ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 1813

นานมาแล้ว ตัดเยี่ยนจ้าวเกอกับเฟิงอวิ๋นเซิงที่ระดับพลังฝึกปรือ ค่อนข้างสูงออก โลกภายนอกจัดสวีเฟย อิงหลงถู เซี่ยกวง ซือคงจิงที่ โดดเด่นที่สุดในรุ่นหนุ่มสาวของเขากว่างเฉิงว่าเป็น ‘สี่อัจฉริยะกว่าง เฉิง’

ปัจจุบันกาลเวลาผันผ่าน รุ่นหนุ่มสาวในอดีต กลายเป็นเสาค�าหลัก แห่งกว่างเฉิง ผุ้อาวุโสสูงส่ง

สวีเฟยเป็นเพราะวาสนาโชคชะตา ปัจจุบันมีความหวังสําหรับมหา ชาล ย่อมไม่ต้องกล่าวถึง

ที่เหลืออีกสามล้วนขึ้นสู่ระดับเซียนลี้ลับสงบนิ่งมาหลายปี

ในนี้อิงหลงถูถึงขั้นทําให้ห้าปราณมุ่งสู่กําเนิด บรรลุขอบเขตเซียน ลี้ลับสงบนิ่ง

ต�าลงไป ในรุ่นอายุน้อยยิ่งกว่าที่มีสือจวินเป็นผู้นํา ก็ล้วนไม่ ธรรมดา ไม่ขาดผู้ที่เป็นคลื่นลูกหลังกลบคลื่นลูกหน้า

ในกลุ่มคนที่มีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับตระกูลเยี่ยน ยังมีหวงหู่ถิง เยี่ยนเสี่ยวอ้าย ต่างรับงานเฉพาะด้าน บรรลุถึงระดับเซียนลี้ลับสงบนิ่ง

กล่าวตามความจริง นอกจากพวกเขามีศักยภาพพรสวรรค์เหนือ ใครแล้ว เมื่ออยู่ในเขากว่างเฉิง อยู่บนจุดยอดคลื่นความรุ่งเรืองของ สํานักเต๋าที่ด้านหน้าสุด ย่อมไม่อาจมองข้าม ได้รับประโยชน์มากกว่า คนอื่นๆ

การเปลี่ยนแปลงสภาพการอยู่อาศัยโดยรวมสํานักเต๋าทําให้ผู้สืบ ทอดสํานักเต๋าทั้งหมดได้ประโยชน์ไม่ธรรมดา

สภาพแวดล้อมที่ดีกว่า เงื่อนไขที่เป็นประโยชน์กว่า ผลิตผลที่อุดม สมบูรณ์กว่า การสืบทอดที่เป็นระบบกว่า เหล่านี้ล้วนเร่งการสืบทอด สํานักเต๋าให้กําเนิดอัจฉริยะบุคคลอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย

เทียบกับสภาพแวดล้อมที่มั่นคงมากกว่าเมื่อก่อน ยังปกป้อง อัจฉริยบุคคลจํานวนมากให้เติบโต ไม่ถึงกับเสียชีวิตกลางทาง

“ตอนนี้ผู้อาวุโสเสวี่ยเป็นอย่างไร?” สวีเฟยถามเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอตอบ “มีความมั่นใจฝ่าภัยพิบัติปฐมลี้ลับแล้ว ราชัน พระพฤหัสบดี จักรพรรดิเจิดจรัสต่างสมหวัง มารดานางไม่มีอุปสรรค อีก จิตใจผุดผ่อง ไม่มีปัญหาแน่”

เสวี่ยชูชิงก็น่าเสียดายอยู่บ้างเหมือนกับหยวนเจิ้งเฟิงและฟางจุ่น

ตอนอายุน้อยต้องระหกระเหิน ในช่วงเวลาที่หลบซ่อนตัวย้ายที่อยู่

จะมากจะน้อยก็ถ่วงการฝึกฝนของนาง การขัดเกลาไม่น้อยย่อมส่งผลดีต่อการเติบโตอยู่บ้าง แต่ว่าเงื่อนไข

ทรัพยากรย�าแย่เกินไป ถึงแม้ภายหลังจะได้กลับมาอยู่ร่วมกับเยี่ยนจ้าวเกอพ่อลูก ตั้งหลัก

ได้อีกครั้ง หลายปีมานี้ได้ผลประโยชน์จากการยกระดับปรับปรุง

สภาพแวดล้อมของผู้สืบทอดสํานักเต๋า แต่ว่าประสบการณ์ก่อนหน้า

ยังคงทิ้งผลกระทบไม่ดีไว้ เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะทําให้พรสวรรค์ศักยภาพส่วนหนึ่งของนาง

ยากจะปรากฏ ปัจจุบันขอบเขตห้าปราณมุ่งสู่ต้นกําเนิด ย่อมไม่ต้องพูดถึง แต่ว่าไปยังที่สูงอีก จะไปได้ถึงขั้นไหน ยากจะบอกกล่าว เยี่ยนจ้าวเกอกับเยี่ยนตี๋ทุกครั้งที่คิดถึง ต่างก็เสียดาย กลับเป็นเสวี่ยชูชิงปลอดโปร่งยิ่ง บ่อยครั้งเป็นฝ่ายปลอบโยน

ครอบครัว

“จ้าวเกอ…” สวีเฟยครุ่นคิดเล็กน้อย ในที่สุดก็ถามจุเร “แม้เจ้าจะ เพิ่งขึ้นมหาชาล แต่ข้ารู้สึกว่าเจ้าไม่เพียงแค่แข็งแกร่งจนใช้นิ้วและมือ บังฟ้าได้ หนําซ�าการบรรยายหลักการฟ้าดินของเจ้ายังล�าลึกสุดขีด”

สวีเฟยพูดพลางมองเยี่ยนจ้าวเกอ “เจ้าห่างจากระดับมรรคาอีก ไกลขนาดไหน?”

“มีระยะห่างอยู่บ้าง แต่ว่า…” เยี่ยนจ้าวเกอตอบตรงๆ

เขายื่นมืออกมา ใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้ทําท่า ระหว่างสองมือเพียงขาด อีกจุดเดียวก็จะแตะกัน “…ระยะห่างนิดเดียว”

“แต่ว่าใกล้มากหากเหมือนฟ้ากับเหว ระยะห่างน้อยนิดนี้ อาจจะ ข้ามไม่ได้ตลอดชีวิต”

เยี่ยนจ้าวเกอน�าเสียงสงบนิ่ง สวีเฟยกับเฟิงอวิ๋นเซิงได้ยินไม่รู้สึก สิ้นหวัง

เฟิงอวิ๋นเซิงขึ้นสู่มหาชาลมาพันปี พลังล�าเลิศ แต่ต้องการสําเร็จ ระดับมรรคา เส้นทางอนาคตก็ยังขรุขระ

“เส้นทางชัดเจนแล้วหรือ?” สวีเฟยถาม

เยี่ยนจ้าวเกอเงียบงันครู่หนึ่ง มุมปากตวัด แสดงอารมณ์ที่เหมือน รอยยิ้ม “เส้นทางขึ้นสู่มรรคาของข้าความจริงชัดเจนแล้ว ตอนนี้รอห้วง เวลาที่จังหวะเวลามาถึงก็จะสําเร็จ”

กลับกันเป็นวานรตอนนี้มีอิสระมากที่สุด

ในฐานะเจ้ามรรคาและแม่ทัพของฝั่ งผู้สืบทอดสามพิสุทธิ์ กล่าวได้ ว่าเป็นทหารแกร่งอาชากล้า

และเป็นเพราะการสนับสนุนของวานร ดังนั้นกษัตริย์บูรพาไท่อี้ ผ่อนคลายกว่าเดิม

กระนั้นกล่าวในทางกลับกัน ถ้าวานรมีความคิดแย่งชิงตําแหน่ง หลุดพ้นในยุคนี้ เขากับผู้สืบทอดสํานักเต๋าสายหลักเกรงว่าจะล่อมืดล่อ เท้าคนอื่นๆ มากที่สุด

”สําหรับพวกเราแล้ว ต่างมีข้อดีข้อเสียกระมัง”

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าว “กษัตริย์บูรพาหลุดพ้นในยุคนี้ ไม่มีส่วนดีใดๆ ต่อวิถีมาร มารสวรรค์ไร้รูปไม่มีทางจุติ ยุคต่อไปพระศรีอริยเมตไตรย ตบมือข้างเดียวไม่ได้ เกรงว่ายากจะประคับประคองใต้การลงมือของอา มิตาภพุทธเจ้า”

อามิตาภพุทธเจ้าขอแค่ลบการดํารงอยู่ของพระศรีอริยเมตไตรย ยุคต่อไปก็หลุดพ้นได้ ขอแค่ไม่มีตัวแปรใหญ่อื่นๆ

ถึงตอนนั้นขอแค่ผู้สืบทอดสํานักเต๋าไม่ช่วยแดนสุขาวดีบัวขาว อา มิตาภพุทธเจ้าก็สมควรไม่เป็นศัตรูกับสํานักเต๋า ทุกคนปลอดภัยไร้ เรื่องราว

แต่ว่ามารสวรรค์บรรพกําเนิด มารสวรรค์ไร้พันธนา กับเทวกษัตริย์ ไร้ประมาณยากบอกยิ่งแล้ว

ถึงตอนนั้นสํานักเต๋าสายหลักอาจเผชิญกับควาลําบากเป็นไม้แผ่น เดียวยากค�ายัน

“ถ้าอามิตาภพุทธเจ้าลบการดํารงอยู่ของพระศรีอาริย์ในยุคนี้ หลัง เขาหลุดพ้น ยุคต่อไปยากจะมีคนเร็วกว่ากษัตริย์บูรพา” สวีเฟยกล่าว “เพียงแต่ถึงเวลามารสวรรค์ไร้รูปจุติ มารสวรรค์สามตนมาถึงพร้อมกัน

ตอนนั้นอาจจําเป็นต้องมีเทวกษัตริย์มหาเทวะเจ้า กษัตริย์บูรพากับเท วกษัตริย์ไร้ประมาณร่วมมือกันถึงจะต้านได้ ถ้าเหล่าจวินไม่ลงมือ”

เว้นเล็กน้อย สวีเฟยก็พูดต่อ “สมมติว่าวาสนาหลุดพ้นมีจํากัด จริงๆ เทวกษัตริย์มหาเทวะเจ้าใช่ว่าจะยอมรอสองยุคสมัย ถึงอย่างไร ตัวแปรก็มีมากเกินไปแล้ว”

“ถ้าเทวกษัตริย์มหาเทวะเจ้าหลุดพ้น…”

………………..