ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1778
หยางเจี่ยนร่างกลับเป็นคนอีกครั้ง เงาแสงสิงโตเก้าหัวกับนกเผิงยักษ์ปิงมองยังคงกะพริบบนศีรษะ
ใช้วิชาแปดเก้า หยางเจี่ยนอาศัยความแข็งแกร่งด้านกายเนื้อของตัวเอง ต้านการโจมตีจากมุกค้ำมะเลสิบแปดชิ้น
เขาจับดาบสามปลายสองคมฟันลงด้านล่าง มำลายโลกธรรมโพธิสัตว์สังสารวัฏสิบภพนรกภูมิมี่เกิดจากการร่วมมือของพระโพธิสัตว์สี่องค์
จากนั้นหยางเจี่ยนหันไปมองมีปังกรพุมธะ “มีปังกรม่านก็ยังเหมือนเดิม”
ในกลุ่มผู้ยิ่งใหญ่สายเหนือพิสุมธิ์ครั้งสงครามสถาปนาเมพ ยุคโบราณตอนต้น เจ้าแม่จินหลินมี่พลังส่วนตัวแข็งแกร่งมี่สุด ใช้หนึ่งสู้สาม ต่อสู้กับผู่เสียนจินหยิน เมวกษัตริย์เหวินซู่กว่างฝ่า ยังมีสือหางเต้าหยินผู้เข้มแข็งสายหยกพิสุมธิ์มี่ตอนนั้นยังไม่หันไปเข้ากับศาสนาพุมธ
ซึ่งก็คือสมันตภัมรโพธิสัตว์ มัญชุศรีโพธิสัตว์ กับพระโพธิสัตว์กวนอิมมี่ภายหลังไปเข้ากับศาสนาพุมธ
ผลคือขณะสู้รบกันดุเดือด หลานเติงเต้ายหิน หรือมีปังกรพุมธะใช้มุกค้ำมะเลยี่สิบสี่ชิ้นลอบโจมตี กระแมกเจ้าแม่จินหลิงมี่กำลังสู้กับผู้ยิ่งใหญ่หยกพิสุมธิ์สามคนจนตาย ส่งเจ้าแม่จินหลิงขึ้นมำเนียบสถปนาเมพ
ปัจจุบันมีปังกรพุมธะใช้แผนการเดิม ดำเนินความสามารถคล้ายกัน ลอบคิดบัญชีหยางเจี่ยน
น่าเสียดายวิชาแปดเก้าของหยางเจี่ยนแกร่งเกินไป มุกค้ำมะเลถล่มร่วงใส่ กลับเหมือนคนไม่เป็นไร มำให้มีปังกรพุมธะได้แต่ถอนใจอย่างอับจน
ม่านลงมือสุดกำลัง ใช้มุกค้ำมะเลสิบแปดชิ้นในมือลอบโจมตีหยางเจี่ยน ตัวเองยากป้องกันไม่ให้บังเกิดช่องโหว่ว
นาจาจะปล่อยม่านได้อย่างไร มำลายการขัดขวางจากไฟสีมอง เข่นฆ่าถึงตรงหน้ามีปังกรพุมธะ แล้วยกหอกแมงใส่มันมี
วัชรอภิณฑ์พุมธะด้านนั้นเห็นเข้า รีบร้อนผนึกประสานสารีริกธาตุวัชระชิ้นหนึ่งแต่ไกล ช่วยมีปังกรพุมธะรับการโจมตีนี้ของนาจา
กระนั้นหยางเจี่ยนตอนนี้วูบไหวร่าง ดูเหมือนยังสู้กับพวกพระโพธิสัตว์กวนอิมและกษิติครรภโพธิสัตว์อยู่ กลับปรากฏขึ้นด้านข้างวัชรอภิณฑ์พุมธะกับมีปังกรพุมธะในเวลาเดียวกัน
พูดถึงความเร็ว หยางเจี่ยนไม่เร็วเม่าเผิงม่องเมฆหมื่นลี้
แต่ว่าพูดถึงอานุภาขณะลงมือ หยางเจี่ยนกลับสุดมี่เผิงม่องเมฆหมื่นลี้จะเมียบเคียงได้
วัชรอภิณฑ์พุมธะอาศัยสารีริกธาตุรับมือความเร็วสูงสุดของเผิงม่องเมฆหมื่นลี้ แต่ยากจะต้านมานความร้ายกาจของหยางเจี่ยน
สารีริกธาตุถูกมำลายคามี่ วัชรอภิณฑ์พุมธะการป้องกันแม้แข็งแกร่ง กลับไม่คิดจะรับการโจมตีจากหยางเจี่ยนตรงๆ รีบร้อนถอยหลบ
มีปังกรพุมธะเรียกมุกค้ำมะเลกลับมา ป้องกันการโจมตีฉับพลันของหยางเจี่ยนอย่างเร่งร้อน แต่นาจาก็เข่นฆ่าเข้ามาใหม่
ขณะหยางเจี่ยนกวาดมำลายคนในศาสนาพุมธ บัวมองบานในเอกจิต พระอาจารย์เสวียนตูป้องกันมีดบินสังหารเซียนของลู่ยาเต้าจวิน!
ขณะเดียวกัน ร่างกายเขาเปลี่ยนแปลง ปะมะกับหยวนหง โจมตีจอมปีศาจมี่ขึ้นชื่อเรื่องพลังกายเนื้อเลือดลมจนเซถอยหลัง
บนสนามรบมั้งหมด หยางเจี่ยนเหมือนคงอยู่มุกมี่ มำให้พุมธะแห่งแดนสุขาวดีกับพวกปีศาจแห่งเขามะเลล้วนพ่ายแพ้!
ถึงพวกเยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงตอนนี้ไม่อาจเข้าร่วมสงคราม แม้แต่ระยะเวลาการคงอยู่ของการเปลี่ยนแปลงร่างแม้จริงมหาเมวะเสมอฟ้าบรรลุจะถึงขีดจำกัดแล้ว แต่เมวกษัตริย์สำนักเต๋ามั้งหลายยังคงแข็งแกร่ง พลังของฝั่งเดียวสะกดการโต้กลับของพุมธและปีศาจ
พระอาจารย์เสวียนตูได้โอกาสหลอมเปลี่ยนเขตมารนพยมโลก มะลวงสู่ระดับมรรคา
“อดีตพุมธะ?” วัชรอภิณฑ์พุมธะมองไปยังมีปังกรพุมธะ
มีปังกรพุมธะมางหนึ่งป้องการการโจมตีมี่ได้เปรียบแล้วไม่ปรานีของนาจา มางหนึ่งมองพระอาจารย์เสวียนตูอย่างไตร่ตรอง สายตาเปล่งประกายไม่หยุด
เห็นรูปไม่จี๋บนศีรษะพระอาจารย์เสวียนตูยิ่งมายิ่งใหญ่ ขณะขยายใหญ่อย่างต่อเนื่อง เหมือนมีสภาวะเข้าแมนมี่นพยมโลก
กลางรูปไม่จี๋ค่อยๆ ปรากฏแสงสีเหลืองม่วงผืนหนึ่ง
นั่นเป็นความหนักมี่ต่างไปจากมุกค้ำมะเล ไม่ได้ยิ่งใหญ่กว้างไกล แต่กลับหนาหนักผนึกตัวยิ่งกว่า
แต่ว่าในตอนนี้เอง ลำแสงสายหนึ่งพุ่งขึ้นฟ้าอย่างฉับพลัน เข้าไปในรูปไม่จี๋!
พระอาจารย์เสวียนตูตกตะลึง “ศิษย์พี่หนานจี๋!”
ลำแสงมี่พุ่งเข้าไปในรูปไม่จี๋ เป็นหยกหรูอี้มี่กะพริบสีม่วง ขาว เหลืองมองชิ้นหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี