ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1594
เสียงมนตราอันยิ่งใหญ่ดังขึ้น แสงพุทธสาดส่องจักรวาล บัวเขียวมากมายมาถึงในธารสวรรค์
เหล่ายอดฝีมือศาสนาพุทธเช่นทีปังกรพุทธะ มหาสถามปราบต์โพธิสัตว์ บุญกุศลพุทธะ ยุทธวิชัยพุทธะนั่งบนบัวเขียว
ไม่ได้มีแค่ยอดฝีมือศาสนาพุทธที่โอบล้อมค้นหาจักรวาลฟ้าฟื้นเมื่อก่อนหน้า แม้แต่บนสมรภูมิกับปีศาจอีกด้านหนึ่ง ก็มีนักบวชศาสนาพุทธส่วนหนึ่งถูกโยกกำลังกลับมาเข้าร่วมสงครามในวันนี้เช่นกัน
“เป็นพิณฝูซีจริงๆ สหายร่วมเส้นทางลู่ยาแลกเปลี่ยนกับพวกโยมหรือ” ทีปังกรพุทธะมองพิณโบราณที่พระอาจารย์เสวียนตูประคองไว้ในอก “ยังเหลืออีกสามเส้น…”
ว่ากันว่าพิณฝูซีเป็นของล้ำค่าที่กษัตริย์ซีซึ่งได้รับการขนานนามเทียบเท่ากับกษัตริย์วาและกษัตริย์บูรพาพกติดตัวในยุคบุพกาล ครั้งกระโน้นได้รับความเสียหายร้ายแรง หลังยุคบุพกาลก็ไม่ทราบไปอยู่ไหน
ปัจจุบันในที่สุดก็ปรากฏขึ้นบนโลกอีกครั้ง เหลือเพียงสายพิณสี่เส้นเพราะการชำรุด
ไม่ว่าจะเป็นนักพรตลู่ยาเมื่อก่อนหน้า หรือพระอาจารย์เสวียนตูในตอนนี้ ล้วนไม่อาจควบคุมพิณฝูซีป้องกันศัตรูได้
ทว่าตอนที่รับอานุภาพระดับมรรคา กลับสามารถแสดงความสามารถ ป้องกันเจ้ามรรคาผู้หนึ่งได้ชั่วครู่
เพียงใช้ครั้งหนึ่ง สายพิณก็จะขาดไปเส้นหนึ่ง จนกระทั่งพลังหมด
ปัจจุบันพระอาจารย์เสวียนตูใช้พิณคันนี้หยุดการมาของเทวกษัตริย์ไร้ประมาณชั่วคราว อาศัยเจ้าแม่อู๋ตังหยิบฉวยกระบี่สังหารเซียน แต่ว่ารูปไท่จี๋ก่อนกำเนิดใบนั้นถูกแก้ไขอย่ารวดเร็ว เหลือเวลาชั่วครู่เดียว
เทวกษัตริย์ไร้ประมาณเขยับตัวต่อ แสงสว่างกะพริบบนประตูหยกขาว สายพิณเส้นที่สองบนพิณฝูซีในอกของพระอาจารย์เสวียนตูเริ่มสั่นสะเทือน
แต่ว่าในตอนนี้ ประตูหยกสั่นสะเทือนอย่างฉับพลัน
เหมือนกับอีกด้านหนึ่ง เทวกษัตริย์ไร้ประมาณได้รับการรบกวนและขัดขวาง
“ยังดีอยู่!” พวกเยี่ยนจ้าวเกอกับพระอาจารย์เสวียนตูล้วนผ่อนลมหายใจเล็กน้อย
คนที่หยุดเทวกษัตริย์ไร้ประมาณเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะเป็นพระศรีอาริย์!
เจตนาเดิมของเทวกษัตริย์ไร้ประมาณคือหยุดพัวพันพระศรีอาริย์ ปล่อยเศษศิลามนุษย์กำเนิดชิ้นนั้นไป ยอมให้พระศรีอาริย์หลอมเปลี่ยน ขณะตัวเขาลงมาที่นี่ เพื่อจับพวกเยี่ยนจ้าวเกอและเอาสี่กระบี่ลงทัณฑ์เซียนไป
แต่พระศรีอาริย์ที่ทราบแผนการของเขาแล้วหยุดการหลอมเปลี่ยนเศษศิลามนุษย์กำเนิดของตัวเองชั่วคราว พลิกกลับมาโจมตีเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ ทำให้เขายากจะไปได้!
ขณะนี้จุดยืนก่อนหน้าของสองฝ่ายถึงกับกลับตาลปัตร
พวกเยี่ยนจ้าวเกอกับหยางเจี่ยนจงใจปล่อยข่าวที่กระบี่สังหารเซียนอาจอยู่ในโถงเซียนให้เผ่าปีศาจกับแดนสุขาวดีบัวขาวก็เพราะแบบนี้
ค่ายกลลงทัณฑ์เซียน เผ่าปีศาจกับแดนสุขาวดีบัวขาวย่อมหวังจะได้มา
สืบเนื่องจากกระบี่สังหารเซียน เทวกษัตริย์ไร้ประมาณมีความได้เปรียบในการลงมือก่อน พระศรีอาริย์ไม่ยอมให้เขาได้เปรียบ
เจ้ามรรคาเส้นทางนอกรีตสองคนปะทะตาต่อตาฟันต่อฟันอีกครั้ง
แน่นอนว่านี่ไม่ได้หมายความว่างพระศรีอาริย์หรือกษัตริย์บูรพาไท่อีช่วยเหลือสำนักเต๋าสายหลัก พวกเขายังทำเพื่อตัวเอง
เยี่ยนจ้าวเกอใช้เข่าก็ยังเดาออกว่านอกจากผู้ยิ่งใหญ่ศาสนาพุทธอย่างทีปังกรพุทธะแล้ว เหล่ามหาเทวะเผ่าปีศาจที่มีนักพรตลู่ยาเป็นผู้นำจะต้องมาถึงแล้วอย่างแน่นอน!
สงครามของเส้นทางนอกรีตสองฝั่งซึ่งเดิมทีพัวพันกันไม่ลดระ รุนแรงขึ้นกว่าเดิม
สงครามครั้งนี้เหล่าวีรบุรุษรวมตัว เต็มไปด้วยศัตรูร้ายกาจ
สำหรับผู้สืบทอสำนักเต๋า สามารถรักษาการต่อสู้ให้อยู่ต่ำกว่าระดับมรรคา ถือว่าเป็นความโชคดีในความโชคดีแล้ว ยากจะหวังมากกว่านี้
แม้จะเป็นเช่นนี้ พวกเขาก็กำลังเผชิญการกลุ้มรุมจากศัตรูทุกฝ่าย
ถึงขั้นที่ว่าต่อให้เจ้ามรรคาละวางความขัดแย้งระหว่างกันชั่วคราว ลงมือโจมตีพวกเขาก่อน ก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
สงครามครั้งนี้หลังจากชนะจะกลายเป็นมัจฉาโดดข้ามประตูมังกร เจอท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาล
หลังจากแพ้เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะพินาศทั้งกองทัพ ผู้สืบทอดสำนักเต๋าถูกหักกระดูกสันหลังทิ้งชั่วคราว
พวกเยี่ยนจ้าวเกอมีปณิธานแรงกล้า มีแต่ต้องสู้เท่านั้น!
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก สวีเฟย ยังมีพ่านพ่าน แสดงกายทองมหาเทวะออกมาพร้อมกัน ปราณปีศาจพวยพุ่งขึ้นฟ้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี