ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1531
เครื่องแต่งแต้มของสตรี…
เครื่องครัวในห้องครัว
กลิ่นเหม็นเหงื่อในสถานก่อสร้างซึ่งหลั่งไหลราวสายฝน…
พอถูกกลิ่นอายมนุษย์นี้กระจายใส่ พวกเยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกว่าตนเหมือนหลอมรวมเข้าไปด้านใน รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
เกาชิงเสวียนรู้สึกว่าในมือตัวเองไม่ใช่กระบี่ผนึกเซียนอีกต่อไป แต่เป็นเข็มปักผ้า
เฟิงอวิ๋นเซิงรู้สึกว่าในมือตนเองไม่ใช่ดาบเทพอาทิตย์ยะเยือกอีกต่อไป แต่เป็นภาชนะในห้องครัว
แม้แต่วานรปีศาจตนนั้นก็รู้สึกว่าตนเปลี่ยนเป็นปี่เซียะภูเขา กลิ้งตัวอยู่ในป่าไผ่อย่างสบายอารมณ์!
ทุกคนต่างรู้สึกเหมือนถูกโลกของมนุษย์ปุถุชนเปลี่ยนให้เป็นพวกเดียวกัน
ณ ที่แห่งนั้น ไม่มีสี่กระบี่ลงทัณฑ์เซียน ไม่มีดาบปัจฉิมธรรม ไม่มีคัมภีร์นภาแรกเริ่ม ทุกคนต่างกลายเป็นคนธรรมดาในโลก ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางโลกีย์วิสัย พบพานร้อยสภาพของมนุษย์ เอะอะวุ่นวาย เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยว
ในนี้ยังรวมถึงตัวกระบี่พุทธะเองด้วย
ณ ที่แห่งนี้ไม่มีวรยุทธ์ศาสนาพุทธ และไม่มีคัมภีร์กระบี่สังสารวัฏ
ตัวท่านเหมือนกับพวกเยี่ยนจ้าวเกอ
ถ้าหากมีแค่ตัวท่าน นี่ย่อมไม่ใช่เส้นทางของชัยชนะ
แต่ตอนนี้มีคนที่ต่อสู้กับท่าน ยังมีผู้สืบทอดของท่าน ฉวีซู บุตรกระบี่หกวิถี!
ขณะที่อาจารย์ของตนผลักดันกระบี่สังสารวัฏวิถีมนุษย์ถึงจุดสูงสุด สภาวะกระบี่ของฉวีซูก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน
ประกายกระบี่ที่ส่งคนเข้าไปในสังสารวัฏส่ายวูบวาบไม่หยุด ขานรับกระบี่พุทธะที่แปลงกายเป็นวิถีมนุษย์
พวกเยี่ยนจ้าวเกอสัมผัสได้ทันที ความเร็วในการตกเข้าไปในโลกมนุษย์ของตนกำลังเพิ่มขึ้น หนำซ้ำยังต้านทานได้ยากกว่าเดิม
วินาทีที่สัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในเจตจำนงกระบี่ของกระบี่พุทธะ จิตใจของทุกคนเลอะเลือนเล็กน้อย จากนั้นก็ตื่นตัวทันที
ปราณปีศาจพุ่งสู่ฟ้า ประกายดาบบดขยี้อากาศ ปราณกระบี่ยิงไปทั่วสี่ทิศ
ทุกคนต่างใช้ความสามารถของตัวเอง ดิ้นหลุดจากการดึงดูดและการพันธนาการของโลกีย์วิสัยที่เกิดจากกระบี่พุทธะ
ทว่าในตอนนั้นเอง ประกายกระบี่ของฉวีซูก็มาถึงแล้วเช่นกัน
ไม่ได้ชั่วช้า ไม่ได้ดุร้าย กลับเป็นแรงกรรมที่กระตุ้นก่อนหน้า ตอนนี้อยู่ในการควบคุมของฉวีซู ไม่เลือกสังสารวัฏ หกวิถีสลาย เหลือเพียงโลกมนุษย์เท่านั้น
พอถูกพลังนี้ม้วนไว้ กลิ่นอายโลกีย์วิสัยของพวกเยี่ยนจ้าวเกอรุนแรงขึ้น ถูกกระตุ้นจากภายในออกสู่ด้านนอก
ทันทีที่ได้รับผลกระทบนี้ โลกที่เกิดจากกระบี่พุทธะก็พลันเพิ่มแรงดึงดูดต่อพวกเขา ทำให้พวกเขาดิ้นรนไม่ได้ ได้แต่หลอมรวมเข้าไปด้านใน
พ่านพ่านแม้จะไม่ใช่คน แต่เข้าใจนิสัยมนุษย์แต่แรก สติปัญญาค่อยๆ สุกงอม กอปรด้วยเจ็ดอารมณ์หกอาตยนะ แม้สถานการณ์จะดีกว่าพวกเยี่ยนจ้าวเกอเล็กน้อย แต่ก็ถูกโลกีย์วิสัยบนโลกรบกวนเช่นกัน
ระหว่างฟ้าดินราวกับปรากฏวังวนขนาดมหึมากลุ่มหนึ่ง กำลังจะกลืนกินทุกคน
ตอนนี้โลกน้ำพุหยกกำลังสั่นสะเทือนเช่นกัน
ไม่เพียงแต่พวกเยี่ยนจ้าวเกอที่เป็นศัตรูโดยตรงของกระบี่พุทธะและฉวีซูเท่านั้น แม้แต่พวกถงซินหลินกับกว่างทงจื่อก็ไม่ได้รับการยกเว้น ร่างกลิ้งเข้าไปในโลกีย์วิสัยโดยไม่อาจควบคุม
ในโลกน้ำพุหยกไม่ได้มีแค่จอมยุทธ์ที่มีพลังฝึกปรือสูงๆ ต่ำๆ เท่านั้น
ที่นี่เป็นโลกที่กว้างใหญ่ใบหนึ่ง มีคนจำนวนมากอยู่อาศัย มีโลกมนุษย์ที่กว้างใหญ่ไพศาลเช่นกัน
ขณะนี้โลกมนุษย์นี้ถูกโลกมนุษย์ที่เกิดจากกระบี่พุทธะครอบคลุม กลับกำลังจะกลายเป็นตัวสนับสนุนที่แข็งแกร่งที่สุดในพลังของกระบี่พุทธะ
“คนหนึ่งกลายเป็นโลกมนุษย์ คนหนึ่งส่งคู่ต่อสู้ไปในโลกมนุษย์ พวกท่านสองศิษย์อาจารย์ประสานงาน กลับแสดงความสามารถของกันและกันจริงๆ นี่นับว่าเป็นการผสานกระบี่คู่อย่างหนึ่งแล้วกระมัง” ยามนี้เสียงเกียจคร้านเสียงหนึ่งพลันดังขึ้น
บุรุษอาภรณ์เขียวที่เหมือนกับหลับไม่เคยพอปรากฏตรงหน้าผู้คนอย่างกะทันหัน หาวคราวหนึ่ง
“หวังก่วน” ฉวีซูรู้จักผู้มา ก่อนที่เขาจะเลื่อนสู่มหาชาลก็เคยต่อสู้กับคนตรงหน้าบ่อยๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี