ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 187

ประกายกระบี่ของเยี่ยนจ้าวเกอรับเอาเส้นโลหิตจำนวนมากในหมอกสีดำกลับมา

ทำเช่นนี้ เส้นโลหิตจึงไม่กระจายตัวออก เยี่ยนจ้าวเกอสามารถตามรอยเส้นโลหิต ตรงเข้าไปยังใจกลางของค่ายกล ไม่ต้องผลาญพลังเพื่อตามหาอีกต่อไป

เยี่ยนจ้าวเกอถอนหายใจอย่างแผ่วเบา ถึงตอนนี้เพิ่งได้เก็บนวมที่ถูกทิ้งเอาไว้บนพื้นหลังจากที่เซวี่ยอู๋หยาตายไปแล้วขึ้นมา

นวมที่แต่เดิมมีสีแดงโลหิต ในยามนี้สีโลหิตค่อยๆ จางลง เผยให้เห็นสีดั้งเดิมที่เป็นสีดำสนิท

ชายหนุ่มเกิดความรู้สึกสนใจขึ้นมาเล็กน้อย “อาวุธวิเศษระดับสูง เมื่อครู่คิดไม่ถึงเลยว่าตอนที่เกิดเหตุจะมีพลังงานที่ใกล้เคียงกับอาวุธวิเศษระดับล่าง ถึงแม้ว่าจะเกิดเพียงชั่วครู่ แต่หลังจบเรื่องแล้วก็ยังใช้เวลานานกว่าจะกลับคืนสภาพเดิม เป็นวิชาที่น่าสนใจทีเดียว”

จอมยุทธ์ที่ไม่เข้าร่วมกับฝ่ายใดอย่างเซวี่ยอู๋หยา แม้ว่าจะปล่อยวางการเข้าร่วมกลุ่ม แต่ในฐานะที่เป็นปรมาจารย์ ก็ยังยากที่จะได้ครอบครองอาวุธวิเศษ

“ไม่อาจดูแคลนสติปัญญาของผู้อื่นสินะ หลังการล่มสลายครั้งใหญ่ก็ยังมีคนรุ่นต่อมา ขัดเกลาเคล็ดวิชาที่มีระดับออกมาไม่น้อย” เยี่ยนจ้าวเกอเก็บนวมขึ้น “ภายหลังมีเวลาต้องศึกษาสักหน่อย”

เขาเงยหน้าขึ้นมองทิศทางการขยายตัวของเส้นโลหิต หรี่ตาลงเล็กน้อย “แก้ไขเรื่องใหญ่ตรงหน้าก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

เยี่ยนจ้าวเกอตามเส้นโลหิตไปข้างหน้า ท่ามกลางหมอกดำตรงหน้า บางครั้งคล้ายกับว่ามีแสงสีแดงที่มีสายฟ้าแลบปรากฏอยู่ภายใน

พื้นที่ที่อยู่ใต้ฝ่าเท้า เริ่มเปลี่ยนเป็นต่างระดับราวกับเดินอยู่บนคลื่นอย่างไรอย่างนั้น

เมื่อมองลงไป เขามองเห็นยันต์อาคมจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน หมุนวนไปมาราวกับสายน้ำไหล

หลังเข้ามาใกล้เขตใจกลางของค่ายกล รูปแบบค่ายกลที่นี่ก็ยิ่งมีความซับซ้อน

ปราณชีพจรอันทรงพลังสั่นสะเทือนเลือนลั่นตลอดเวลา

พลังปราณน่าพรั่นพรึงที่ล่อลวงใจคน ทำให้เกิดความหวาดกลัวและสูญเสียสติสัมปชัญญะ ก็ยิ่งหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ ราวกับมีรูปลักษณ์อยู่จริงก็ไม่ปาน ทะลวงเข้าภายในร่างกายคนผ่านทางรูขุมขน สร้างความรูสึกหายใจไม่ออกอย่างยิ่งยวด

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ส่งเสียง ก้าวเดินตามเส้นทางไปด้านหน้า ทันใดนั้นพลันรู้สึกว่าหัวใจของตนเองเต้นระรัว

โลกแดนมารทั้งเมือง ราวกับสั่นสะเทือนไปทั้งฟ้าดิน ส่วนพลังปราณที่น่าสะพรึงทันใดนั้นก็เข้มข้นขึ้น!

สายตาของเยี่ยนจ้าวเกอมองไป “นี่คือเส้นแบ่งเขตของโลกแปดพิภพ ที่กำลังเปราะบางลงเรื่อยๆ มีช่องว่างปรากฎขึ้น และช่องว่างนี้ก็กำลังจะฉีกขาดออกจากกันในเร็วๆ นี้แล้วจริงๆ!”

ถึงแม้ว่าร่างกายจะอยู่ในแดนมาร แต่เยี่ยนจ้าวเกอสามารถสัมผัสได้ว่า ไม่ว่าด้านในหรือด้านนอกแดนมาร การประมือระหว่างจอมยุทธ์ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขต ก็ยิ่งรุนแรงหนักหน่วงขึ้นทุกทีเช่นกัน!

ประตูแห่งนพยมโลกกำลังจะเปิดออกแล้วจริงๆ

นอกจากหอคลื่นโหมแล้ว ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งอื่นก็มียอดฝีมือมาช่วยเหลือ เหล่าจอมยุทธ์ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตทะเลที่คิดจะต่อต้านย่อมไม่ง่าย

แต่ด้วยพลังปราณของนพยมโลกที่กำลังทวีความแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จอมยุทธ์ที่เข้าสู่สายมารทั้งปวง ก็ยังมีแนวโน้มที่จะทวีความแข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เยี่ยนจ้าวเกอสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่า ค่ายกลมารที่ก้นของทะเลสาบแห่งนี้ ภายหลังที่ได้เชื่อมต่อกับนพยมโลกแล้ว พลังอำนาจก็เริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ แล้วเช่นกัน

ไม่เพียงแต่บิดเบือนเวลาและสถานที่ เปิดประตูสู่ยมโลกทั้งเก้า ภายในการหมุนวนของค่ายกลนี้ กระทั่งเริ่มโจมตีกลับเพื่อช่วยเหลือจอมยุทธ์ของภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขต ยับยั้งยอดฝีมือจากแต่ละดินแดนศักดิ์สิทธิ์!

เยี่ยนจ้าวเกอเงยหน้าขึ้นมองดูหมอกดำที่มีอยู่เต็มฟ้า พูดพึมพำกับตนเองว่า “แผนสำรองก็ยังล้มเหลวตามคาด คงต้องทุ่มสุดกำลังแล้ว ปฏิกิริยาโต้ตอบของประมุขหอคลื่นโหมคงไม่ช้ากระมัง?”

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ใหญ่ทั้งหกของโลก สำนักเขากว่างเฉิงและสำนักเขาไร้พรมแดนมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ทว่าไม่มีจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ ส่วนอีกสี่ดินแดนที่เหลือมีจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์นั่งประจำการอยู่หนึ่งคน

ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของหอคลื่นโหม ก็คือประมุขคนปัจจุบัน อันชิงหลิง ‘จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์พลิกเมฆา’ จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์หญิงเพียงหนึ่งเดียวในโลกแปดพิภพ และเป็นยอดฝีมือหญิงอันดับหนึ่งของโลกในขณะนี้

ถึงแม้ว่าจะรักษาจุดยืนเป็นกลาง ไม่ข้องเกี่ยวกับผู้ใด แต่ก็ยังเฝ้ารักษาพื้นที่หนึ่งในสามส่วนของบึงพิภพอย่างเข้มงวด สำนักอื่นไม่อาจเข้าไปโดยง่าย

ทว่าบนพื้นปฐพีบึงพิภพเกิดเรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้ อันชิงหลินไม่มีทางนั่งดูโดยไม่สนใจ

แม้ว่าระยะทางจะห่างถึงหมื่นลี้ แต่ด้วยความเร็วของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว ออกจากประตูหอคลื่นโหมมาจนถึงที่แห่งนี้ ไม่จำเป็นต้องใช้เวลานานแต่อย่างใด

ปัญหาเพียงหนึ่งเดียวที่เยี่ยนจ้าวเกอกังวลก็คือ นับตั้งแต่ศัตรูตระหนักรู้ถึงแผนการในฝั่งตนแล้ว รวมถึงการเปลี่ยนแปลงในภายหลัง อีกฝ่ายก็น่าจะมีแผนการสำหรับโต้ตอบด้วยเช่นกัน