ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1740
ถึงแม้ในอดีตจะถูกเทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอดปราบเป็นพาหนะ แต่ว่าปฐมเทวะนพวิญญาณมีนิสัยรักสงบ หลังจากที่เทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอดหายตัวไปตอนเกิดมหาภัยพิบัติ เขาก็ได้รับอิสระอีกครั้ง อยู่ในเขาดาราทะเลดวงดาวมาโดยตลอด ไม่เคยเกิดความขัดแย้งกับคนในสำนักเต๋า
หลายปีมานี้ปฐมเทวะนพยวิญญาณเข้าสู่ทางโลกอีกครั้ง ยังเล็งเป้าหมายไปที่ยุทธวิชัยพุทธะแห่งแดนสุขาวดีตะวันตก หรือก็คือซุนเห้งเจียในอดีต
ดังนั้นปฐมเทวะนพวิญญาณจึงไม่เพียงไม่มีความแค้นกับสำนักเต๋า กลับกันยังมีไมตรีที่คุ้นเคยหลายส่วน มีคนรู้จักไม่น้อย
ในอดีตถึงเขาจะเป็นพาหนะให้เทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอด แต่ในฐานะมหาเทวะเผ่าปีศาจ ย่อมไม่มีใครดูแคลน คนส่วนใหญ่เห็นเขาต้องปฏิบัติด้วยมายาท
กล่าวให้ถูกต้อง เทียบกับพระโพธิสัตว์กวนอิม สมันตภัทรโพธิสัตว์ เซียนแสงทอง เซียนหัวมังกร นันทิเกศวรติ้งกวงแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างปฐมเทวะนพวิญญาณกับสำนักเต๋าสายหลักอาจปรองดองกันมากกว่า ไม่ถึงกับกระอักกระอ่วน
ด้วยระดับและตำแหน่งในปัจจุบันของเยี่ยนจ้าวเกอและเฟิงอวิ๋นเซิง เผ่าปีศาจส่งคนไปร่วมพิธี ลู่ยาเต้าจวินไม่ไปด้วยตัวเอง ปฐมเทวะนพวิญญาณเป็นตัวเลือกที่เหมาะที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ย่อมมีพลังและตำแหน่งมากพอ แต่ว่าเขาจะไม่มีทางไปแสดงความยินดีในงานวิวาห์ของพวกเยี่ยนจ้าวเกอแน่
ถ้าหากแค่ร่วมพิธี ปฐมเทวะนพวิญญาณไปสักเที่ยวก็ได้
ทว่าหลังจากอ่านจดหมายของลู่ยาเต้าจวิน ทำให้จิตใจเขาไม่อาจสงบลงได้
เนื้อหาในจดหมายดูเหมือนไม่เกี่ยวกับปฐมเทวะนพวิญญาณ ปฐมเทวะนพวิญญาณกลับไม่อาจไม่สนใจ เป็นเพราะเกี่ยวข้องกับแผนการใหญ่ในการตามหายุทธวิชัยพุทธะเพื่อแก้แค้นของเขา
ลู่ยาเต้าจวินประกาศอย่างเปิดเผย ไม่ได้ปกปิด นับว่าแสดงความจริงใจ
ที่ขอให้ปฐมเทวะนพวิญญาณส่งจดหมาย ความจริงอาศัยเรื่องนี้สื่อสารกับเขา บอกเขาถึงข้อมูลที่เกี่ยวข้อง
เพียงแต่ว่าความจริงใจในนี้มีกี่มากน้อย ต้องให้ปฐมเทวะนพวิญญาณคาดเดาชั่งน้ำหนักเองแล้ว
ปฐมเทวะนพวิญญาณยืนนิ่งอยู่บนลำต้นของต้นชบาศักดิ์สิทธิ์เงียบงันเนิ่นนาน
ลู่ยาเต้าจวินอยู่ด้านข้างไม่ได้ส่งเสียงเร่งรัด อดทนรอคอย
ผ่านไปนาน ปฐมเทวะนพวิญญาณเก็บแผ่นไม้ไผ่กล่าว “ได้ ข้าจะไปสักเที่ยว”
“รบกวนสหายร่วมเส้นทางนพวิญญาณด้วย” ลู่ยาเต้าจวินประสานมือพลางยิ้ม
ร่างของปฐมเทวะนพวิญญาณหายไปในเมฆดำ จากนั้นเมฆดำกลุ่มนั้นก็ลอยออกจากสวรรค์ไท่ซู่ พริบตาเดียวก็ออกห่างไปไกล
เมฆดำออกจากเขาดาราทะเลดวงดาว เคลื่อนไหวในความว่างเปล่าไร้สิ้นสุดนอกเขตแดน ไม่ทันไรก็บรรลุถึงความว่างเปล่าใกล้ๆ สวรรค์สำนักเต๋า
ปฐมเทวะนพวิญญาณไม่ได้ปกปิดร่องรอย เปิดเผยตัวตน หยุดอยู่ในความว่างเปล่า ยืนสงบนิ่ง
ไม่ทันไร ตรงหน้าเขาก็ปรากฏเงาร่างของคนหนุ่มผู้หนึ่ง เหยียบกงล้ออัคคี หล่อเหลาไม่ธรรมดา เต็มไปด้วยความทระนง เป็นนาจา
“ผู้อาวุโสไม่เจอกันนาน สบายดี” ต่อหน้าปฐมเทวะนพวิญญาณ นาจากลับเก็บควาทะนงตัวหลายส่วน แต่สายตายังคงคมกริบขณะจับจ้องจอมปีศาจตรงหน้า
ในอดีตปฐมเทวะนพวิญญาณพักอยู่ในวังเมี่ยวเหยียนบูรพาในโลกสุขนิรันดร์รุ่งเรืองบูรพา ไม่ค่อยได้ติดตามเทวกษัตริย์ไท่อี้ผู้ช่วยให้รอดไปวังเทพ แต่ว่านาจาย่อมจดจำเขาได้ สองคนนับว่าเป็นสหายเก่า นับตั้งแต่หลังมหาภัยพิบัติ วันนี้เป็นการพบกันครั้งแรก
“ข้าสบายดี กลับต้องแสดงความยินดีที่ท่านคืนชีพหลังภัยพิบัติ เปลี่ยนจากร้ายเป็นดีได้” ปฐมเทวะนพวิญญาณกล่าว “เทวกษัตริย์น้อยกับเทวกษัตริย์ปัจฉิมธรรมจะแต่งงาน ข้าตั้งใจมาดื่มสุรา ไม่ทราบเข้าไปด้านในได้หรือไม่?”
นาจาพิจารณาปฐมเทวะนพวิญญาณขึ้นลง พยักหน้าเอ่ย “ถ้าหากว่ามาร่วมพิธี พวกเราไหนเลยมีเหตุผลไม่ต้อนรับ? ผู้อาวุโสเชิญทางนี้”
เขาพาปฐมเทวะนพวิญญาณเข้าไปในสวรรค์จู๋ลั่วหวงเจีย
“ผู้อาวุโสมาได้จังหวะพอดี พรุ่งนี้จะเป็นวันแต่งงานของสหายร่วมเส้นทางเยี่ยนกับสหายร่วมเส้นทางเฟิง” สถานที่ที่นาจาพาปฐมเทวะนพวิญญาณไป ไม่ใช่ฟ้าเหนือฟ้า
เยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงแต่งงานกัน ตั้งใจสร้างโลกใบหนึ่งขึ้นเป็นการชั่วคราวในสวรรค์จู๋ลั่วหวงเจีย
“พวกเขาสองคนล้วนเป็นตำนานคลื่นลูกหลังกลบคลื่นลูกหน้า สองคนแต่งงาน จัดพิธีการใหญ่ เป็นเรื่องใหญ่ที่หายากทั้งในอดีตและปัจจุบัน ข้าเป็นเกียรติยิ่งที่เป็นมาเป็นสักขีพยานได้” ปฐมเทวะนพวิญญาณมองโลกใบใหม่ที่ตั้งใจสร้างขึ้นใบนั้นถามว่า “นอกจากข้าแล้ว ไม่ทราบมีแขกท่านใดบ้าง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี