ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1769
พร้อมกับที่เฟิงอวิ๋นเซิงหักดาบยาวด้านนอกทะเลเลือด ด้านบนเสาสิบสองต้นด้านในทะเลเลือดถึงกับมีแสงสีแดงเคลื่อนไหว ผนึกตัวไม่สลาย กลายเป็นหลุมอันเป็นมายาหลุมหนึ่ง
รอบตัวเยี่ยนจ้าวเกอเพิ่มวงแสงวงหนึ่ง วนรอบตัวเขา หลบแนวเส้นแรกของการปะทะระหว่างค่ายกลลงทัณฑ์เซียนกับค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ผ่านหลุมดำตรงหน้า ไปถึงด้านในค่ายกลวิถีมารโดยตรง
มาถึงด้านใต้ทะเลเลือด!
หยางเจี่ยน เฟิงอวิ๋นเซิง วานรปีศาจรั้งอยู่นอกทะเลเลือด ปกป้องพระอาจารย์เสวียนตูหลอมเปลี่ยนเขตมารนพยมโลกต่อ
ผู้ยิ่งใหญ่สำนักเต๋าคนอื่นๆ ผนึกกำลังด้วยกัน มีเยี่ยนจ้าวเกอใช้วงแสงหลายสายที่เกิดจากพิธีกรรมเปิดทางนำวิถี พวกสั่วหมิงจาง ไท่อี้จินหยิน นาจาพุ่งเข้าไปในทะเลเลือดด้วยกัน
มาถึงก้นทะเลเลือด ปราณพิฆาตที่ถั่งโถมทำให้คนรู้สึกราวกับอวัยวะภายในลุกไหม้
ถึงจะมีค่ายกลลงทัณฑ์เซียนสะกดค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ แต่ว่าทุกชีวิตนอกจากมารร้ายเมื่ออยู่ในค่ายกลมาร ยังคงต้านทานไม่ง่าย
แม้ว่าจะเป็นเซียนสวรรค์มหาชาล ก็ยังรู้สึกได้ถึงการคุกคามจากความตาย
กระนั้นผลกระทบจากค่ายกลลงทัณฑ์เซียนกับกษัตริย์บูรพาไท่อี้ก็ยังคงอยู่
สั่วหมิงจางตวาดคำหนึ่ง ผลักสองมือขึ้นด้านบนพร้อมกัน จากนั้นก็ฟันลงไปสองฟากข้างด้วยสภาวะแยกฟ้า
แสงตัดนภาเส้นหนึ่งลอยขึ้นด้านบน จากนั้นก็กวาดทำลายไปสองด้าน
ส่วนลึกของทะเลเลือด นอกจากสถานที่ที่กษัตริย์บูรพาไท่อี้ต่อสู้กับมารสวรรค์ไร้พันธนา ถึงกับถูกลบเป็นดินแดนว่างเปล่าผืนหนึ่ง!
บุรุษผมสั้นร่างสูงใหญ่ยืนตระหง่านกลางทะลเลือด แยกฟ้าผ่าทะเล แสงตัดนภาครอบคลุมลง ฟันสร้างที่หยั่งเท้าผืนหนึ่ง ฟันเปิดเส้นทางเส้นหนึ่งให้แก่คนสำนักเต๋า
พวกเยี่ยนจ้าวเกอคว้าชั่วอึดใจที่สั่วหมิงจางชิงให้ พุ่งสู่เสาสิบสองต้นที่ใต้ทะเลเลือด
พวกมารจิตแรกเริ่มพากันลงมือขัดขวาง
ทว่าพวกมันที่สร้างความมั่นคงให้ค่ายกล พอแบ่งแยกสมาธิ กำลังมีไม่เพียงพอ ถูกคนในสำนักเต๋าพุ่งมาถึงที่ใกล้อย่างหักโหม
เยี่ยนจ้าวเกอพุ่งเข้าใส่เนี่ยจิงเสิน
เนี่ยจิงเสินที่ตอนแรกยืนนิ่งสะดุ้งโหยง เหมือนได้สติกลับมา ลงมือปะทะกับเยี่ยนจ้าวเกอที่พุ่งเข้าใส่เขาโดยสัญชาตญาณ
ทว่าแสงสว่างหลายสายรอบตัวเยี่ยนจ้าวเกอลอยขึ้นจากร่าง ตกลงบนตัวเนี่ยจิงเสิน
การเคลื่อนไหวของเนี่ยจิงเสินเบาลงอย่างไม่อาจควบคุมตัว
“เปิด!” เยี่ยนจ้าวเกอตวาดเบาๆ ในมือเพิ่มจานกลมผลึกใสที่กระทัดรัดใบหนึ่ง
เส้นแสงหลายสายผุดจากด้านใน ตัดสลับกันกลายเป็นผลึกขนาดมหึมาที่รูปร่างไร้แบบแผน ผนึกเนี่ยจิงเสินที่ยืนนิ่งไว้ด้านใน
“ขึ้น!” เยี่ยนจ้าวเกอสะบัดแขนเสื้อ เก็บผลึกนั้นไว้ด้านในแขนเสื้อ
ด้านข้าง นาจาสายตาไม่เป็นมิตร กวาดมองเสาสิบสองต้นนั้น
บนเสาอันเป็นสัญลักษณ์ของมารสวรรค์ปัจฉิมธรรม เจี่ยนซุ่นหวาหลับตาสนิท นั่งขัดสมาธิอยู่เฉยๆ
บนเสาที่เป็นสัญลักษณ์มารทองแก ธงแดนเมฆสีม่วงที่สลักลวดลายมารพัดพลิ้ว
ทว่าสายตาของมารสวรรค์ไร้พันธนาในตอนนี้ มองมายังคนในสำนักเต๋า
สัมผัสได้ถึงสายตาที่เย็นชาไร้คลื่นอารมณ์ใดๆ นั้น ไท่อี้จินหยินคว้าตัวนาจา ถอยหลังด้วยความเร็วสูง
พวกเยี่ยนจ้าวเกอก็ถอยเข้าไปในหลุมดำขามาด้วย
ประกายโลหิตเทียมฟ้าพัดม้วน ทว่าสั่วหมิงจางไม่ต้องประคับประคองต่อ
ทุกคนออกจากทะเลเลือดอย่างรวดเร็ว
ด้านนอกทะเลเหว ค่ายกลลงทัณฑ์เซียนกับค่ายกลสิบสองเทพมารสวรรค์ยังคงวัดกำลังกันไม่หยุด
ปราณกระบี่ไร้สิ้นสุดแห่งการสังหารทำลายล้าง กำลังฟันทำลายทะเลเลือดด้านล่างไม่หยุด
พระอาจารย์เสวียนตูกำลังหลอมเปลี่ยนเขตมารนพยมโลกไม่หยุดยั้งเช่นกัน
นพยมโลกที่เดิมแข็งแกร่ง ตอนนี้หดตัวต่อเนื่อง มิได้กัดกินขยายตัวไปด้านนอกอย่างเหิมเกริมอีกต่อไป
รูปไท่จี๋ที่เกิดจากการรวมปราณพิสุทธิ์และควันม่วงบนศีรษะพระอาจารย์เสวียนตู ยิ่งมายิ่งขยาย ปรากฏสภาพปกฟ้าคลุมดิน ราวกับสิ่งที่จะมาแทนที่นพยมโลก
เยี่ยนจ้าวเกอพุ่งจากหลุมดำ ไม่กล่าวมากความ กางแขนเสื้อ ประกายผลึกเป็นจุดๆ ลอยออกมา ไม่ทันไรก็เปลี่ยนเป็นผลึกที่ไม่มีแบบแผน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี