ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1491
มารทองแกคืนชีพขึ้นใหม่ ในนพยมโลกมีปราณพิฆาตพวยพุ่งสู่ฟากฟ้า
คนที่มีระดับพลังฝึกปรือค่อนข้างต่ำส่วนหนึ่งสัมผัสไม่ได้ แต่ยอดฝีมือระดับสุดยอดส่วนใหญ่สัมผัสได้
ยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่สามฝ่ายจากพุทธ เต๋า ปีศาจที่กำลังต่อสู้กับมารจิตแรกเริ่มและมารไม้อิกต่างลอบด่าทอในใจ
แดนสุขาวดีตะวันตกกับเขาดาราทะเลดวงดาวของเผ่าปีศาจ ถึงขึ้นมียอดฝีมือระดับมหาชาลออกเขา มุ่งหน้าสู่นพยมโลก
ทว่าในตอนนั้นเอง นพยมโลกเหมือนกับมีชีวิตขึ้นมา ขวางยอดฝีมือผู้ยิ่งใหญ่ระดับมหาชาลเหล่านี้ไว้ด้านนอก
พิธีคืนชีพของมารทองแกรวดเร็วเกินไป เร็วกว่าการคืนชีพของมารดินโบ่วและมารน้ำกุ่ย
ไม่ทันไรปราณพิฆาตก็หายไป แต่ว่าคมกล้าน่ากลัวกว่าเดิม
ส่วนลึกของหุบเหวแห่งทะเลมารในนพยมโลก ในโลกที่มีความประหลาดใบหนึ่ง เกิดแสงโลหะที่เย็นเยียบหลายสายสว่างขึ้น เป็นสัญลักษณ์ว่าหนึ่งในสิบสองเทพมารสวรรค์คืนชีพหลังดับสูญกลับคืนสู่ตำแหน่งอีกครั้ง
เหล่าผู้ยิ่งใหญ่ล่าถอยด้วยความเสียดาย นพยมโลกเหมือนกลับสู่ความสงบอีกครั้ง
เหล่าคนที่ถอยไปถือโอกาสเข้าร่วมขบวนกลุ้มรุมพวกมารจิตแรกเริ่ม
ยามนี้พวกมารจากนพยมโลกอย่างมารจิตแรกเริ่มและมารไม้อิกไม่ต้องรับมือต่ออีก เริ่มรวมกองกำลังอย่างแท้จริงแล้วกลับนพยมโลก
ตอนที่เยี่ยนจ้าวเกอทราบว่าในยพมโลกมีการเคลื่อนไหว มารไม้อิกถึงกับคืนชีพ ในใจเกิดลางสังหรณ์อัปมงคลขึ้น
พวกเขาเพิ่งรวมตัวกับเกาชิงเสวียน ตามหาพวกเนี่ยจิงเสิน อวี่เยี่ย และเยว่เจิ้นเป่ยในความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดต่อ
“การคัดเลือดร่างสถิตในการคืนชีพของจอมมารไม่ดูระดับ ไม่ดูพรสวรรค์ ดูแค่ว่าเหมาะสมกับตัวเองหรือไม่” พวกเยี่ยนจ้าวเกอเกิดเงามืดครอบคลุมจิตใจ “ทว่าในบรรดาคนที่มีความเด็ดขาดดุร้ายรุนแรง จะต้องมีร่างสถิตที่เหมาะกับมารทองแกมากที่สุดอย่าแน่นอน”
จอมยุทธที่เชี่ยวชาญมรรคากระบี่อยู่ในนี้เช่นกัน
“ครั้งนี้มารทองแกซ่อนตัวดียิ่ง ก่อนหน้านี้ไม่เผยเลศนัยแม้แต่น้อย…” เยี่ยนจ้าวเกอขมวดคิ้ว
เขาสีหน้าพลันเปลี่ยนแปลง หยุดฝีเท้า ทำให้คนอื่นๆ ต่างหยุดลงแล้วมองเขาพร้อมกัน
ครู่ต่อมาเยี่ยนจ้าวเกอก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง “อาจารย์ลุงเยว่มีข่าวแล้ว!”
พอได้รับการติดต่อจากจักรพรรดิแพรฟู่อวิ๋นฉือ พวกเยี่ยนจ้าวเกอก็ไปสมทบทันที
ทางฟู่อวิ๋นฉือมีตราอาคมเร้นลับที่เยว่เจิ้นเป่ยได้ทิ้งเอาไว้ตอนผ่านทางเมื่อก่อนหน้านี้
พวกเยี่ยนจ้าวเกอออกค้นหาตามเบาะแสผ่านตราอาคมทันที
ขณะที่เดินทาง เยี่ยนจ้าวเกอพลันมีสีหน้าแตกตื่นสับสน “รอเดี๋ยว!”
หลังจากเขามองดูครู่หนึ่งก็เดินไปในอีกทิศทางหนึ่งเป็นระยะทางหนึ่ง ก่อนจะจับจ้องความว่างเปล่าที่เป็นสีดำสนิทสักพัก
เยี่ยนจ้าวเกอโบกมือ ตรงหน้ามีเงาบางสลายออก จากนั้นตราอาคมเรืองแสงชิ้นหนึ่งก็ปรากฏในคลองจักษุของเขา
พวกเยี่ยนตี๋กับเกาชิงเสวียนติดตามมา มองดูตราอาคมนั้นอย่างละเอียด ต่างรู้สึกได้ถึงจุดที่ไม่ถูกต้อง “ไม่ได้เสริมวิชาลับ ไม่ว่าใครก็ตรวจสอบเนื้อหาด้านในได้”
เยี่ยนจ้าวเกอเปิดตราอาคม พบข้อความที่เนี่ยจิงเสินทิ้งไว้ บอกเล่าสิ่งที่พวกเขาได้ประสบคร่าวๆ และเหลือเบาะแสสำหรับค้นหาพวกเขา
แต่พอพวกเยี่ยนจ้าวเกอเห็น ทั่วร่างกลับเย็นยะเยือก
ตามสถานการณ์ในตราอาคมชิ้นนี้ ถ้าหากว่ามีกษัตริย์อนันต์จางปู้ซวีกับคนในโถงเซียนกำลังไล่ล่าจริงๆ เกิดว่าพบตราอาคมชิ้นหนึ่ง จะได้ข้อมูลที่อยู่ด้านในอย่างง่ายดาย ย่อมสามารถเจอเนี่ยจิงเสินกับอวี่เยี่ย
“ศิษย์พี่เนี่ยไม่น่าประมาทขนาดนี้ เกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ยามนี้พวกเยี่ยนจ้าวเกอไม่มีเวลาคิดอย่างละเอียด รีบร้อนเหินบินตามที่เนี่ยจิงเสินมอบเบาะแสให้
ผ่านไปสักพัก ตรงหน้าพลันมีประกายกระบี่กะพริบ มีคนพุ่งเข้ามา
จอมยุทธ์กลายเป็นมาร มีความหวังว่าระดับพลังฝึกปรือจะสูงขึ้นชั้นหนึ่ง
พลังฝึกปรือยิ่งต่ำ ความเป็นไปได้ยิ่งสูง พอเลื่อนสู่ระดับเซียน ความหวังในการข้ามร่องน้ำธรรมชาติชั้นหนึ่งก็เลือนรางเป็นอย่างมากแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้าเนี่ยจิงเสินยังบาดเจ็บสาหัส เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าเป็นเพราะฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ จึงสูญเสียความหวังที่พลังฝึกปรือจะพุ่งทะยานเพราะกลายเป็นมารไป
ดังนั้นก่อนหน้านี้จางปู้ซวีเพียงแค่ไม่ยินยอมที่สูญเสียโอกาสสังหารอวี่เยี่ยเป็นครั้งสุดท้ายไป กลับคาดไม่ถึงว่าตัวเขาจะมีอันตราย
แต่ไม่คิดว่าเนี่ยจิงเสินถึงกับพัฒนาขึ้นก้าวหนึ่ง สำเร็จระดับเซียนลี้ลับสงบนิ่ง ฆ่าพวกจางปู้ซวีที่ไล่ตามมาอย่างเหี้ยมหาญ
“บรรพครรภ์ก่อนกำเนิด…บรรพครรภ์ก่อนกำเนิด!” เยี่ยนจ้าวเกอลืมตา “คุณสมบัติร่างกายของศิษย์พี่เนี่ยพิเศษเกินไป คนอื่นกลายเป็นมารต้องก้าวเท้าก้าวเดียว เขาต้องก้าวสองก้าว และเป็นเพราะแบบนี้ การกลายเป็นมารของเขาจึงมีความแตกต่างจากคนอื่นๆ”
เยี่ยนจ้าวเกอพึมพำกับตัวเอง “ก่อนกำเนิดชั่วนิรันดร์ ไม่ร่วงหล่นสู่หลังกำเนิด หกสุดยอดมารเกิดขึ้นมาพร้อมกับเปิดผ่าฟ้าดิน ไม่ใช่เกิดขึ้นมาก่อน…”
ครุ่นคิดถึงตอนท้าย ในที่สุดเขาก็ยังส่ายหน้า
เยว่เจิ้นเป่ยมองเยี่ยนจ้าวเกอ ชายหนุ่มเม้มริมฝีปากพลางพูด “เทียบกับร่างแปลงของจอมมารตนอื่นๆ ศิษย์พี่เนี่ยมีความเป็นเจ้าของมากกว่าเล็กน้อย ทว่า…”
คนอื่นๆ ล้วนเงียบงัน
“ไม้กลายเป็นเรือไปแล้ว เรื่องจิงเสินกันพยมโลกได้แต่ต้องค่อยๆ คิด” เนิ่นนานให้หลัง เยว่เจิ้นเป่ยเอ่ยอย่างแช่มช้า “ตอนนี้ต้องตรวจสอบก่อนว่าใครขายพวกจิงเสิน!”
เขาเงยหน้ามองรอบๆ “ตราอาคมที่จิงเสินเหลือไว้ถูกคนแตะต้องมาก่อน คนที่เปิดผนึกวิชาลับได้มีแต่พวกเดียวกัน!”
“หนีไม่รอดหรอก” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวอย่างเย็นชา
ว่าแล้วเยี่ยนจ้าวเกอก็แบมือ ปรากฏตราอาคมที่ตนหาเจอเมื่อครู่ขึ้นกลางฝ่ามือ
เยว่เจิ้นเป่ยก็ส่งมอบตราอาคมหลายชิ้นที่เขาเจอให้เยี่ยนจ้าวเกอเช่นกัน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี