ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1490
จางปู้ซวีพุ่งฝ่าหมอกสีดำหลายชั้น มาถึงเหนือบึงเลือดกลางเขากระดูก พอเห็นภาพตรงหน้าและรับรู้ได้ถึงปราณพิฆาตไร้ขอบเขตนั้น สีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนแปลง
หลังจากใคร่ครวญชั่วครู่หนึ่ง จางปู้ซวีสีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นไม่น่าดูถึงขีดสุด ‘…ในพวกเขาสองคนมีคนหนึ่งเป็นร่างสถิตของมารทองแก?’
เขาอาบฝนโลหิตทั่วฟ้า ปล่อยปราณกระบี่ออก กั้นเลือดสกปรกที่ตกลงมาจากนภา
จางปู้ซวีจิตใจเย็นเยียบครึ่งหนึ่ง เพียงไม่ยินยอม สายตามองทะลุม่านควันฝนโลหิต ทอดตามองไปด้านในบึงเลือด เขาเห็นอวี่เยี่ยหลับสองตา นอนอยู่ด้านในอย่างสงบ ทั่วตัวเป็นรอยแตก ยังคงเหมือนตุ๊กตากระเบื้องแตกสลายตัวหนึ่ง
ยามนี้กระดูกที่เปล่งแสงสีทองหลายท่อนนั้นพลันขยับพร้อมกัน จากนั้นก็ตั้งขึ้นมา แสงสีทองเข้มหลายสายตัดสลับ เหมือนกับประกายกระบี่นับพันนับหมื่นส่องแสง
ปราณพิฆาตในทะเลเลือดพุ่งสู่ระดับสูงสุด อวี่เยี่ยจมลงไปในน้ำเลือดแล้วหายไป สิ่งที่มาแทนที่คือเงาร่างของบุรุษสายหนึ่งค่อยๆ ลอยขึ้นจากในน้ำเลือด
“เนี่ยจิงเสิน!” จางปู้ซวีมองดูใบหน้าที่เหมือนกับไม่มีการเปลี่ยนแปลงจากก่อนหน้า แต่ทราบว่าตอนนี้อีกฝ่ายไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
อาการบาดเจ็บที่ก่อนหน้านี้สาหัสหายไปเป็นปลิดทิ้ง เจตจำนงกระบี่อันเย็นเยียบดุร้ายน่ากลัวยิ่งกว่าก่อน ปราณกระบี่สีดำหลายสายวนเวียนอยู่รอบตัวเขา
ในตอนที่เขาเงยหน้ามองจางปู้ซวี จางปู้ซวีรู้สึกเย็นเยียบไปทั่วร่าง
จางปู้ซวีก็เป็นผู้ใช้กระบี่เช่นกัน ถึงแม้ปกติจะชอบท่วงทำนองบทเพลง ถึงแม้นิสัยจะเกียจคร้านอยู่บ้าง แต่เขายังคงเป็นผู้ใช้กระบี่
ทว่าในวินาทีนี้เขารู้สึกได้ว่าตัวเองเหมือนกับเป็นกระบี่ปลอมที่แกะจากไม้ท่อนหนึ่ง กลับอยู่กลางดงศาสตราวุธที่เย็นเยือกอย่างแท้จริง
แสงสว่างสีทองเข้มหลายสายนั้นกลายเป็นเงาหลายสายกลางอากาศ มีหอก มีดาบ มีขวาน อาวุธมากมาย แน่นอนว่ายังมีกระบี่ด้วย
อาวุธที่อยู่ใกล้เนี่ยจิงเสินมากที่สุดก็คือกระบี่ยาวเล่มหนึ่ง กระบี่ยาวที่เป็นสีดำสนิททั้งเล่ม
เงาแสงมายาเหล่านี้ล้วนเป็นแก่นแท้ที่ผนึกจากจิตจริงแท้วรยุทธ์ของยอดฝีมือมรรคายุทธ์ที่กลายเป็นมารทองแกแต่ละยุคสมัย
ในฐานะที่เป็นจอมยุทธ์ผู้ใช้กระบี่ในยุคเดียวกันกับเยี่ยนซิงถาง พอจางปู้ซวีสัมผัสได้ถึงเจตจำนงกระบี่ที่ซ่อนในกระบี่ยาวสีดำสนิททั้งเล่มเล่มนั้น เขาก็เกิดความเข้าใจขึ้น
กระบี่มารสวรรค์ กระบี่ของประมุขแห่งวิถีมารที่อินสือหยางใช้สู้กับกระบี่หยกเบิกนภาของเยี่ยนซิงถาง!
จิตวรยุทธ์เหล่านี้ล้วนหลอมรวมอยู่ด้านใน เนี่ยจิงเสินที่เป็นร่างแปลงของมารทองแกยุคใหม่ครอบครองวรยุทธ์ของผู้อาวุโสเหล่านี้พร้อมกัน
เนี่ยจิงเสินยื่นมือออกมาจับกระบี่ยาวที่เป็นสีดำสนิททั้งเล่มตรงหน้า จากนั้นก็ฟันขวางออก!
เงาแสงของศาตราวุธชิ้นอื่นๆ ตรงหน้าล้วนแหลกสลาย!
จางปู้ซวีงงงันก่อน จากนั้นสีหน้าแปรเปลี่ยน หมุนกายหนีไปอย่างรวดเร็ว
เนี่ยจิงเสินมองจางปู้ซวีอย่างเย็นชา แสงสีทองเข้มกะพริบในดวงตาแวบหนึ่ง
แสงทองทั่วฟ้าผนึกเขตมารแห่งนี้ ขัดขวางเส้นทางของจางปู้ซวี
“ทำลาย!” ในเสียงตวาด ประกายกระบี่สีเขียวหลายสายระเบิดออกมา จางปู้ซวีใช้เจตจำนงกระบี่ของกระบี่สังหารเซียนทำลายเขตผนึกแสงสีทองตรงหน้า
แสงสีทองนี้เกิดจากลมปราณของมารทองแก แม้นแข็งแกร่ง แต่มารทองแกยังไม่กลับสู่ระดับสูงสุด จางปู้ซวียังทำลายได้ อย่างมากสุดได้แต่ขวางเส้นทางของเขาเท่านั้น
เนี่ยจิงเสินเคลื่อนไหวในพริบตาเดียวกัน
เขากำกระบี่ยาวสีดำสนิทที่เกิดจากเจตจำนงกระบี่แห่งกระบี่มารสวรรค์เล่มนั้น เดินเข้าหาจางปู้ซวี
เนี่ยจิงเสินก้มหน้ามองกระบี่ยาวสีดำสนิทแวบหนึ่ง หัวเราะขึ้น ออกแรงบีบนิ้วทั้งห้า กระบี่ยาวแหลกสลายกลายเป็นประกายแสงสีทองเข้มใหม่
จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นฟ้า ปราณกาลีอันน่ากลัวทั่วฟ้ารวมตัวกันกลางฝ่ามือของเขา!
กระบี่ยาวสีทองเข้มที่น่าครั่นคร้ามกว่ากระบี่มารสวรรค์เล่มหนึ่ง ผนึกกลายเป็นรูปร่าง!
ต่อจากนั้นก็ฟันใส่จางปู้ซวี!
จางปู้ซวีที่ถูกข่ายผนึกแสงสีทองขวางไว้ในพริบตา รีบร้อนทำลายข่ายผนึก กำลังจะหนีไป กระนั้นสัมผัสได้ว่าคมกระบี่ที่อยู่ด้านหลังบรรลุถึงศีรษะของตัวเองแล้ว!
แค่พริบตานี้ เขาก็ไปไม่ได้แล้ว
ถ้ามีเพิ่มอีกวินาทีหนึ่ง เขาผลักดันคัมภีร์กระบี่ลวงเซียนฟันทำลายมิติเวลา ก็สามารถออกจากที่แห่งนี้ได้ แต่พอขาดไปเพียงวินาทีนี้ เขาจำเป็นต้องป้องกัน ไม่อย่างนั้นก็คงถูกเนี่ยจิงเสินสังหารทิ้งคาที่!
จางปู้ซวีตะโกนขึ้น ตัดสินใจเด็ดเดี่ยว ประกายกระบี่หลายสายรวมตัวด้วยกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี