ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1765
ปราณเหลืองดำฟ้าดินถูกใช้ พระอาจารย์เสวียนตูไม่เพียงแต่ไม่เกรงกลัวมีดบินสังหารเซียนของลู่ยาเต้าจวิน แม้แต่แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรีก็ทำอะไรเขาไม่ได้เช่นกัน
แต่ว่าขณะใช้วิชานี้ พระอาจารย์เสวียนตูไม่อาจโต้กลับศัตรู ถึงขั้นยากขยับเขยื้อนดั่งใจ
คิดจะกระตุ้นหลอมเปลี่ยนฟ้าดินนพยมโลกต่อ ย่อมไม่อาจสำเร็จ ถูกกดดันให้หยุดการเคลื่อนไหวของตนกลางทาง
ทว่าไม่รอลู่ยาเต้าจวินกับทีปังกรพุทธะระบายลมหายใจ หยางเจี่ยนโจมตีเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ถอยไป คุ้มครองพระอาจารย์เสวียนตูอีกครั้ง ต้านทานมีดบินสังหารเซียนหรือการคุกคามที่คนอื่นๆ นำมา
พระอาจารย์เสวียนตูเห็นดังนั้น สลายปราณเหลืองดำฟ้าดินทันที แล้วหมุนวนรูปไท่จี๋บนศีรษะ หลอมเปลี่ยนเขตมารนพยมโลกใหม่
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ต้องการพุ่งเข้าไป อยู่ๆ ลูกตุ้มโกาลาหลก็ฟาดลงมา!
“หือ?” เผิงท่องเมฆหมื่นลี้หลบลูกตุ้มโกลาหล เพ่งตามองไป เยี่ยนจ้าวเกอยืนอยู่ในทะเลเหวสีดำ โบกมือให้เขาอย่างเรียบเฉย
ทางหนึ่งเซ่นลูกตุ้มโกลาหลฟาดใส่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ เยี่ยนจ้าวเกอทางหนึ่งออกฝ่ามือ ปะทะกับมหาเทวะอีกาทองหนึ่งกระบวนท่า กระแทกมหาเทวะเผ่าปีศาจตนนั้นถอยหลัง
“หาที่ตาย!” คู่แค้นพบกันเลือดขึ้นหน้า เผิงท่องเมฆหมื่นลี้วูบไหวร่าง เหมือนหยุดอยู่กับที่ แต่มีเขาอีกคนหนึ่งปรากฏขึ้นบนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอแล้ว!
กลองไต่สวรรค์บนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกอดังขึ้น สั่นสะเทือนสี่ทิศ
เขาตั้งนิ้วชี้นิ้วกลางดุจกระบี่ ประกายกระบี่สายหนึ่งสว่าง ทั้งขาวทั้งแดง ล่องลอยไม่แน่นอน ป้องกันกรงเล็บเหล็กของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้
‘คัมภีร์กระบี่ลวงเซียน คัมภีร์นภาความว่างเปล่า กายอวกาศจุดกำเนิด…’ ความคิดมากมายแวบขึ้นในห้วงสมองของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ หงุดหงิดเหลือทน เพิ่มความเร็วของตัวเองอย่างต่อเนื่อง
พูดถึงด้านพลัง หัวหน้าเผ่าเผิงยักษ์ตนนี้นั่งอยู่บนเก้าอี้อันดับสามท่ามกลางมหาเทวะเผ่าปีศาจ
นอกจากคนจำนวนน้อยนิดที่เป็นคู่ต่อสู้ได้แล้ว ความเร็วของเขาแทบเป็นหนึ่งในระดับมหาชาล ต่อให้อยู่ต่อหน้าเซียนสวรรค์มหาชาลจำนวนมาก ความเร็วก็เป็นความได้เปรียบชนิดบดขยี้
เยี่ยนจ้าวเกอรวมสามวรยุทธเป็นหนึ่ง แผ้วเส้นทางขึ้นมาใหม่ ใช้กระบี่ลวงสามพิสุทธิ์ที่สร้างขึ้นใหม่สู้กับอีกฝ่าย เขาที่เป็นเซียนกำเนิดสุญญตายังคงมีพลังไม่พอ
เขารับการโจมตีของนกเผิงยักษ์ได้ทั้งหมด
ทว่าอีกฝ่ายเร็วเกินไป ไม่เพียงแต่ความเร็วในการเคลื่อนย้ายแบะการลอบโจมตีอย่างฉับพลันเท่านั้น ความเร็วในการโจมตีที่เปลี่ยนแปลงตำแหน่งต่อเนื่องก็ทำให้คนรู้สึกปวดหัวเช่นกัน
ยังดีที่เยี่ยนจ้าวเกอรักษาความมั่นคงไว้ ไม่เสี่ยงบุก ภายใต้การช่วยเหลือจากอาวุธเซียนมหาชาลอย่างกลองไต่สวรรค์กับลูกตุ้มโกลาหล ทำให้เผิงท่องเมฆหมื่นลี้ไม่อาจทะลวงได้ในระยะเวลาอันสั้น
อีกด้านหนึ่ง หยางเจี่ยนไร้การสะกดจากนกเผิงยักษ์ ทั้งไม่ห่วงการคุกคามจากมีดบินสังหารเซียน พลันย้ายที่ต่อสู้ตามใจ
ไม่เพียงทางพระอาจารย์เสวียนตูจะปลอดภัย หยางเจี่ยนยังพัดกระพือคลื่นโต้กลับได้
เขาที่ตะลุยไปทั่วสี่ทิศใช้พลังของตัวเองสู้พุทธและปีศาจ สองฝ่ายต้องถอยร่นติดต่อกัน
ลู่ยาเต้าจวินจนปัญญา ได้แต่กลายเป็นรุ้ง พัวพันหยางเจี่ยน ทำให้เขาไม่อาจเคลื่อนไหวได้ตามใจ
ทว่าหยางเจี่ยนหันหัวหอก เริ่มไล่ตามโจมตีลู่ยาเต้าจวินอย่างบ้าคลั่ง
ลู่ยาเต้าจวินต้านทานไม่ไหว ผลคือกลับถูกหยางเจี่ยนไล่หวดจนต้องเตลิดหนี
เห็นพระอาจารย์เสวียนตูที่อยู่ตรงข้ามปลอดภัยสุดขีด หลอมเปลี่ยนฟ้าดินนพยมโลกโดยไม่สนใจสิ่งใด ลู่ยาเต้าจวินได้แต่ยิ้มขื่นขม
เผิงท่องเมฆหมื่นลี้เห็นดังนั้น ในใจร้อนรนกว่าเดิม
เขาต้องการไปช่วยลู่ยาเต้าจวิน แต่เพียงเห็นเยี่ยนจ้าวเกอตรงหน้า เปลวเพลิงก็ลุกไหม้ขึ้นในใจ ปราถรถนาใคร่แค้แก้นแก่บุตรชาย
นอกจากนี้สิ่งที่ทำให้เขาสนใจก็คือ เยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้นี้มีพลังแข็งกล้าขนาดนี้ในระดับสุญญตา ถ้าภายหลังขึ้นสู่มหาชาล เกรงว่ายากสะกดกว่าเดิม
เพลิงโทสะลุกไหม้ขึ้นในใจ แต่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้มิได้โจมตีอย่างคลุ้มคลั่งเท่านั้น
เขาแสร้งเป็นถอย ทำเป็นปล่อยเยี่ยนจ้าวเกอแล้วไปช่วยคนอื่น
ความได้เปรียบด้านความเร็วของเผิงท่องเมฆหมื่นลี้มากพอจรักษาอำนาจควบคุมฝ่ายรุก คิดสู้ก็สู้ คิดหนีก็หนี
เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่คิดไล่ตามไปสกัดเผิงท่องเมฆหมื่นลี้อย่างหน้ามืดตามัว หลีกเลี่ยงไม่เผยช่องโหว่วของตัวเอง
เขาเพียงกระตุ้นลูกตุ้มโกลาหล ฟาดใส่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้อยู่ห่างๆ อีกครั้ง
แต่เผิงท่องเมฆหมื่นลี้หันหัวม้ากลับมาแทงใส่โดยฉับพลัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี