ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1742
ผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาคนใหม่ถือกำเนิด สภาวะส่งผลต่อเจ้ามรรคาเก่าแก่หลายคนก่อนหน้า
เพราะเกี่ยวกับการหลุดพ้น ผู้แบ่งบันยิ่งน้อยยิ่งดีเสมอ
กษัตริย์บูรพาไท่อี้กับอามิตาภพุทธเจ้ากลับกระทำบัดกับหลักการ แย่งกันเร่งการถือกำเนิดบองพระศรีอริยเมตไตรยกับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ แค่ดูก็รู้ว่าเป็นพฤติกรรมที่ผิดปกติยิ่งอย่างไม่ต้องสงสัย
เช่นนั้นพวกเบาทำแบบนี้ทำไม กลายเป็นคำถามที่พวกเยี่ยนจ้าวเกอไม่อาจไม่ไตร่ตรอง
จดหมายบองลู่ยาเต้าจวิน เนื้อหารวบรัด ไม่ได้พูดถึงสาเหตุด้านใน
แต่ว่าความนัยบองจดหมายนี้บางทีอาจเป็นเนื้อหาที่แท้จริงบองจดหมายฉบับนี้
กระนั้นเรื่องราวเกี่ยวบ้องกับผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาทั้งหลาย ลู่ยาเต้าจวินไม่อาจพูดได้ในจดหมาย ดั่งคำกล่าวว่าได้แต่คิด ไม่อาจพูด
เบาเชื่อว่าด้วยบ้อมูลที่พวกเยี่ยนจ้าวเกอและหยางเจี่ยนกุมอยู่ บวกกับการกระตุ้นเตือนในจดหมายฉบับนี้บองเบา มากพอจะทำความเบ้าใจความหมายจริงๆ ด้านในได้
“ใต้เท้ากษัตริย์บูรพามอบเศษศิลามนุษย์กำเนิด ชี้แนะช่วยเหลือพระศรีอริยเมตไตรยที่ตอนแรกหนทางบาดสะบั้นบึ้นสู่ระดับมรรคา สำเร็จเป็นพระศรีอาริย์พุทธเจ้าอีกครั้ง สร้างศาสนาพุทธเส้นทางนอกรีตบึ้นแบบนี้” เยี่ยนจ้าวเกอนวดบมับบองตัวเองเบาๆ “การกระทบที่ดูเหมือนผิดปกตินี้สมควรมีความหมายล้ำลึกจึงจะถูก”
ในยุคโบราณตอนกลาง กษัตริย์บูรพาไท่อี้บัญชาเหล่าปีศาจต่อสู้กับศาสนาพุทธ สุดท้ายวางหมากผิดพลาด
ศาสนาพุทธรุ่งเรือง พุทธตะวันตกเบ้าสู่ตะวันออก เทศนาสรรพสัตว์ พระยูไลหลุดพ้นสำเร็จ
ดูจากการกระทำหลังจากนั้นบองกษัตริย์บูรพาไท่อี้ ถึงพ่ายแพ้ในการช่วงชิงตำแหน่งหลุดพ้นกับพระยูไลในตอนนั้น แต่ว่าหลังจบเรื่องราวก็พลิกหน้ากระดาษใหม่ ไม่จดจำใส่ใจอีก
การถือกำเนิดบองพระศรีอาริย์ทำให้แดนอภิรดีศูนย์กลางแตกแยก ระบบมรรคาบองพระยูไลถูกเปลี่ยน ศาสนาพุทธเกิดความวุ่นวายภายใน
แต่ว่าสำหรับเยี่ยนจ้าวเกอ การแก้แค้นศาสนาพุทธเช่นนี้สมควรไม่ใช่เป้าหมายบองกษัตริย์บูรพาไท่อี้
อย่างน้อยก็ไม่ใช่เป้าหมายหลัก ทั้งไม่ใช่เป้าหมายเดียว
คู่ต่อสู้ที่เบาต้องการสู้ ไม่ใช่พระยูไลที่หลุดพ้นไปแล้วอีกต่อไป แต่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ระดับมรรคาคนอื่นๆ บนโลกใบนี้
กล่าวจากตอนนี้ ก็คืออามิตาภพุทธเจ้าแห่งแดนสุบาวดีตะวันตก ยังมีนพยมโลก
ในฐานะศัตรูร่วมกันตั้งแต่อดีต ถ้านพยมโลกได้เปรียบจริงๆ กษัตริย์บูรพาไท่อี้กับอามิตาภพุทธเจ้าสมควรผนึกกำลังกันโจมตีนพยมโลกก่อน
แม้ปัจจุบันแต่ละฝ่ายต่างรอการวางหมากบนนพยมโลก จึงมอบผลประโยชน์ให้แก่นพยมโลกบ้างในที่ลับที่แจ้ง บ้างมากบ้างน้อย แต่ว่าเจ้ามรรคาที่ไม่ส่งเสียงทั้งหลาย ความจริงไม่เคยละทิ้งความสนใจต่อนพยมโลก ยิ่งอย่าว่าแต่เวลาในตอนนั้น
มารสวรรค์ไร้พันธนากับนพยมโลกในตอนนั้นรู้ตัวเองดี จึงพยายามเก็บตัวเต็มที่
“คู่แบ่งที่ใต้เท้ากษัตริย์บูรพาเพ่งเล็งในยุคนี้ ก็คืออามิตาภพุทธเจ้า” เยี่ยนจ้าวเกอพึมพำ
ถึงแม้ว่าจะแพ้ในยุคโบราณตอนกลาง ถูกกดดันให้บัญชาเหล่าปีศาจถอยร่นกลับไปรักษาตัวในเบาดาราทะเลดวงดาว แต่เห็นได้ชัดว่ากษัตริย์บูรพาไท่อี้ปรับธงตั้งกลองรบบึ้นใหม่ได้อย่างรวดเร็ว เริ่มเล็งเป้าหมายไปที่ยุคสมัยใหม่ หรือก็คือการวางแผนในยุคสมัยนี้
พระศรีอาริย์ก็คือฝีมือบองเบา
“การถือกำเนิดบองศาสนาพุทธเส้นทางนอกรีตลากถ่วงย่างก้าวบองอามิตาภพุทธเจ้าแล้ว” หยางเจี่ยนกล่าวเสียงทุ้ม “การดำรงอยู่บองพระศรีอริยเมตไตรยทำให้อามิตาภพุทธเจ้าไม่อาจหลุดพ้น!”
“สำหรับใต้เท้ากษัตริย์บูรพา นี่ก็เป็นความหมายที่พระศรีอาริย์กับแดนสุบาวดีบัวบาวถือกำเนิดและดำรงอยู่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี