ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1703
ปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะ มีอีกชื่อว่าทิพยสิสิรภาสราช พุทธะแห่งแดนสุขาวดีบัวขาวที่สำเร็จผลพุทธนอกรีต หลายปีมานี้เป็นหนึ่งในยอดฝีมือระดับสุดยอดของแดนสุขาวดีบัวขาวมาโดยตลอด
ก่อนที่ท่านจะสำเร็จเป็นพุทธ ถูกเรียกอย่างแพร่หลายว่าปัทมาสน์อธิธรรมโพธิสัตว์
หรือว่า ผู้พิทักษ์ธรรมฝ่ายหน้าเขาหลิงซาน จินจา
หรือก็คือไท่จือคนโตของหลี่จิ้งราชาเจดีย์สวรรค์ พี่ชายของนาจาและมู่จา
ในยุคโบราณตอนต้นได้กราบเป็นศิษย์เทวกษัตริย์เหวินซู่กว่างฝ่าผู้ยิ่งใหญ่สายหยกพิสุทธิ์แห่งสำนักเต๋า ร่ำเรียนวิชา และเคยเป็นผู้โดดเด่นในหมู่ศิษย์สืบทอดรุ่นสามของสำนักเต๋า
ในยุคโบราณตอนกลางได้หันไปสวามิภักดิ์กับพระศรีศากยมุณีพุทธเจ้าพร้อมกับเทวกษัตริย์เหวินซู่กว่างฝ่า เทวกษัตริย์เหวินซู่กว่างฝ่ากลายเป็นมัญชุศรีโพธิสัตว์ ส่วนจินจากลายเป็นผู้พิทักษ์ธรรมส่วนหน้าเขาหลิงซาน
พอยุคโบราณตอนกลางจบลง เจ้ามรรคาจุ่นถีในอดีตหรือพระศรีศากยมุณีพุทธเจ้าในภายหลังหลุดพ้น พระศรีอริยเมตไตรยได้เปลี่ยนคำสอนของแดนอภิรดีศูนย์กลาง ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายในของศาสนาพุทธ
ในความวุ่นวายครั้งนั้น ผู้เข้มแข็งศาสนาพุทธจำนวนมากออกไปเข้ากับแดนสุขาวดีตะวันตก รวมถึงพวกพระโพธิสัตว์กวนอิม สมันตภัทรโพธิสัตว์ และมู่จา
มัญชุศรีโพธิสัตว์มรณะในมหาภัยครั้งนั้น จินจาเลือกรั้งอยู่ในแดนอภิรดีศูนย์กลาง หรือก็คือแดนสุขาวดีบัวขาวในปัจจุบัน ยึดศาสนาพุทธเส้นทางนอกรีตเป็นสรณะ
ยากบอกเป็นอย่างยิ่งว่าตอนนั้นเขาเลือกตัวเลือกเช่นนี้เพราะอะไร
เทียบกับมู่จาที่ยังคงอยู่ในระดับสุญญตาแล้ว เชื่อว่ามีแต่ผู้เกี่ยวข้องจึงเข้าใจดี เหมือนมีแต่คนดื่มน้ำที่รู้ว่าน้ำร้อนหรือเย็น
จนถึงตอนเกิดมหาภัยพิบัติในภายหลัง หลี่จิ้งราชาเจดีย์สวรรค์หันหลังให้วังเทพ สวามิภักดิ์กับแดนสุขาวดีตะวันตก กลายเป็นศิษย์ของทีปังกรพุทธะ นาจาประสบภัย เกือบสิ้นชีวิต
ครอบครัวของพวกเขาแตกฉานซ่านเซ็น ต่างคนต่างแยกย้าย
มาถึงวันนี้ หลี่จิ้งถูกนาจาฆ่าด้วยตัวเอง มู่จาก็ตายด้วยน้ำมือไท่อี้จินหยินเช่นกัน
มู่จาเข้าสู่แดนสุขาวดีบัวขาว กับหลี่จิ้งและมู่จาเป็นเส้นทางแตกต่างไม่วางแผนร่วมกัน สองฝ่ายพบกัน ย่อมมีความกระอักกระอ่วน ถ้าหากว่าปะทะกันตอนทำศึก ก็หลีกเลี่ยงการต่อสู้ไม่พ้น
หากคำนวณอย่างเข้มงวด ความสัมพันธ์ระหว่างเขา หลี่จิ้ง และมู่จาในตอนนี้ ใช่ว่าจะดีกว่านาจา
หากบอกว่าท่านต้องการแก้แค้นให้แก่หลี่จิ้งกับมู่จา ความจริงไม่แน่นัก แต่ว่าเหตุผลในอดีตยังอยู่ ถ้าหากว่าตัดเหตุผลได้ ก็มีผลดีต่อการบำเพ็ญของตัวเองอย่างมิต้องสงสัย
ปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะย่อมทราบว่า ทีปังกรพุทธะมีความคิดอาศัยดาบฆ่าคน
นาจาตายด้วยมือท่าน คนในสำนักเต๋าเช่นหยางเจี่ยน ไท่อี้จินหยิน และเยี่ยนจ้าวเกอสมควรไม่ยอมเลิกรา
ทว่าเพราะเหตุผลมากมาย ท่านก็มาแล้ว
ได้รับการชี้แนะจากทีปังกรพุทธะ เฝ้าอยู่ในความว่างเปล่านอกแดนสุขาวดีตะวันตกเงียบๆ หลังนาจาถูกแดนสุขาวดีตะวันตกกีดกันออกมา จะมาโผล่ที่นี่
หน้ำซ้ำ ปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะสำรวจอย่างละเอียดก็ยืนยันได้ว่า นาจาตรงหน้ามีสภาพไม่ดีอย่างที่ทีปังกรพุทธะว่าไว้
เปลี่ยนเป็นยามปกติ ต่อให้ท่านเดินบนเส้นทางหลักขึ้นสู่ขอบเขตมหาชาล ตอนสู้กับนาจาก็ยังคงมิใช่คู่ต่อสู้ ยิ่งอย่าว่าตอนนี้สำเร็จมหาชาลเส้นทางนอกรีต พลังอ่อนแอลงขั้นหนึ่ง
ทว่าตอนนี้ ต่อหน้านาจา ปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะกลับมีโอกาสสั้นๆ ให้ท่านแสดงความสามารถ
นาจาได้รับการสะกดในสภาพจนตรอก ไม่เพียงตัวเองลงมือลำบาก ถึงขั้นที่ของวิเศษทั้งร่างยากแสดงอานุภาพ
เพียงแต่ว่า พิธีผสมฟ้าขับไล่มารที่ดำเนินอยู่บนร่างนาจา อยู่เหนือความคาดหมายของปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะอยู่บ้าง
ไม่ว่าจะเป็นทีปังกรพุทธะหรือปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะ ต่างคิดไม่ถึงว่าพิธีผสมฟ้าขับไล่มารของเยี่ยนจ้าวเกอปัจจุบันพอใช้ออกมาจะสะดวกเช่นนี้
ขณะพิธีผสมฟ้าขับไล่มารสะกด สภาพของนาจาดีกว่าที่ปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะคาดเอาไว้
ถึงยังถูกควันสีดำหลายสายนั้นรบกวน ทว่านาจาฝืนปลุกปลอบจิตใจ ทำให้ปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะยากมีพัฒนาการในระยะเวลาสั้นๆ
ในตอนนี้เอง เยี่ยนจ้าวเกอมาค้นหาตามร่องรอยของพิธีผสมฟ้าขับไล่มาร
‘สมคำร่ำลือ!’
ความคิดแวบขึ้นในใจพุทธะ ตอนนี้ไหนเลยสนใจนาจา นั่งบนบัวขาว รีบร้อนส่ายท่าร่าง
ทิพยสิสิรภาสราชผู้มีสี่หน้าแปดกร มีงูสีชาดและงูคอเหลืองพันร่าง เป็นปางทำศึกของปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะ แขนทั้งแปดข้างแยกกันทำมุทราที่แตกต่าง ทั้งหมดโจมตีใส่เยี่ยนจ้าวเกอ
มุทราแปดชนิดแยกกันแสดงรูปลักษณ์ของแปดเทพอสูรมังกรฟ้าได้แก่เทวดา มังกร ยักษ์ คนธรรพ์ อสูร ครุฑ กินรี และนาค
แปดชนิดรวมตัว มีพุทธะประทับอยู่ด้านบนให้โอวาท สะกดลงมา ปราบหมื่นมาร
สภาวะของท่านรุนแรงน่าเกรงขามถึงที่สุด เป็นวิชาอนุภาวธรรมที่แข็งแกร่งที่สุดของแดนสุขาวดีบัวขาว
เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้น เพียงกะพริบตา บุปผาจิตสว่างขึ้นบนศีรษะ
ฝ่ามือขวาของเขายังคงฟาดลงใส่ปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะ ยื่นมือซ้ายออกมาโจมตีใส่ท้องฟ้าติดต่อกันเก้าฝ่ามือ
ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอเหมือนใช้นิ้วคีบออกมา สามคัมภีร์นภาก่อนกำเนิดแรกเริ่มรวมเป็นหนึ่ง กลายเป็นตราฝ่ามือของฝ่ามือเทพเก้ากระบวนเปิดเอกะ แปดฝ่ามือแรกอยู่ด้านนอก เหมือนฟาดกระแทกเหมือนจับกุม โจมตีรูปลักษณ์แปดเทพอสูรมังกรฟ้าจนแหลกหลาญ
ชั่วขณะหนึ่งเห็นเกล็ดมังกร เกล็ดนาค กลีบดอก เศษภาชนะ ผ้าสีที่ฉีกขาดกระจายเวียนว่อน
ฝ่ามือสุดท้ายของมือซ้าย ซ้อนพลังฝ่ามือทั้งแปดก่อนหน้าเป็นหนึ่ง ก่อเกิดการระเบิดโดยสมบูรณ์ ฟาดพุทธรูปปางเทศนานั้นแหลกเป็นผุยผง!
มือขวาของเขายื่นออกไปด้านหน้าต่อ กางห้านิ้วออก กลายเป็นฝ่ามือยักษ์บดบังฟ้า ปกคลุมปัทมาสน์อธิธรรมพุทธะและร่างทิพยสิสิรภาสราชบนศีรษะท่าน
ฝ่ามือขนาดยักษ์คว้าลง มหึมายิ่งกว่าทิพยสิสิรภาสราช ถึงกับคว้าทิพยสิสิรภาสราชที่มีสี่เศียรแปดกรไว้ในมือ เหมือนกับจับลูกเจี๊ยบ!
………………..
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี