หลังจากการโจมตีกันและกันของเส้นทางนอกรีตสองเส้นทางจบลงชั่วคราว ทุกๆ ฝ่ายรวมถึงแดนสุขาวดีตะวันตกกับเผ่าปีศาจต่างมีสมาธิมากขึ้นในการจับตามองการเคลื่อนไหวของสำนักเต๋าสายหลักและนพยมโลก
ตอนนั้นเพวกเยี่ยนจ้าวเกอซ่อนอยู่ในจักรวาลฟ้าฟื้นตลอดเวลา ยากจะรับประกันไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด ยิ่งอย่าว่าแต่ออกไปเคลื่อนไหวด้านนอก เพียงเผยร่องรอยเล็กน้อย ก็อาจถูกคนกัดไม่ปล่อย
ถึงขั้นที่การเก็บข่าวสารในโลกภายนอก ทำความเข้าใจทิศทางของอีกฝ่าย และการรวบรวมข้อมูล มีความยากมากขึ้น
ต่อจากนี้สมควรทำอย่างไร ไม่เพียงแต่เยี่ยนจ้าวเกอเท่านั้น พวกเยี่ยนตี๋ก็กำลังใคร่ครวญอยู่เช่นกัน
ดังนั้นตอนนี้พอได้ยินคำพูดของเยี่ยนจ้าวเกอ พวกเยี่ยนตี๋กับเกาชิงเสวียนต่างเกิดความสนใจ
“จ้าวเกอมีแผนการใด” หลงซิงเฉวียนถาม
“ปิดฟ้าข้ามทะเล ล่อเสือออกจากเขา” เยี่ยนจ้าวเกอธิบายแผนการของตัวเองคร่าวๆ พวกเยี่ยนตี๋ได้ยินต่างก็ครุ่นคิด
“ช่วงเวลาต่อจากนี้พวกเราผักผ่อนรักษาอากรบาดเจ็บ เจ้าเตรียมตัวเกี่ยวกับแผนการนี้ไว้ก่อน หลังจากเวลาและโอกาสทุกอย่างสุกงอม พวกเราค่อยตัดสินใจอีกครั้ง” เยี่ยนตี๋กล่าว
เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “มอบให้ข้าเถอะ”
จากสงครามก่อนหน้า อาการบาดเจ็บของคนส่วนใหญ่ต่างเกิดขึ้นจากการถูกกลืนกินกลับโดยค่ายกลลงทัณฑ์เซียน อาการบาดเจ็บในนี้จึงเกาะเกี่ยวกันล้ำลึก แก้ไขต้นตอได้ยาก ปราณกำเนิดเสียหายได้ง่าย ยากจะชดเชย
เดิมทีเป็นเพราะว่าวาสนา อาการบาดเจ็บของเยี่ยนจ้าวเกอจึงหายดีแล้ว ถึงขั้นยังฝ่าภัยพิบัติสัจพิศวง เลื่อนสู่ระดับเซียนลี้ลับได้
ทว่าต่อจากนั้นเขาไปยังโถงเซียนทันที ไม่ได้ฟื้นฟูตัวเองดีนัก
หลังจากอาละวาดบนโถงเซียนเสร็จ เขาก็สิ้นเปลืองลมปราณและจิตใจมหาศาล ที่การฟื้นฟูเชื่องช้า ผ่านไปนานยังไม่กลับคืนสู่สภาพสูงสุดก็เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เอง
พวกเยี่ยนตี๋รักษาอาการบาดเจ็บมีความลำบากมากกว่า ต่อให้เกาชิงเสวียนกับนักพรตอวิ๋นเจิงเป็นผู้สืบทอดกระแสตรงสายเหนือพิสุทธิ์ก็ไม่ได้ดีกว่าเท่าไหร่
ตรงกันข้ามเป็นพวกสวีเฟย เพียงสิ้นเปลืองพลังมากไป หลังสงบใจพักผ่อนชั่วระยะเวลาหนึ่งก็ใช้ได้แล้ว
ในช่วงนี้เยี่ยนจ้าวเกอนอกจากจะปรับลมหายใจฟื้นฟูเพื่อกลับคืนสู่สภาพเดิมแล้ว ก็ขบคิดว่าจะปลอมแปลงร่องรอยที่เกี่ยวข้องกับเทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอดอย่างไร
น้อยหรือมากไปล้วนไม่ได้
ถ้าหากว่าเส้นทางนอกรีตไม่อาจยืนยันได้ว่าเทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอดยังมีชีวิตอยู่หรือไม่จริงๆ แล้วร่องรอยที่ปล่อยอกมาในครั้งนี้สมจริงเกินไป เช่นนั้นใช่ว่าไม่มีความเป็นไปได้ที่จะกระตุ้นให้เทวกษัตริย์ไร้ประมาณกับพระศรีอาริย์ลงมือด้วยตัวเอง
ถ้าหากว่ายังมีเศษศิลามนุษย์กำเนิดกระจายอยู่ด้านนอกจริงๆ สองฝ่ายจะต้องให้ความสำคัญถึงขีดสุด
เทวกษัตริย็ไร้ประมาณสนใจเศษศิลามนุษย์กำเนิด ถึงขั้นอาจมีเศษศิลาฟ้ากำเนิดมากกว่าเดิม
นั่นสำหรับเยี่ยนจ้าวเกอเหมือกระทำเกินเลยมิสู้ไม่กระทำ
หากลวกๆ เกินไปก็ไม่ได้เช่นกัน
เทวกษัตริย์ไร้ประมาณกับพระศรีอาริย์ไม่ลงมือด้วยตัวเอง บางทีเส้นทางนอกรีตสองเส้นทางยากจะแยกแยะร่องรอยของเทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอดว่าจริงหรือปลอม
แต่ว่าแดนสุขาวดีตะวันตกกับเผ่าปีศาจ ไม่แน่ว่าจะมีคนที่คุ้นเคยกับเทวกษัตริย์ที่เก่าแก่สุดขีดผู้นี้
โดยเฉพาถ้าหากว่าปฐมเทวะนพวิญญาณยังอยู่บนโลก เช่นนั้นก็ไม่ต้องกล่าวมากความ เพราถึงอย่างไรเขาก็เคยเป็นพาหนะของเทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอดมาก่อน
เยี่ยนจ้าวเกอจึงเปลืองสมองเพราะเรื่องนี้อย่างแท้จริง
รอหลังจากทุกอย่างเตรียมเรียบร้อยแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็พบหน้ากับพวกเกาชิงเสวียนอีกรอบ ปัจจุบันอาการบาดเจ็บของอีกฝ่ายดีขึ้นมากแล้ว
“เรื่องเกี่ยวกับจักรพรรดิตงจี๋ชิงหัว เจ้าเตรียมถึงขนาดไหนแล้ว” หลงซิงเฉวียนถาม
เยี่ยนจ้าวเกอตอบ “โดยรวมเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ว่ายังไม่เหมาะกับการดำเนินการของพวกเรา ไม่อย่างนั้นอาจเผยร่องรอยได้ จำเป็นต้องขอให้เทวกษัตริย์ที่ขึ้นสู่ชั้นมหาชาลของสำนักเต๋าเราลงมือ”
เขาพูดพลางมองเกาชิงเสวียน “ถ้าหากว่าเจ้าแม่อู๋ตังมีเวลาว่าง ต้องขอยืมมือนาง”
เกาชิงเสวียนพยักหน้า “มอบให้ข้าเถอะ ข้าจะติดต่อกับเจ้าแม่อู๋ตังเอง”
ในเซียนสวรรค์ชั้นมหาชาลของสำนักเต๋าที่ปัจจุบันยังเคลื่อนไหว ละได้รับการยืนยันว่าดำรงอยู่ จักรพรรดิโกวเฉินไม่ลงรอยกับจักรวาลฟ้าฟื้น มาตรว่าต้องการปรับความสัมพันธ์ของสองฝ่ายให้ดีขึ้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี