ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1763
มารสวรรค์ไร้พันธนาช่วยเหลือ พัวพันกษัตริย์บูรพาไท่อี้ชั่วคราว
ทั้งมีควันเลือดบนนพยมโลกพุ่งสู่ฟากฟ้า ช่วยขวางการหลบหนีของพระศรีอริยเมตไตรย
อามิตาภพุทธเจ้ากับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณในที่สุดได้โอกาสกำจัดพระศรีอริยเมตไตรย
“ถึงเวลาแล้ว” คนในสำนักเต๋าที่คอยมองอยู่บนปรากการเหมือนกับผู้ชม เวลานี้ในที่สุดก็มีการเคลื่อนไหว
ผู้ยิ่งใหญ่สำนักเต๋าทั้งหมดล้วนแสดงร่างจริงในความว่างเปล่า ก่อนจะลงมาสู่นพยมโลก!
ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนที่ดุร้ายน่ากลัว บัดเดี๋ยวปรากฏบัดเดี๋ยวสูญหายในความว่างเปล่าด้านนอกนพยมโลก พร้อมลงมาตลอดเวลา!
วินาทีนี้พวกเขาไร้ความกริ่งเกรง สามารถลงมือทุ่มสุดตัวได้
สำหรับอามิตาภพุทธเจ้าแล้ว ขอแค่พระศรีอริยเมตไตรยมรณะ ท่านก็จะนำหน้ากษัตริย์บูรพาไท่อี้แน่นอน
รอจนยุคนี้จบลง ไม่จำเป็นต้องทำเรื่องอื่น ท่านก็จะหลุดพ้นโดยอัตโนมัติ
นอกเสียจากท่านก็มรณะลงเช่นกัน ไม่อย่างนั้นไม่มีผู้ใดถ่วงฝีเท้าการหลุดพ้นของท่านได้อีก
สำหรับเทวกษัตริย์ไร้ประมาณ พระศรีอริยเมตไตรยเมื่อมรณะ เศษศิลามนุษย์กำเนิดชิ้นอื่นๆ จะมาอยู่ในมือ ไม่มีคนแย่งชิงการรวบรวมพลังศรัทธากับเขาอีก ทำให้เส้นทางของเขาต่อจากนี้ราบรื่นมากขึ้น สามารถพัฒนาได้อีกก้าว
การทำลายบัวขาวเป็นเรื่องราวที่พวกเขาให้ความสำคัญมากที่สุดในตอนนี้ สิ่งอื่นๆ ต้องหลีกไปก่อน
พระศรีอริยเมตไตรยยากปกป้องตัวเอง ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง
ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนที่จำเป็นต้องให้เจ้ามรรคาสี่คนลงมือพร้อมกันถึงจะทำลายได้ อย่างน้อยก็ไร้ดาวข่มในระยะเวลาสั้นๆ
ผู้สืบทอดสำนักเต๋าทั้งหมดในที่สุดก็ได้จังหวะเวลาที่ดีที่สุดในการเข้าร่วมสถานการณ์!
พระอาจารย์เสวียนตูพุ่งลงไปในเขตมารนพยมโลกก่อน
เขาโบกหนึ่งมือหนึ่งออกกระบวนท่า ปราณพิสุทธิ์สายหนึ่งกับควันม่วงสายหนึ่งลอยออกไป หมุนวนกลางอากาศ รวมตัวกันกลายเป็นสภาพไท่จี๋สองลักษณ์ หมุนวนไม่หยุดยั้ง
เขตมารนพยมโลกที่เดิมสับสนเพราะศึกของเจ้ามรรคา ตอนนี้เปราะบางกว่าเดิม
ปราณมารมหาศาลถูกไท่จี๋ที่พระอาจารย์เสวียนตูสร้างขึ้นพัดคลุมดูดซับ
ลวดลายรูปไท่จี๋บนศีรษะเขาเข้าไปในทะเลเหวนพยมโลก ไท่จี๋หมุนวน แม้แต่น้ำทะเลสีดำต่างถูกดูดเข้าไปด้านใน
ปราณมารนพยมโลกถูกเปลี่ยนกลายเป็นปราณพิสุทธิ์กับควันม่วงมากมาย ทำให้ไท่จี๋ยิ่งมายิ่งแข็งแกร่งใหญ่โต
ถ้าพัฒนาแบบนี้ต่อไป รูปไท่จี๋นั้นเกรงว่าจะเข้าแทนที่นพยมโลก
“สหายร่วมเส้นทางต้องการขึ้นสู่มหาชาล ต้องปรับเอกภพ เปลี่ยนฟ้าดินใหม่หมดจริงๆ” ทีปังกรพุทธะเห็นภาพนี้ ถอนใจชมเชย
การสร้างโลกขึ้นมาใหม่ และการสร้างฟ้าดินขึ้นมาใหม่ มีความยากมากเกินไป แทบกล่าวได้ว่าเป็นความสามารถของเจ้ามรรคา
ถ้าหากว่าสามารถอาศัยการดำรงอยู่ขั้วตรงข้ามของมหาจักรวาลอย่างนพยมโลก แต่ว่าสถานการณ์ค่อนข้างพิเศษเป็นรากฐานได้ การจะให้ต้นหลี่ตายแทนต้นท้อก็รวบรัดกว่ามาก
โดยเฉพาะค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ไม่เสถียร ยังมีกษัตริย์บูรพาไท่อี้กับมารสวรรค์ไร้พันธนาสู้กันในนพยมโลก ทำให้รากฐานของนพยมโลกสับสนกว่าเดิม ยิ่งมอบโอกาสที่ไม่เคยมีมาก่อนให้แก่พระอาจารย์เสวียนตู
เขาคิดทำลายนพยมโลก ถล่มเขตมาร เปลี่ยนเอกภพบนซากปรักหักพังนี้
การกระทำนี้ถ้าสำเร็จ ก็มีหวังที่จะก้าวเท้าก้าวสุดท้ายนั้น ขึ้นสู่ระดับมรรคา
นี่สำหรับนพยมโลก ย่อมอันตรายมหาศาล
มิพักเอ่ยถึงที่นี่เป็นที่ที่เขตหลักและรากฐานของนพยมโลกอยู่ เขตมารนี้เกิดจากซากหลังมารสวรรค์ธรรมชาติตายลง
นพยมโลกคิดจะก่อตั้งค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ ด้านในนพยมโลก ที่นี่เป็นทั้งสภาพแวดล้อมชัยภุมิ และเป็นส่วนหนึ่งที่การก่อตั้งค่ายกลให้สำเร็จไม่อาจขาดไป
สำหรับทีปังกรพุทธะกับลู่ยาเต้าจวินแล้ว ไม่อาจนั่งนิ่งมองดูพระอาจารย์เสวียนตูทำสำเร็จได้เช่นกัน
พระอาจารย์เสวียนตูกับพวกเขาเหมือนเป้าหมายแตกต่าง เส้นทางแตกต่าง แต่ถ้าพระอาจารย์เสวียนตูทำสำเร็จ กลับเป็นไปได้ถึงขีดสุดว่าจะส่งผลต่อการโปรดมารทำลายภัยของพวกเขา เป็นเหตุให้สุดท้ายล้มเหลวกลางคัน
มารสวรรค์ไร้พันธนาถูกกษัตริย์บูรพาไท่อี้ลากถ่วง ค่ายกลวิถีมารหยุดชะงัก ก็ส่งผลอย่างร้ายแรงต่อเส้นทางทะลวงสู่ระดับมรรคาของทีปังกรพุทธะกับลู่ยาเต้าจวินแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี