ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1802

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ใช้กงจักรมหาประกายกาฬมาหลายปี แต่พก กงจักรมหาประกายกาฬติดตัวมาโดยตลอด

เพื่อวันนี้!

ในอดีตหลังรับต้นผมขาวที่เปลี่ยนมาจากซากสังขารของหูเยว่ซิน จักรพรรดิเจิดจรัสกลับสู่ฟ้าเหนือฟ้า เยี่ยนจ้าวเกอได้ขออนุญาตต่อ หน้าต้นผมขาว ต้องการใช้กงจักรมหาประกายกาฬที่เปลี่ยนมาจากซาก สังขารของอิ่นเทียนเซี่ยจักรพรรดิประกายกาฬ สะบั้นคนในเส้นทาง นอกรีตที่กลุ้มรุมเขาในตอนนั้นด้วยมือตัวเอง

ปัจจุบันเป็นเวลาที่เยี่ยนจ้าวเกอสัญญาไว้

เซียนสวรรค์มหาชาลแห่งโถงเซียนเช่นหวังก่วน หลี่ว์เยว่ อินเจียว อยู่ด้านข้าง เยี่ยนจ้าวเกอไม่สนใจชั่วคราว เลือกคนที่เข้าร่วมการกลุ้ม รุมอิ่นเทียนเซี่ยในตอนนั้นออกมาก่อน

ผู้ร่วมศึกในตอนนั้น บางคนไม่อยู่บนโลกแล้ว ผู้ที่ยังอยู่ในตอนนี้มี ทั้งสิ้นห้าคน

ในห้าคนตรงหน้า เยี่ยนจ้าวเกอเห็นกษัตริย์หิมะที่เคยพบกันมา ก่อนในอดีต

การพบนางในตอนนั้นกระตุ้นกงจักรมหาประกายกาฬเลือนราง ทําให้เยี่ยนจ้าวเกอได้เห็นช่วงสุดท้ายตอนอิ่นเทียนเซี่ยจักรพรรดิ ประกายกาฬยังมีชีวิตอยู่ผ่านกงจักรมหาประกายกาฬ

เยี่ยนจ้าวเกอมองพวกเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

กงจักรมหาประกายกาฬลอยขึ้นและหล่นลง หล่นลงแล้วลอยขึ้น ไม่เร็วไม่ช้า มั่นคงมีแบบแผน

แสงและความมืดตัดสลับ ในความว่างเปล่าเหมือนตั้งเวทีประหาร แท่นหนึ่ง

บนเวทีกงจักรมหาประกายกาฬขึ้นลงลอยตก สังหารจอมยุทธ์โถง เซียนตรงหน้าเยี่ยนจ้าวเกอทีละคน!

บนเขตแดนโถงเซียน แสงหยกสายแล้วสายเล่าสว่างขึ้น ตัดสลับ พาดเกี่ยว กลายเป็นเจดีย์ยิ่งใหญ่ สะกดเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอสนใจยังไม่สนใจ เพียงชูกงจักรมหาประกายกาฬขึ้น สูง จากนั้นฟาดลง โจมตีสังหารจอมยุทธ์โถงเซียนตรงหน้า

ทั่วร่างเขามีเมฆมงคลหลายกลุ่มรอยขึ้น ห้อมล้อมอยู่รอบตัว ขวาง

กั้นแสงหยกแต่ละสายไว้ด้านนอก ขณะเดียวกัน ฉัตรโผล่ขึ้นบนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกออีกครั้ง ป้องกัน

เจดีย์ที่กดลงมา ฉัตรหมุนวน เจดีย์ที่ดูยิ่งใหญ่ถล่มลงอย่างสั่นสะเทือนเลือนลั่น สังหารจอมยุทธ์โถงเซียนห้าคนที่เคยเข้าร่วมการกลุ้มรุมอิ่น

เทียนเซี่ยเช่นกษัตริย์หิมะเสร็จ เยี่ยนจ้าวเกอเหวี่ยงมือ กงจักรมหา

ประกายกาฬบินไปยังกลางอากาศ ลอยสูงกลางโถงเซียน เหมือนกับ

ดวงอาทิตย์มืดสลัวดวงหนึ่ง สาดส่องแดนเซียนทั้งหมด คนในโถงเซียนจิตใจเย็นเยียบ กงจักรมหาประกายกาฬเหมือนคนลืมตาขึ้น เป็นสักขีพยานกับทุก

สิ่งที่บังเกิดขึ้นในวินาทีนี้ เยี่ยนจ้าวเกอเริ่มก้าวเท้าอีกครั้ง เดินอยู่ในโถงเซียน แดนเซียนสามพันแห่ง โลกหลายหมื่นใบ วินาทีนี้เหมือนมุกที่ขาด

จากเส้น หลุดออกจากโถงเซียน กระจายไปด้านนอก พร้อมกับการเดินของเยี่ยนจ้าวเกอ อาณาเขตของโถงเซียนค่อย

พังทลาย ยากจะคงอยู่อีก

มนุษย์ปุถุชนจํานวนนับไม่ถ้วนในโลกแต่ละใบนั้น เยี่ยนจ้าวเกอไม่ สร้างความลําบากให้

จอมยุทธ์ระดับกลางถึงต�าที่พลังฝึกปรือค่อนข้างต�า เยี่ยนจ้าวเกอ ก็ไม่สนใจ

เส้นทางนอกรีตย่อมมีคนอื่นการจัดการและการแก้ไข

แต่ว่าคนในโถงเซียนที่ผลักเปิดประตูเซียนแล้ว ล้วนอยู่ใต้การจ้อง มองด้วยสายตาเย็นชาของเยี่ยนจ้าวเกอ

แดนเซียนสามพันแห่งของโถงเซียน ในสถานการณ์ปกติ เซ่นไหว้ เซียนสวรรค์มหาชาลสิบสองคน เซียนกําเนิดสุญญตาราวเจ็ดสิบสอง เซียนลี้ลับสงบนิ่งราวสองร้อยสิบหก เซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่วราวเจ็ด ร้อยยี่สิบ

จํานวนอาจผิดพลาดบ้าง แต่ว่าโดยรวมแล้ว คงอยู่ในระดับนี้มา เป็นเวลานาน

ก่อนหน้านี้ชําระล้างเหล่ามารนพยมโลกสําเร็จ ทําให้จํานวนผู้ เข้มแข็งของโถงเซียนเพิ่มขึ้นขั้นหนึ่ง

แม้ถ้ายึดตามอาณาเขตที่มีในวันนี้ ภายหลังอาจไม่มีพลังศรัทธา มากพอถวายให้ แต่ว่าโถงเซียนซึ่งชําระล้างเหล่ามารในตอนนี้ จํานวน

ผู้เข้มแข็งระดับสุดยอดบรรลุระดับสูงสุดตั้งแต่ประวัติศาสตร์เคยมีมา เหนือกว่าจุดยอดในอดีต

ทว่าวินาทีนี้ จํานวนเซียนเส้นทางนอกรีตสูญเสียความหมาย

เยี่ยนจ้าวเกอกระแอมเบาๆ เมฆมงคลหลายกลุ่มรอบๆ ตัว เหมือนกับดินแดนอุดมสมบูรณ์ แสงเขียวทะลักในแดนอุดมสมบูรณ์ ออกกิ่งผลิใบ เกิดต้นไม้ใหญ่สูงเทียมฟ้ามากมาย