“ตัวใช้ไม่ได้ รับการทุบตี!” วานรปีศาจยกกระบองสารพัดนึกขึ้น ฟาดใส่พุทธะที่มีท่วงท่าน่าเกรงขาม
หลังจากเยี่ยนจ้าวเกออาละวาดบนโถงเซียนในครั้งนั้น วันนี้ก็สู้กับยุทธวิชัยพุทธะอีกครั้ง
ยุทธวิชัยพุทธะมองวานรปีศาจ จากนั้นก็มองดูกระบองสารพัดนึกท่อนนั้นด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
ท่านพอแสดงกายทอง ทุกคนที่เห็นล้วนงุนงง
ในมือสิบแปดข้างแยกกันถือพาหุรัด กรด กระถางดอกไม้ ไส้ปลา วัชรปลุกเสก ตะไบวิเศษ บาตรทอง ธนูทอง ง้าวเงิน ธง ของวิเศษมากมาย!
แต่สิ่งที่ไม่เหมือนกับในอดีตก็คือ กายทองยุทธวิชัยพุทธะในตอนนี้ไม่ได้มียี่สิบเศียรเหมือนก่อนหน้า แต่มียี่สิบสองเศียร!
‘ตอนนั้นสูญเสียกระบองสารพัดนึกไป กลับทำให้ท่านละวางอดีตได้ส่วนหนึ่ง ถึงจะขาดอาวุธ แต่ว่าพลังฝึกปรือของตนกลับก้าวหน้าขึ้นขั้นหนึ่ง’
ที่อยู่รอบๆ ล้วนเป็นบุคคลระดับสุดยอด จึงเข้าใจสาเหตุในนี้
การบำเพ็ญของยุทธวิชัยพุทธะมาจากพระอาจารย์โพธิและบุญกุศลพุทธะ
พระอาจารย์โพธิคือพระยูไล หรือก็คือนักพรตจุ่นถี ศาสดาคนที่สองแห่งนิกายตะวันตก
สำหรับยอดฝีมือระดับสุดยอดที่อยู่รอบๆ ข้อมูลนี้ไม่ใช่ความลับอีกต่อไปแล้ว
ตอนนักพรตจุ่นถีปรากฏตัวลงมือกับผู้คน เป็นกายทองมียี่สิบสี่เศียร สิบแปดกร
ยุทธวิชัยพุทธะในวันนี้เข้าใกล้ลักษณะกายทองของนักพรตจุ่นถีในตอนนั้นอีกก้าวหนึ่ง
กายทองมหาเทวะที่เกิดจากร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกสนใจยังไม่สนใจ ง้างกระบองสารพัดนึกขึ้นฟาดใส่ศีรษะ
ยุทธวิชัยพุทธะพลิกเปลี่ยนแขนสิบแปดข้าง ทั้งโจมตีทั้งตั้งรับ ต้านทานสภาวะโจมตีของวานรปีศาจ พร้อมโต้กลับ
หลังจากผ่านการฟื้นฟูเป็นเวลาร้อยปี อาการบาดเจ็บของเขาหายดีแต่แรก ปัจจุบันอยู่ในสภาพสูงสุดของตัวเอง ถึงขั้นยังมีการยกระดับขึ้น
ตอนนั้นท่านไม่ได้รับการรักษาอาการบาดเจ็บ สะกดกายทองมหาเทวะร่างหนึ่งได้ ปัจจุบันย่อมไม่ต้องพูดมากความ
แต่ว่าในมือวานรปีศาจ ณ ตอนนี้กลับเพิ่มกระบองสารพัดนึก สถานการณ์ไม่เหมือนกัน
ความเหี้ยมโหดอำมหิตของอาวุธขั้นสุดยอดชิ้นนี้ ยุทธวิชัยพุทธะทราบดีกว่าใคร
ถึงอาการบาดเจ็บของท่านจะหายดี พลังฝึกปรือยังมีความรุดหน้า ขณะนี้เผชิญกับวานรที่โบกเหล็กเทพท่อนนั้น ก็ถ่วงเวลาเป็นหลัก ผลาญเวลาคงสภาพกายทองมหาเทวะของเยี่ยนจ้าวเกออย่างเต็มที่ ไม่กล้าสัมผัสคมตรงๆ
สงครามของสองฝ่ายอยู่ในจุดสูงสุดทันที สู้กันจนขึ้นฟ้าเข้าดิน ดุเดือดอย่างยิ่ง
วานรยักษ์สองตัวที่สวีเฟยกับพ่านพ่านแปลงขึ้น ถึงแม้ไม่มีกระบองสารพัดนึกในมือ กลับเกรี้ยวกราดดุร้าย บนสามารถต้านพุทธะโพธิสัตว์ระดับมหาชาล ล่างสามารถกวาดทำลายนักบวชศาสนาพุทธระดับสุญญตา จนอีกฝ่ายยากเข้าใกล้เยี่ยนจ้าวเกอกับค่ายกลลงทัณฑ์เซียน
ครั้งนี้จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋สู้กับบุญกุศลพุทธะ
พุทธะอ้าปาก กล่าวจนบุปผาร่วงหล่นจากฟ้า
เทวกษัตริย์ยกมือ เหนี่ยวนำสายฟ้าถั่งโถม
สีทอง สีเขียว สีแดง…บัวเขียวมากมายเปลี่ยนจากปลอมเป็นจริง กลายเป็นทะเลดอกไม้ กลบฝังจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋
วินาทีต่อมา สายฟ้าดังขึ้นติดต่อกัน ระเบิดทำลายดอกไม้มากมาย
บุญกุศลพุทธะกล่าวว่าน้ำค้างเช้าฟองเงา ทำลายอัสนีนิรันดร์
จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ใช้สายฟ้าอนัตตาทำลายวิชาเคลื่อนไหวอย่างย่างก้าวเกิดบัวของอีกฝ่าย
สองฝ่ายท่านมาข้าไป สู้กันดุเดือด
เยียนตี๋มีเมฆแปลงกำเนิดบนศีรษะ ดาบยาวอยู่ในมือ ปะทะกับพุทธะที่สำเร็จผลพุทธมหาชาลแล้วท่านหนึ่งโดยตรง
พุทธะผู้นี้กลับเป็นกุศลวิจิตรพุทธะซึ่งในอดีตเป็นหนึ่งในสามสิบห้าพุทธแห่งแดนอภิรดีศูนย์กลาง
แดนอภิรดีศูนย์กลางถูกแบ่งแยก พุทธ โพธิสัตว์ อรหันต์ พระสงฆ์จำนวนมากมรณะเพราะพระศรีอาริย์ คนที่เหลือส่วนใหญ่ไปยังแดนสุขาวดีตะวันตก กุศลวิจิตรพุทธะเป็นหนึ่งในนี้
พุทธะผู้นี้มีกายเป็นสีเหลืองทอง คีบนิ้วชี้นิ้วโป้ง วางอยู่บนเข่าขวา มือซ้ายรองบนตัก มีฉายาสงฆ์ว่ากุศล
ท่านคีบนิ้วเหมือนดอกไม้ ดีดนิ้วใส่เยี่ยนตี๋
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี