ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1516
ต่อหน้าอินทรเกตุธวัชราชาพุทธะ นักพรตไม่ได้ปิดบัง “ศิลามนุษย์กำเนิดในมือปฐมเทวะนพวิญญาณในตอนนั้นไม่ได้ตกอยู่ในมือของจักรพรรดิตงตี๋ชิงหัว แต่ว่าเป็นปฐมเทวะนพวิญญาณดูแลเองโดยตลอด กลับไม่ได้คืนให้แก่กษัตริย์บูรพา”
“เช่นนั้นเทวกษัตริย์เภรีมีข่าวของปฐมเทวะนพวิญญาณหรือไม่” อินทรเกตุธวัชราชาพุทธะถาม
เทวกษัตริย์เภรีที่ลักษณะเหมือนกับนักพรตผู้นั้นตอบ “ไม่เคยมีข่าว แต่ก็ไม่แน่ว่าอาจจะเข้าเขาดาราทะเลดวงดาวของเผ่าปีศาจแล้ว”
อินทรเกตุธวัชราชาพุทธะสีหน้าไร้ความโศกไร้ความยินดี “ถ้าหากปฐมเทวะนพวิญญาณยังอยู่ อีกทั้งเข้าสู่เขาดาราทะเลดวงดาว เช่นนั้นเศษศิลามนุษย์กำเนิดชิ้นนั้นย่อมตกเป็นของเผ่าปีศาจแล้ว”
เทวกษัตริย์เภรีตอบ “นี่กลับไม่แน่ วิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ในครั้งกระโน้น สถานการณ์สับสนยิ่ง”
“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ไม่ใช่ไม่อาจมองข้ามข่าวล่าสุด” อินทรเกตุธวัชราชาพุทธะก้มศีรษะกล่าว “หากเจอร่องรอยของเทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอด บางทีอาจเจอปฐมเทวะนพวิญญาณ เจอเศษศิลามนุษย์กำเนิด”
“ข้าเองก็มีความคิดเช่นนี้ โถงเซียนของเรามีสหายร่วมเส้นทางคนอื่นๆ มุ่งหน้าไปเสาะหาแล้ว” เทวกษัตริย์เภรีสีหน้าเคร่งขรึมหลายส่วน “ความหมายของเศษศิลามนุษย์กำเนิดไม่ต้องกล่าวมากความ มารร้ายบัวขาวจะต้องสนใจแน่ พวกเขายังพอว่า หลักๆ คือด้านเขาดาราทะเลดวงดาว”
ในฐานะยอดฝีมือของโถงเซียนชั้นมหาชาล มีความรู้ไม่ธรรมดา แม้นไม่สงสัยในเส้นทางของตัวเอง แต่ก็ยอมรับความแตกต่างด้านพลังในเชิงภววิสัยระหว่างพวกเขากับศาสนาพุทธสายหลัก หรือเผ่าปีศาจ
แต่ว่าพวกเขาก็มีความคิดอื่น เช่นนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งแล้ว
“คอยสังเกตการเคลื่อนไหวทางเขาดาราทะเลดวงดาว ดูว่าข่าวนี้จะล่อปฐมเทวะนพวิญญาณออกมาได้หรือไม่ จะได้แยกแยะด้วยว่าเศษศิลามนุษย์กำเนิดชิ้นนั้นได้ตกไปอยู่ในมือพวกเขาหรือไม่” เทวกษัตริย์เภรีกล่าวอย่างใคร่ครวญ
อินทรเกตุธวัชราชาพุทธะแย้มยิ้ม ท่านทราบว่าเทวกษัตริย์เภรีต้องการให้แดนสุขาวดีตะวันตกรับผิดชอบการเคลื่อนไหวทางด้านเขาดาราทะเลดวงดาว
ที่แล้วมาล้วนจัดการอย่างนี้ อินทรเกตุธวัชราชาพุทธะก็ไม่ได้ปฏิเสธ ในเมื่อครั้งนี้ท่านมาโถงเซียน เดิมเพื่อรวบรวมข้อมูล เตรียมจะเข้าร่วมอยู่แล้ว
ถ้าหากมีความจำเป็น ทีปังกรพุทธะทางด้านแดนสุขาวดีตะวันตกจะส่งพระพุทธเจ้าองค์อื่นๆ มาสนับสนุนช่วยเหลือ
ทว่าอินทรเกตุธวัชราชาพุทธะไม่ได้รีบร้อนรับคำ กลับถามว่า “ไม่ทราบว่าสหายร่วมเส้นทางหวังผู้นั้นมีความคิดอย่างไร”
เทวกษัตริย์เภรีพอฟังก็เงียบงันชั่วอึดใจ ก่อนจะตอบ “สหายร่วมเส้นทางหวังไม่ต้องการลงมือ”
ทันใดนั้นเอง เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านนอกตำหนัก “มีพวกท่านไปหลายคนปานนี้ ข้าผู้แซ่หวังไม่ยุ่งแล้ว ข้าสนใจเรื่องอื่นมากกว่า”
คนมาไม่ถึง เสียงมาถึงก่อน เพียงแต่น้ำเสียงเกียจคร้าน เหมือนกับงัวเงีย
ในตำหนักใหญ่พลันปรากฏสำนึกความเกียจคร้านสายหนึ่ง ทำให้คนต้องการล้มตัวลงหลับใหล
แม้แต่ในจิตใจอันกระจ่างใสของอินทรเกตุธวัชราชาพุทธะก็ปรากฏหมอกบางชั้นหนึ่ง จิตใจเกิดความเหนื่อยล้า
ท่านเคยเป็นหนึ่งในสามสิบห้าพุทธะแห่งแดนสุขาวดีอภิรดี ยอดฝีมือผู้อาวุโสที่สำเร็จมรรคผลศาสนาพุทธในยุคไซอิ๋วโบราณตอนกลาง เป็นสักขีพยานให้แก่การหลุดพ้นของพระยูไล ภายหลังเป็นเพราะว่าพระศรีอริยเมตไตรยเปลี่ยนแปลงแดนอภิรดีศูนย์กลางเป็นแดนสุขาวดีบัวขาว จึงค่อยออกจากเขาหลิงซาน มุ่งหน้าไปยังแดนสุขาวดีตะวันตก
สำหรับท่านแล้ว พระพุทธเจ้ากับเทวกษัตริย์ที่มาจากเส้นทางนอกรีตยากจะทำให้ท่านเกิดจิตกริ่งเกรง
สำหรับพระพุทะเจ้าที่ได้สำเร็จมรรคผลของศาสนาพุทธ นี่ไม่ใช่ความทะนงตน แต่เป็นความจริงเชิงภววิสัย
ทว่าเรื่องราวมากมายล้วนมีข้อยกเว้น
ใต้ฐานจำนวนคนที่มหาศาลซึ่งแทบจะคำนวนไม่ได้บนโลกนับพันนับหมื่นในแดนเซียนทั้งสามพันของโถงเซียน ย่อมให้กำเนิดบุคคลสะท้านโลกมากมาย ถึงขั้นที่เป็นอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุคคนหนึ่ง
อย่างเช่นอินสือหยางในตอนนั้น
ซึ่งความเป็นจริง ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้แดนสุขาวดีตะวันตกจะไม่ได้เข้าสู่ทางโลกหลายปี แต่ก็ตั้งใจเลือกสรร รวบรวมอัจฉริยะผู้ล้ำเลิศบนโถงเซียนเข้าไปชุบเลี้ยงในศาสนาพุทธสายหลัก เป็นการตอบแทนที่ได้ช่วยเหลือโถงเซียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี