ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 181

เดิมทีเกาะลอยเป็นพลังค่ายกลที่แปรสภาพมาจากแสงโชติช่วงที่สร้างขึ้นโดยหอคลื่นโหม ผนึกเข้ากับเมฆหมอกทั่วท้องฟ้าทะเลสาบปิดนภา

ภายใต้หมอกดำที่กระจัดกระจายหนาแน่น และพลังปราณชวนหวาดผวาที่ปกคลุมในขณะนี้ เกาะลอยจึงคล้ายกับถูกย้อมสีดำทับชั้นหนึ่งเช่นกัน

ภายในของเกาะลอยสีดำ คล้ายกับมีแสงสีแดงแปลกประหลาดส่องแสงวับวาบไม่หยุด

ด้วยการเคลื่อนไหวของแสงสีแดง เกาะลอยสั่นไหวอย่างรุนแรงขึ้นมา แสงสีแดงโลหิตมากมายเหล่านั้นแปรสภาพเป็นรอยแตกมากมาย ราวกับปากแผลลึก

เกาะลอยพลันแตกกระจาย เริ่มพังทลายลงทันที

ในเวลาเดียวกันกับที่เกาะลอยตรงกลางอากาศพังทลายลง เกาะปิดนภาที่อยู่เบื้องล่างก็เริ่มสั่นสะเทือนรุนแรงเช่นกัน

เกาะหนึ่งที่ใหญ่โตเช่นนี้ ค่อยๆ จมลงไปในทะเลสาบ กระทั่งถูกน้ำในทะเลสาบท่วมมิด

เขตศูนย์กลางทะเลสาบปิดนภา น้ำในทะเลสาบก่อตัวเป็นน้ำวนขนาดยักษ์ ตามการจมลงไปของเกาะปิดนภา ใจกลางมืดมิดทั้งผืนราวกับหลุมดำ

แรงดึงดูดอันน่ากลัวส่งออกมาจากภายในหลุมดำ กำลังจะลากทุกสิ่งโดยรอบเข้าไป

เกาะลอยตั้งอยู่เหนือหลุมดำพอดิบพอดี เมื่อเจอกับแรงดึงดูดมหาศาลเหล่านั้น เศษชิ้นส่วนของเกาะลอยที่พังทลายแตกออกมา และกลุ่มคนของเยี่ยนจ้าวเกอบนเกาะ จึงร่วงลงไปข้างล่างพร้อมกัน!

“แผนมีการเปลี่ยนแปลง!” กลุ่มคนของเยี่ยนจ้าวเกอมองหน้ากันแวบหนึ่ง ต่างอ่านความคิดของอีกฝ่ายออก

โชคดีที่เมื่อเมฆดำปกคลุมท้องฟ้าใหม่อีกครั้ง ทุกคนพลันมีลางสังหรณ์ในใจอยู่แล้ว

แม้ว่าเบื้องล่างเกาะปิดนภาจะทรุดลงไปแล้ว อีกทั้งก่อเกิดเป็นหลุมดำอันเหนือความคาดหมายของทุกคน ทว่ากลุ่มคนของเยี่ยนจ้าวเกอยังไม่ถึงขั้นรับมือไม่ทัน

ฝ่าเท้าเยี่ยนจ้าวเกอแตะไปบนเศษชิ้นส่วนเกาะลอยชิ้นหนึ่งเบาๆ เพื่อจะดีดกายขึ้น กระโดดไปถึงบนหลังพ่านพ่าน โดยมีอาหู่ตามไปข้างกายติดๆ

ครั้นหันศีรษะมองกลับไป ชายหนุ่มก็คลายใจ เพราะเห็นว่าสวีเฟยดึงซือคงจิงไว้แล้ว เท้าของเขาเหยียบอยู่บนเศษชิ้นส่วนของเกาะลอย หนีออกไปไกลอย่างรวดเร็วเช่นกัน

ผู้สืบทอดคนอื่นๆ ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ใหญ่หลายแห่ง เขาไร้พรมแดนที่มีจี้ฮั่นหรูเป็นผู้นำ หอคลื่นโหมที่มีเซี่ยโยวฉานและหร่วนผิง เมืองทะเลมรกตที่มีซ่งเฉาและเยี่ยฉงโจว ศิษย์ระดับขั้นเคียงนภาของแต่ละสำนักที่วรยุทธ์ค่อนข้างสูง ต่างก็ดูแลบรรดาศิษย์น้องชายหญิงร่วมสำนักที่ระดับวรยุทธ์ค่อนข้างต่ำ พากันอาศัยเศษชิ้นส่วนเกาะลอยหนีออกไปพร้อมกัน พยายามอย่างเต็มที่ให้หลุดพ้นจากพื้นที่ใจกลางหลุมดำเบื้องล่าง

เกาะลอยแตกออกเป็นเสี่ยงๆ กลุ่มคนร่วงลงมา เนื่องด้วยหลุมดำเป็นเหตุ ทำให้ความเร็วในการตกด้านล่างยิ่งรวดเร็วและรุนแรงมากขึ้น

คิดอยากจะหลบหนีให้ทันเวลา ก็ต้องสลัดแรงดูดจากหลุมดำให้พ้น ปรมาจารย์ขั้นจิตราชั้นในและปรมาจารย์ขั้นจิตราชั้นนอกล้วนใจสู้ กระนั้นกำลังกายกลับไม่ไหว จำเป็นต้องให้ปรมาจารย์ขั้นเคียงนภาช่วยประคอง

ในบรรดาศิษย์ของทั้งหกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ใหญ่ มีเพียงตำหนักอัสนีสวรรค์เท่านั้นที่สถานการณ์ค่อนข้างย่ำแย่ เดิมทีเสียจื่ออี้ก็มีอาการบาดเจ็บในร่างกายอยู่แล้ว บัดนี้สภาพจิตใจก็ยิ่งหวั่นไหวไม่มั่นคง

บัดนี้แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังเอาตัวไม่รอดอยู่บ้าง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงกลุ่มคนของเฉินหลินเลย

โชคดีที่ทางด้านสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์นั้น ถังหย่งฮ่าวระแวดระวังถึงปัญหานี้ได้ทันเวลา วรยุทธ์ของเขาเองก็เหนือชั้นยิ่ง จึงสามารถพาเสียจื่ออี้ เฉินหลิน และคนอื่นๆ ฝ่าวงล้อมออกไปพร้อมกันได้

บรรดาฝูงชนถลันออกไปด้านนอก เนื่องจากตอบโต้ได้ทันเวลา จึงไม่ได้จมดิ่งลงไปในหลุมดำ

ถึงอย่างนั้นก็ยังรับรู้ได้ถึงแรงดึงดูมหาศาลบริเวณเขตชายขอบหลุมดำทั้งสองฟากเช่นกัน บริเวณนั้นคล้ายกับหลุมทรายดูดหลุมหนึ่ง ต้องการลากผู้คนโดยรอบทั้งหมดเข้าไปภายใน

ด้วยผลของค่ายกลมหึมาที่ส่องแสงสีดำระยิบระยับ ทะเลสาบปิดนภาที่กาลก่อนยังคงมีทัศนียภาพที่น่าเบิกบานใจ และมีความลี้ลับมหัศจรรย์อย่างยิ่งยวด บัดนี้รูปลักษณ์ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว

น้ำในทะเลสาบสีดำที่อยู่ไกลออกไปโหมซัดสาดไล่หลังไม่หยุด ราวกับกำลังเดือดก็มิปาน

ส่วนเขตพื้นที่ที่เข้าใกล้หลุมดำศูนย์กลางทะเลสาบ น้ำภายในนั้นหายไป เหลือไว้เพียงแค่โคลนดำ ที่คล้ายกับเป็นชิ้นๆ ผืนหนึ่ง ทับถมทะเลสาบปิดนภาจนมิด

เยี่ยนจ้าวเกอกับพ่านพ่าน รวมถึงอาหู่เหยียบอยู่บนโคลนเลน พลันนั้นรู้สึกว่าโคลนเลนสีดำใต้ฝ่าเท้าคล้ายกับมีชีวิตเป็นของตัวเองอย่างไรอย่างนั้น มันม้วนขึ้นมาบนเท้าของพวกเขา

พลังปราณน่ากลัวที่เขย่าขวัญผู้คนนั่น บัดนี้ยิ่งแกร่งกล้าขึ้น