ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1638
ดูจากสภาพตรงหน้า นักบวชศาสนาพุทธเช่นพวกมู่จาทะลวงเข้ามาก่อนหน้า ไท่อี้จินหยินแม้จะไล่พวกเขาออกไป แต่ยังเกิดผลกระทบไม่ดี
ก่อนหน้านี้ไท่อี้จินหยินสมควรควบคุมฝาอัคคีเทพเก้ามังกรมาโดยตลอด
พอถูกพวกมู่จารบกวน สถานการณ์ก็พลันเปลี่ยนเป็นไม่ส่งผลดี
คนผู้นั้นที่ถูกขังอยู่ในฝาอัคคีเทพเก้ามังกรพลิกตัวไม่หยุด เหมือนอาจพุ่งออกมาได้ตลอดเวลา
ไท่อี้จินหยินเป็นเซียนสวรรค์มหาชาลและผู้สืบทอดหยกพิสุทธ์เก่าแก่ พลังย่อมไม่ธรรมดา
ทว่าเขาอาศัยฝาครอบอัคคีเทพเก้ามังกรอันเป็นของวิเศษสะกด ก็ยังหยุดอีกฝ่ายไม่ไหว
เยี่ยนจ้าวเกอมองไท่อี้จินหยิน ก่อนจะมองดูมู่จา เห็นสีหน้าของคนทั้งสอง อดเกิดความสงสัยขึ้นในใจไม่ได้
เพียงแต่สภาพการณ์ตรงหน้าไม่อนุญาตให้เขาคิดมากความ
แว่วเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวมาจากใต้ฝาอัคคีเทพเก้ามังกร
จากนั้นเพลิงลุกไหม้สีขาวน้ำนมด้านในก็เริ่มถูกพลังอันยิ่งใหญ่กดอัด กระจัดกระจายต่อเนื่อง
เปลวไฟถดถอยไป เงาคนด้านในค่อยๆ กระจ่างชัด
ศีรษะสวมห่วงจักรวาล มือถือหอกไฟ เท้าเหยียบกลงล้ออัคคี มัดแพรต่วนป่วนฟ้าไว้ที่แขน
เยี่ยนจ้าวเกอกับมู่จาเพ่งมอง ไหนเลยยังจดจำอีกฝ่ายไม่ได้?
เป็นมหาเทพสมุทรตรีภพ ปรมาจารย์เชื่อมฟ้า ยอดฝีมือไม่กี่คนที่ผงาดขึ้นหลังการสร้างฟ้าของสำนักเต๋าที่ได้ชื่อว่าแม่ทัพแท่นกลาง นาจา!
‘โอ้โห…’ เยี่ยนจ้าวเกอแตะนิ้วกับริมฝีปาก ‘เป็นท่านจริงๆ หรือ?’
ถึงแม้ก่อนหน้าจะมีการคาดเดาอยู่บ้าง แต่พอได้เห็นอีกฝ่ายจริงๆ เยี่ยนจ้าวเกอยังคงรำพึงรำพันในใจ
เพียงแต่นาจาในตอนนี้คล้ายผิดปกติอยู่บ้าง
รูปร่างหน้าตาเป็นคนหนุ่ม หากแต่ดวงตาเผยประกายดุร้าย หว่างคิ้วล้วนเป็นความเหี้ยมโหด
เขาแสดงอิทธิฤทธิ์ทั้งหมด ฝาอัคคีเทพเก้ามังกรกำลังจะสะกดไว้ไม่อยู่
ไฟผลาญที่สะกดด้านล่างฝากระจายอย่างต่อเนื่อง มังกรไฟเก้าตัวส่งเสริมสุดชีวิต ยังคงไม่เกิดประโยชน์ ขณะดวงตามังกรเลือดไหล เกล็ดทั่วร่างเปิดปิด ถึงกับเซ่นสรวงเลือด เห็นได้ชัดว่ารับภาระหนักยิ่ง
เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้น อดแตกตื่นตะลึงลานไม่ได้ มองดูไท่อี้จินหยินที่สะกดอยู่บนฝาอัคคีเทพเก้ามังกร มองสภาพการณ์ไม่ออกอยู่ชั่วขณะ
นาจาแม้นจะเป็นศิษย์ของไท่อี้จินหยิน แต่เขาคืออัจฉริยะที่เป็นคลื่นลูกหลังกลบคลื่นลูกหน้าเหมือนกับหยางเจี่ยน หลังจากขึ้นสู่ระดับมหาชาล สำเร็จร่างเซียนสวรรค์ พลังฝึกปรือก็เริ่มเหนือล้ำกว่าไท่อี้จินหยิน
ไท่อี้จินหยินนับว่าเป็นหนึ่งในคนที่เข้าใจนาจาที่สุด ทั้งมีแผนการหลายชั้น จึงค่อยสะกดเขาได้ชั่วขณะหนึ่ง
ทว่าก่อนหน้านี้ได้รับการรบกวน ปัจจุบันในที่สุดขาดตะกร้าอีกใบก็จะสำเร็จ
พวกเขาสองฝ่ายใครถูกใครผิด เยี่ยนจ้าวเกอแยกแยะไม่ออกชั่วขณะ
ทว่านาจาดวงตาแดงฉาน ใบหน้าดุร้ายเหี้ยมโหด คล้ายผิดปกติอยู่บ้าง ดังนั้นหลังจากเยี่ยนจ้าวเกอพิจารณาชั่วครู่ ก็ยังตัดสินใจช่วยไท่อี้จินหยินก่อน
ไม่เพียงแต่เป็นเพราะไท่อี้จินหยินช่วยอิงหลงถูไว้เท่านั้น ขณะเดียวกันเป็นเพราะว่าระหว่างนาจากับไท่อี้จินหยินในตอนนี้ เป็นไท่อี้จินหยินอ่อนแอกว่า
ร่วมมืออ่อนแอต่อต้านแข็งแกร่งค่อนข้างรวบรัดกว่า ภายหลังเรื่องราวหากพบว่าตัดสินใจผิดพลาด ก็สามารถบรรเทาชดเชยได้
พ่านพ่านลอยออกมา วานรบนสะบักกะพริบ แสงสีทองสาดส่อง พลันกลายเป็นวานรคลั่งค้ำฟ้าตัวหนึ่ง มหึมาสุดเปรียบปาน ปราณปีศาจเทียบฟ้า
ไท่อี้จินหยินมองดูอย่างประหลาดใจ วานรปีศาจขนาดมหึมาเอียงศีรษะ หยิบกระบองสารพัดนึกออกมาจากในหู
กระบองสารพัดนึกขยายใหญ่ตามลม กลายเป็นเหล็กเทพค้ำฟ้ายันทะเลชั่วพริบตา
วานรปักเหล็กเทพลงบนฝาอัคคีเทพเก้ามังกร ฝาโปร่งแสงพลันมั่นคงขึ้นมาก
ตอนนนี้ถึงแม้กระบองสารพัดนึกจะเป็นอาวุธพิฆาตสะท้านโลกา หากแต่ความสามารถแรกสุดคือวัตถุที่เอาไว้วัดและสะกดธารสวรรค์ ไม่ใช่ทำร้ายคน ใช้สะกดก็มีประสิทธิภาพยอดเยี่ยมเช่นกัน
นาจามีวาสนาพิสุทธิ์ เป็นร่างแปลงบัวพิเศษ วิชาฝีมือมากมายทำอันตรายเขาไม่ได้
ถึงแม้จะเทียบกับกายปีศาจอมตะของมหาเทวะเสมอฟ้ากับวิชาแปดเก้าของหยางเจี่ยนไม่ได้ ทว่าพลังป้องกันก็เป็นหนึ่งในยอดฝีมือไม่กี่คนในสำนักเต๋า
ทว่ามหาภัยพิบัติในครั้งนั้นเกาะเกี่ยวกันกว้างขวาง ผู้ยิ่งใหญ่มากมายพากันลงมือ สงครามชุลมุนวุ่นวาย
นาจาแม้แข็งแกร่ง สุดท้ายยังประสบภัย
โชคดีที่ไท่อี้จินหยินลงมือทันเวลา รักษาชีวิตเขาไว้ได้
หลังจากช่วยนาจา ไท่อี้จินหยินก็นำเขาหลบซ่อนการคุกคามอย่างอื่นในความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดนอกเขตแดน สุดท้ายเจอจวนมหาเอกาแห่งนี้เข้าโดยบังเอิญ จึงยึดครองไว้ ซ่อนตัวอยู่ด้านใน
ไท่อี้จินหยินรักษาอาการบาดเจ็บให้นาจา เพื่อปั้นกายเซียนบัววิเศษใหม่
หลังความพยายามอันแสนยาวนาน ในที่สุดก็ค่อยๆ มีเค้าโครงแล้ว
“เช่นนั้นตอนนี้คือ…” ได้ยินไท่อี้จินหยินอธิบายสถานการณ์ เยีย่นจ้าวเกออดยื่นมือออกมาชี้ฝาอัคคีเทพเก้ามังกรไม่ได้
“เฮ้อ…” ไท่อี้จินหยินขณะถอนใจก็ยิ้มอย่างขื่นขม “ตอนเกิดมหาภัยพิบัติ ศิษย์เล็กสู้รบเกือบตาย ในใจเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม สำนึกดุร้ายความเหี้ยมโหดรุนแรงเหลือล้น คงอยู่เนิ่นนานไม่อ่อนจาง หลังจากคืนชีพอีกครั้ง กายใจแปดเปื้อนความเหี้ยมโหด เกิดการเปลี่ยนแปลงข้างเคียง”
เยี่ยนจ้าวเกอสายตาคมกริบ “กลายเป็นมาร?”
“ไม่ใช่” ไท่อี้จินหยินส่ายหน้า “ศิษย์เล็กมีความพิเศษ ร่างแปลงบัววิเศษไม่ร่วงหล่นสู่วิถีมารนพยมโลกแต่กำเนิด”
เยี่ยนจ้าวเกอนึก “ถูกต้อง มีคนร่วงหล่นเป็นมาร มารจิตแรกเริ่มจะสัมผัสได้ ไม่มีทางไม่ค้นพบเพราะการอำพรางของจวนมหาเอกา ตอนติดต่อกันเมื่อก่อนหน้ากลับไม่เห็นมันพูดถึงแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้นี่เป็นสถานการณ์ใดแล้ว?”
………………..
[1] ตามตำนาน หยางเจี่ยนจะทำตามแต่คำสั่งโยกย้ายกำลังในยามคับขัน แต่ไม่ฟังโองการของเง็กเซียนฮ่องเต้
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี