ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1633
“จ้าวเกอ เจ้ามาด้วยตัวเองแล้ว?” หลงซิงเฉวียนพบหน้าก็กล่าวทันที “น่าละอายนัก เป็นเรื่องเรื่องของเย่เอ๋อร์ ทำให้สหายน้อยอิงหายสาบสูญ”
“อาจารย์อารุ่นปู่กล่าวหนักแล้ว” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าว “ถึงแม้จะยังยืนยันสถานการณ์ไม่ได้ แต่ว่าตอนนี้หลงถูสมควรไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต”
หลงซิงเฉวียนผงกศีรษะ “เช่นนั้นก็ดี”
เว้นเล็กน้อย เขาก็กล่าวสืบต่อ “ทว่า ข่าวที่ข้าได้แม้นไม่ยืนยันว่าเป็นแดนสุขาวดีตะวันตกหรือแดนสุขาวดีบัวขาว แต่ว่าก่อนหน้านี้บริเวณแห่งนี้มีคนในศาสนาพุทธปรากฏตัวแล้วหายไปอย่างไม่ต้องสงสัย”
เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าไม่กล่าวอะไร
ดังนั้นเขาจึงตั้งใจมาที่นี่ เป็นเพราะว่าการสาบสูญของอิงหลงถูเป็นไปได้ว่าจะไม่ใช่แค่ภัยพิบัติฟ้า ยังมีภัยพิบัติคน
สาเหตุที่หลงซิงเฉวียนทางมรกตท่องฟ้ารุดมาเช่นกัน ก็เพราะสาเหตุนี้
เวลาร้อยปีผ่านไป ฮานหลงถูในตอนนี้ได้ผลักเปิดประตูเซียนแล้ว
หนึ่งในสี่อัจฉริยะบรรพบูรพาเขากว่างเฉิงแห่งฟ้าเหนือฟ้าในสวรรค์จู๋ลั่วหวงเจีย อิงหลงถู จักรพรรดิจิตนภา ปัจจุบันมีชื่อเสียงโด่งดัง แพร่หลายเป็นวงกว้างในสำนักเต๋า
แค่ฉายาจักรพรรดิของเขา ก็ค่อนข้างมีเกียรติท่ามกลางเซียนจริงแท้แล้ว คนธรรมดาไม่อาจรับได้
ปัจจุบันพรรคในสำนักเต๋ามีเซียนจริงแท้หลายสิบคน ในนี้มีผู้อาวุโสอยู่ แต่พูดถึงพลัง อิงหลงถูยังคงจัดอยู่ในแถวหน้า
โดยเฉพาะสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของคน ก็คือหลังจากเขาผลักเปิดประตูเซียน ฝึกฝนกระบี่เนรเทศเซียนสำเร็จ ก็กลายเป็นบุคคลหมายเลขสองต่อจากเยี่ยนจ้าวเกอ
ผู้เข้มแข็งในศาสนาพุทธสายหลัก เผ่าปีศาจ และนพยมโลกอาจยังบอกไม่ได้ แต่ว่าคนในเส้นทางนอกรีต ต่อให้เป็นเซียนลี้ลับสงบนิ่ง ก็ทำอะไรอิงหลงถูไม่ได้ ใครฆ่าผู้ใดยังไม่แน่
ปัจจุบันอิงหลงถูหายสาบสูญ ถ้าหากว่าคิดในทางร้าย ไม่แน่ว่าจะมีเซียนกำเนิดสุญญตาเกี่ยวข้องด้วย
ดังนั้นหลังจากมรกตท่องฟ้าได้รับข่าว หลงซิงเฉวียนไสม้ารุดมาด้วยตัวเอง
เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ชะล่าใจ
ผู้ใดทราบว่าอีกฝ่ายวางเหยื่อซุ่มฆ่า ล้อมจุดตีกำลังเสริม อาศัยอิงหลงถูเพื่อล่อจอมยุทธ์สำนักเต๋าจำนวนมากกว่าเดิมมาสังหารหรือไม่?
สถานการณ์ใหญ่ในปัจจุบัน สภาพแวดล้อมการอยู่รอดของสำนักเต๋าสายหลักถูกปรับปรุงครั้งใหญ่ มิได้เลวร้ายเหมือนก่อนที่ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนจะปรากฏแล้ว
แต่ก็เพียงยืนอยู่บนเส้นวิ่งเท่ากับขุมกำลังอื่นเท่านั้น มิได้ถึงขั้นยึดครองความเป็นใหญ่เพียงผู้เดียว นอกจากความขัดแย้งภายในก็ไม่มีใครกล้าล่วงเกินเหมือนยุคโบราณตอนต้น
ถึงแม้เจ้ามรรคาจะไม่ลงมือเพราะความเห็นพ้องเรื่องค่ายกลลงทัณฑ์เซียน แต่ว่าการต่อสู้ในระดับต่ำกว่ามรรคา สุดท้ายก็หนีไม่พ้น ทุกคนอาศัยความสามารถของตัวเอง
ปัจจุบันโถงเซียนกับแดนสุขาวดีบัวขาวเริ่มสงครามกันอีกครั้ง ตามเหตุผลสมควรหลีกเลี่ยงไม่ตอแยผู้สืบทอดสำนักเต๋า
ทว่าสิ่งที่สำคัญในอนาคต ยังเป็นวาสนาที่เหล่าผู้เข้มแข็งระดับมหาชาลแข่งกันขึ้นสู่ระดับมรรคา ยากจะบอกว่ามีคนโผล่มาเป็นกำลังพิเศษหรือไม่
ถึงความเป็นไปได้จะไม่มาก พวกเยี่ยนจ้าวเกอก็ยึดถือความระวังเป็นสำคัญ
คนทั้งสองร่วมทาง ขณะเดินทาง เยี่ยนจ้าวเกอก็บอกสิ่งที่ตนได้มาจากคัมภีร์เกิดนภากับหลงซิงเฉวียน
“ถึงแม้ความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดนอกเขตแดนจะกว้างใหญ่ไพศาล ทว่าปัจจุบันยุคสมัยนี้แล้ว สิ่งที่เหมือนกับเมฆดาราปฐมกำเนิดที่สหายร่วมเส้นทางเซ่าเสียชีวิต ก็ยิ่งมายิ่งหายากแล้ว” หลงซิงเแวียนถอนใจกล่าว
เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า “ถูกต้อง มาถึงวันนี้ สถานที่เงียบสงบที่ไม่มีคนทราบกว้างขวาง ถ้าไม่เร้นลับถึงขีดสุดจริงๆ หรือตำแหน่งเปลี่ยนแปลง ยากจะตรวจจับเหมือนช่วงต้นของจักรวาลฟ้าฟื้น สถานที่แบบนี้ถึงอย่างไรก็มีน้อยสุดขีด”
พูดไปพลาง เดินทางไปพลาง หลงซิงเฉวียนสีหน้าสั่นไหว ฝีเท้าเชื่องช้าลง
เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้น ก็หยุดนิ่งลงเช่นกัน เห็นหลงซิงเซียนใช้นิ้วขีดเขียนในอากาศ
ครู่ต่อมาหมอกแสงหลายกลุ่มปรากฏ จากนั้นก็มีรอยกระบี่หลายสายโผล่ขึ้นในหมอกแสง
หลงซิงเฉวียนเห็นรอยกระบี่ ก็พยักหน้าทันที สายตากลายเป็นกระบี่ ฟันทำลายความว่างเปล่า ลอยออกไปไกล
นี่เป็นวิชาการติดต่ออันเป็นเอกลักษณ์ที่มรกตท่องฟ้าศึกษาสร้างขึ้นในหลายปีมานี้ มีความพิเศษของตัวเอง
เป็นดั่งคาด ผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ จิตใจของเยี่ยนจ้าวเกอสะท้อนร่องรอย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี