตริย์วิเศษคณานับเสียชีวิตด้วยน้ำมือของมารสวรรค์ไร้พันธนา ได้แสดงให้เห็นชัดขึ้นอีกขั้นว่าความคิดของเหล่าจวินยากหยั่งถึง
แนวคิดที่หวังพึ่งเหล่าจวินมากเกินไป เป็นเรื่องที่ใช้ไม่ได้เรื่องหนึ่ง
มิน่าพอมาถึงยุคนี้ จึงไม่เห็นเหล่าจวินลงมือในตอนเกิดวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่
“ต้องพึ่งตัวเองแล้ว” เยี่ยนจ้าวเกอพึมพำ “แทนที่จะฝากความหวังไว้กับเหล่าจวิน มิสู้ลดความหวังลงเล็กน้อย อาจจะมีเรื่องน่าประหลาดใจก็ได้”
คนทั้งสามมองหน้ากัน ต่างมีสีหน้าเคร่งขรึม
“เทวกษัตริย์วิเศษคณานับสังหารบรมครูชื่อจิงจื่อ และมารสวรรค์ไร้พันธนาสังหารเทวกษัตริย์วิเศษคณานับ ต่างเป็นเรื่องที่เกิดในยุคโบราณตอนกลางกระมัง” ครู่ต่อมาเยี่ยนจ้าวเกอจัดระเบียบความคิด ถามขึ้นใหม่
เกาชิงเสวียนพยักหน้า “มิผิด ต่างอยู่ในช่วงต้นของยุคโบราณตอนกลาง ก่อนเกิดไซอิ๋ว เร็วกว่าการถือกำเนิดของมหาเทวะเสมอฟ้าผู้นั้น”
‘เทวกษัตริย์วิเศษคณานับกับบรมครูชื่อจิงจื่อก็ไม่มีข่าวคราว เรื่องเล่าเริ่มน้อยลงในช่วงนั้นเอง’ เยี่ยนจ้าวเกอใคร่ครวญ ‘เวลาสามารถจับคู่กันได้จริงๆ’
พอคิดถึงตรงนี้ เยี่ยนจ้าวเกอพลันนึกถึงเรื่องอีกเรื่องหนึ่ง
ถึงจะเป็นเพราะสถานการณ์ในตอนนั้นคับขัน ต้องรับมือกับยอดฝีมือจากฝ่ายต่างๆ เช่นยุทธวิชัยพุทธะ เป็นเหตุให้พวกเยี่ยนจ้าวเกอไม่ทันสนทนากับเนี่ยจิงเสินกับอวี่เยี่ยที่เจอกันอีกครั้งอย่างยากลำบาก ทำความเข้าใจสภาพการณ์หลังจากพวกเขาพลัดหลง และรายละเอียดที่ได้รับกระบี่ผนึกเซียนมา ทว่าขณะมองดูกระบี่ผนึกเซียนเล่มนั้น เยี่ยนจ้าวเกอก็มีความคิดเชื่อมโยมส่วนหนึ่ง
การสถาปนาเทพจบลง หลังจากยุคโบราณตอนต้น เทวกษัตริย์วิเศษคณานับได้เหลือสายสืบทอดไว้ นั่นคืออารามเอกนิกาย
การสืบทอดสายเหนือพิสุทธิ์ที่สายสืบทอดนี้เชี่ยวชาญที่สุดเป็นคัมภีร์กระบี่ผนึกเซียน
ตอนนั้นเยี่ยนจ้าวเกอได้เรียนคัมภีร์กระบี่ผนึกเซียนของสายเทวกษัตริย์วิเศษคณานับเป็นครั้งแรกจากอารามเอกนิยาย ต่อมาค่อยศึกษากระบี่ผนึกเซียนของสายเจ้าแม่อู๋ตังจากมรกตท่องฟ้า
ที่เทวกษัติรย์วิเศษคณานับทิ้งผู้สืบทอดกระแสตรงที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักสายนี้ไว้ในช่วงต้นของยุคโบราตอนกลาง เป็นเพราะเขามีความคิดใดๆ เป็นพิเศษหรือไม่
เพียงไม่ทราบว่าเทวกษัตริย์รัตนวิเศษรับนักพรตหยวนคัง บูรพาจารยก่อตั้งสำนักของอารามเอกนิกายเป็นศิษย์ตั้งแต่ตอนไหน
ถ้าหากเป็นหลังจากเขาสังหารชื่อจิงจื่อแล้วได้รับกระบี่ผนึกเซียน และก่อนที่ตนจะถูกมารสวรรค์ไร้พันธนาฆ่าทิ้ง ในนี้ก็ยากยิ่งที่จะไม่ให้คนสัมผัสได้ พร้อมกับซ่อนเงื่อนงำบางอย่าง
“น่าเสียดายคนคำนวณมิสู้ฟ้าคำนวณ” เยี่ยนจ้าวเกอลูบคางของตัวเอง
ไม่ว่าในตอนนั้นเทวกษัตริย์วิเศษคณานับจะมีแผนการพิเศษหรือไม่ วิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ก็ม้วนพัดไปทั่วมหาจักรวาล คนในอารามเอกนิกายตายหมดสิ้น
ถึงเยี่ยนจ้าวเกอจะเจอที่อยู่เดิมของอารามเอกนิกาย และทำให้คัมภีร์กระบี่ผนึกเซียนสายนี้ได้เห็นเดือนเห็นตะวันอีกครั้ง แม้แต่อวี่เยี่ยที่ไปถึงที่ฝังศพของเทวกษัตริย์วิเศษคณานับ ก็ได้ศึกษาวิชากระบี่การสืบทอดสายนี้เช่นกัน
ถึงครั้งนั้นเทวกษัตริย์วิเศาคณานับจะมีแผนการ แต่สุดท้ายก็ถูกกลบฝังในฝุ่นผงแล้ว โชคชะตากลั่นแกล้งคน ไม่มีข้อยกเว้น
“บรมครูเทวกษัตริย์วิเศษคณานับเสียชีวิตด้วยมือของมารสวรรค์ไร้พันธนา กระบี่ผนึกเซียนไม่ได้เข้าสู่นพยมโลกหรือ” นักพรตอวิ๋นเจิ้งถาม “พวกสหายน้อยอวี่เยี่ย เจอกระบี่ผนึกเซียนกับซากสังขารของบรมครูเทวกษัตริย์วิเศษคณานับที่ไหน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี