ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1764
สั่วหมิงจางยื่นฝ่ามือข้างหนึ่งออกมาขนานพื้น ตรงหน้าฝ่ามือปรากฏแสงสว่างงดงาม ราวกับม่านกั้นไร้รูปร่าง กั้นระหว่างมารจิตแรกเริ่มกับเขา
กล่าวไปน่าอัศจรรย์ ม่านกั้นไร้รูปร่างที่เกิดกจากแสงตัดนภาของเขา เหมือนเชื่อมต่อกับการดำรงอยู่ที่มองไม่เห็นอีกชนิดหนึ่ง
สองสิ่งปะทะกัน กลับก่อเกิดสภาพมีรายละเอียดขึ้น
บนม่านแสงละลานตา ปรากฏแสงอาทิตย์จางๆ
แสงอาทิตย์ชนม่านแสงแหลกสลาย กลายเป็นแสงอัสดงที่เต็มไปด้วยสีสัน
แต่ไม่ว่าแสงนี้จะกะพริบเปลี่ยนแปลงอย่างไร สลายแล้วรวม รวมแล้วสลาย ก็ไม่อาจข้ามฉากกั้นตรงหน้าสั่วหมิงจางได้
บุรุษผมสั้นร่างสูงใหญ่ยื่นอีกมือออกมาคว้าใส่มารจิตแรกเริ่มแต่ไกล
เขาหุบห้านิ้ว ชักมือกลับมา
แรงดึงดูดไร้รูปร่างก่อเกิด มารจิตแรกเริ่มใต้ทะเลเลือดถึงกับโซซัดโซเซ ยืนไม่มั่นคง ราวกับถูกสั่วหมิงจางดึงออกมาจากทะเลเลือด คว้าไว้ในมือข้ามมิติ!
‘ไม่เจอกันไม่กี่ร้อยปี แข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว แข็งแกร่งถึงขั้นนี้เชียว?’ มารจิตแรกเริ่มทางหนึ่งเพิ่มความมั่นคงให้ตัวเอง ทางหนึ่งหันไปมองเนี่ยจิงเสินมารกระบี่ที่นั่งขัดสมาธิบนเสาศิลา
เนี่ยจิงเสินสีหน้าไร้อารมณ์ แสงสว่างรวมตัวเป็นกระบี่ยาวเล่มหนึ่งในมือ แล้วสะบัดออกแต่ไกล
ประกายกระบี่พุ่งผ่าน มารจิตแรกเริ่มตัวพลันเบาขึ้น ตัวเองออกแรง ค่อยฝืนตั้งหลักได้
สั่วหมิงจางเลิกคิ้วขึ้น มองไปยังเนี่ยจิงเสิน
แต่ไม่รอให้เขาใช้พลังเป็นครั้งที่สอง ในใจเกิดลางสังหรณ์
เห็นลู่ยาเต้าจวินเซ่นมีดบินสังหารเซียน เส้นแสงสีขาวครอบคลุมมายังศีรษะสั่วหมิงจาง
สั่วหมิงจางใบหน้าไม่แปรเปลี่ยน ผ่อนการจับมารจิตแรกเริ่ม หมุนตัวมาเอียงร่างเผชิญลู่ยาเต้าจวิน
เขาคลายสองแขน แล้วยื่นออกไปสองด้าน
แสงตัดนภาที่ฝ่ามือซ้ายยังคงผนึกขวางอิทธิฤทธิ์อันแปลกประหลาดเกรี้ยวกราดของมารจิตแรกเริ่ม
ฝ่ามือขวาปะทะกับมีดบินสังหารเซียน มีแสงไร้รูปร่างไหลเวียน กางฉากกั้นชั้นหนึ่งในความว่างเปล่า
เส้นแสงสีขาวที่มีดบินสังหารเซียนโจมตีมาปะทะกับแสงตัดนภาที่มือขวาของสั่วหมิงจาง ถึงกับถูกตัดขาด!
ลู่ยาเต้าจวินเห็นดังนั้น จิตใจพลันหนักอึ้ง
หยางเจี่ยนโจมตีเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ถอยไป ร่างวูบไหว จู่โจมใส่ลู่ยาเต้าจวิน
ลู่ยาเต้าจวินเก็บมีดบินสังหารเซียน กลายเป็นรุ้งถอยหลัง หลบความร้ายกาจของหยางเจี่ยนก่อน จากนั้นเขย่าน้ำเต้าในมือ เป้าหมายเปลี่ยนจากสั่วหมิงจางเป็นหยางเจี่ยน
หยางเจี่ยนหัวเราะ ไม่หลบหลีก เพียงส่ายร่างน้อยๆ เขย่าร่างเปลี่ยนแปลง
กายเนื้อเขาทดแทนวิญญาณ แสงทองกะพริบในจิตใจ เกิดบัวทองหลายดอก
ฉากเหตุการณ์นี้เคยเกิดขึ้นตอนชิงค่ายกลลงทัณฑ์เซียน เป็นหยางเจี่ยนเผชิญกับมีดบินสังหารเซียนดาวข่มตลอดกาล
ตอนนั้นหยางเจี่ยนสามารถทำให้ตัวเองไม่ถูกมีดบินสังหารเซียนกดข่ม เพียงแต่ค่อนข้างกินแรง
ทว่าตอนนี้หยางเจี่ยนเขย่าร่างเปลี่ยนแปลง ทะเลดอกสีทองอร่ามผืนหนึ่งเกิดขึ้นในจิตใจ
ลู่ยาเต้าจวินกับทีปังกรพุทธะตรงหน้าพร่ามัว เหมือนเห็นธงเหลืองโบ่วกี้ของวิเศษด้านการป้องกันแห่งหยกพิสุทธิ์กางต้านลม
แต่ว่าตอนนี้ทุกคนต่างอยู่ในทะเลเหวนพยมโลก ไม่ว่าจะเป็นธงเหลืองโบ่วกี้หรือธงวิเศษบัวเขียวต่างใช้ไม่ได้ นำออกมาจะแปดเปื้อนทันที
ที่มหาวิทยราชมยุรีมีแผนอยู่เต็มอก เป็นเพราะทราบเรื่องนี้ หนำซ้ำยังรู้ด้วยว่าร่างจริงของมหาเทวะเสมอฟ้าไม่อาจคงอยู่ด้านนาน
ตอนนี้หยางเจี่ยนทำให้ดอกสีทองบานในจิต ทะเลดอกเป็นมายา ต้านทานแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรีไม่ได้
แต่ว่าบัวทองบานออก ป้องกันมีดบินสังหารเซียนที่ส่งผลต่อวิญญาณคนโดยไร้สิ่งใดต้านทานได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี