ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 232

“ประมุขตระกูลเหลียน?” เยี่ยนจ้าวเกอเลิกคิ้วเล็กน้อย

อาหู่ผงกศีรษะ “ใช่ขอรับ เด็กหนุ่มเหลียนเฉิงผู้นั้นก็ถูกพามาพร้อมกันด้วย”

เยี่ยนจ้าวเกอครุ่นคิดครู่หนึ่ง สีหน้าอดแปลกใจอยู่บ้างไม่ได้ ‘มีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงล่ะสิไม่ว่า’

ในมหาทะเลทรายแดนตะวันตก เหลียนอิ๋งบุตรหลานแห่งตระกูลเหลียน สร้างมังกรขาวพิฆาตเพราะได้รับการยุยงครอบงำของเหยาซาน จอมยุทธ์สำนักเขานิมิตทมิฬ มุ่งร้ายต่อพวกของเยี่ยนจ้าวเกอ

หลังเหตุการณ์จบสิ้น เยี่ยนจ้าวเกอกลับก็ไม่ได้ใส่ใจนัก เพราะอย่างไรเสียเหยาซานหัวโจกตกอยู่ในกำมือตนแล้ว เหลียนอิ๋งเองก็สูญสิ้นซึ่งชีวิตแล้วเช่นกัน

วาจาของเหลียนอิ๋งในตอนนั้น มีความเป็นไปได้ที่จะก่อเกิดผลกระทบไม่ดีต่อชื่อเสียงของจวินลั่ว ด้วยเหตุนี้เยี่ยนจ้าวเกอจึงให้สัญญากับจอมยุทธ์สำนักเขากว่างเฉิงอย่างลับๆ เรื่องนี้จึงไม่ได้ถูกแพร่งพรายรายละเอียดออกไปภายนอก

ทว่าบรรดาจอมยุทธ์สำนักเขากว่างเฉิงหวิดถูกเหลียนอิ๋งใช้มังกรขาวพิฆาตฝังทั้งเป็น แน่นอนว่าคงไม่ได้อารมณ์ดีนัก

ซึ่งสำหรับจอมยุทธ์ตระกูลเหลียนแล้ว แน่นอนว่าก็คงหน้าเสียอย่างยิ่งเช่นกัน

ณ วายุพิภพ หากกล่าวว่าเขตแดนเกาะกานยังคงพิพาทอยู่กับสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ เช่นนั้นเกาะทรายก็คือรากฐานบ้านเกิดเดิมของสำนักเขากว่างเฉิง เปรียบเทียบอำนาจควบคุมของที่นี่ กับเกาะทั้งห้าของนภาพิภพ ก็ต่างกันไม่มากเท่าใดนักเช่นกัน

เขากว่างเฉิงย่ำเท้าเบาๆ ก็เพียงพอให้เกาะทรายสนั่นหวั่นไหวแล้ว

ถึงแม้ว่าจอมยุทธ์สำนักเขากว่างเฉิงที่ตั่งมั่นอยู่ที่เมืองซู่โจวจะไม่พอใจ ทว่าข่าวคราวก็แพร่กระจายกลับยังป้อมปราการตระกูลเหลียน ดินแดนตกทอดของบรรพบุรุษตระกูลเหลียน

เมื่อเหลียนเฉิงแยกย้ายกับพวกเยี่ยนจ้าวเกอที่เมืองซู่โจว เขายังกลับไปไม่ถึงป้อมปราการตระกูลเหลียน ก็ถูกคนตระกูลตนเองสกัดเอาไว้ จากนั้นพากลับไปอย่างเร่งด่วน

หลังจากฟังเหตุการณ์ที่เหลียนเฉิงบรรยายแล้ว คนตระกูลเหลียนต่างก็จมสู่ความนิ่งเงียบชั่วขณะหนึ่ง

ในแง่มุมหนึ่ง เป็นเหยาซานที่ต้องการแทงสังหารเยี่ยนจ้าวเกอ จึงลากเหลียนอิ๋งไปเกี่ยว แท้จริงแล้วเหลียนอิ๋งต่างหากที่ถูกทำให้เป็นปลาติดหลังแหซึ่ง ไม่มีความผิด หากปราศจากแผนการแทงสังหารของเหยาซาน เหลียนอิ๋งก็คงไม่ถึงขั้นจะทำเรื่องพรรค์นี้ออกมาเช่นกัน หนำซ้ำยังสูญสิ้นชีวิต

ทว่ากล่าวในทางกลับกัน หากเหลียนอิ๋งเองไม่สร้างปัญหาออกมา จะถูกเหยาซานหลอกใช้ได้เยี่ยงไรอีก? ไฉนเหลียนอิ๋งเขาถึงได้กลายเป็นดาบในกำมือเหยาซาน กลายเป็นฆาตกรสบคบคิด แต่จวินลั่วกับเหลียนเฉิงที่ร่วมเดินทางกลับไม่ได้กลายเป็นหมากของเหยาซาน?

หากกล่าวว่าไร้ความผิด จวินลั่วกับเหลียนเฉิงไร้ความผิดยิ่งกว่าเหลียนอิ๋งมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ก่อนหน้านี้กลุ่มคนของเยี่ยนจ้าวเกอยังช่วยชีวิตของพวกเขาทั้งสามจากภายในพายุนิมิตทมิฬ สุดท้ายเหลียนอิ๋งกลับเนรคุณ

ประมุขป้อมปราการตระกูลเหลียนฉกฉวยตัดสินใจฉับพลัน ไปขออภัยเยี่ยนจ้าวเกอต่อหน้าที่เมืองซู่โจวด้วยตนเองในทันที

เทียบกับป้อมปราการตระกูลเหลียนแล้ว พรรคกระบี่วายุคำรามเป็นสัตว์ใหญ่มหึมาแล้ว หากแต่ความห่างชั้นระหว่างพรรคกระบี่วายุคำรามกับสำนักเขากว่างเฉิง ยังคงห่างมากยิ่งกว่า

อย่าได้พูดว่าตระกูลเหลียนตอนนี้ไร้เหตุผลอย่างแท้จริง ต่อให้มีเหตุผลจริงๆ ก็ไม่ได้หมายความว่าสุขุมหนักแน่นเช่นกัน

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหกยืนอยู่เหนือทั้งมวล แต่ไหนแต่ไรไม่ใช่เพียงพูดง่ายดายแค่ลมปากเท่านั้น

เปรียบเทียบกัน สำนักเขากว่างเฉิงและหอคลื่นโหมนับว่าอ่อนโยนยิ่งยวดแล้ว หากเปลี่ยนเป็นสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ ตำหนักอัสนีสวรรค์ สำนักเขาไร้พรมแดน และเมืองทะเลมรกตล่ะก็ แม้ตระกูลเหลียนจะมีเหตุผลก็อาจจะเปลี่ยนเป็นไร้เหตุผลเช่นกัน

อนึ่ง หากไม่ใช่เยี่ยนจ้าวเกอ จวินลั่วอาจจะสิ้นชีพในเงื้อมมือเหลียนอิ๋ง นอกจากทางสำนักเขากว่างเฉิงนี้แล้ว ตระกูลเหลียนยังต้องรับผิดแก่ผู้อาวุโสจวินแห่งพรรคกระบี่วายุคำรามอีกต่อหนึ่งด้วย

นี่ทำให้ประมุขตระกูลเหลียน มีความรู้สึกราวกับนั่งตัวตรงอยู่ในบ้าน ทว่าปัญหากลับบังเกิดอย่างไม่คาดคิด ขมฝาดอยู่เต็มปาก กลับยังไร้ซึ่งที่จะชี้แจงเหตุผลได้อีก

หากแต่ไม่นานนัก เขาก็รู้สึกว่าหากดำเนินการได้อย่างเหมาะสม บางทีอาจจะพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสได้ ด้วยเหตุนี้จึงพาเหลียนเฉิงเร่งรุดหน้าไปยังเมืองซู่โจวทันใด

เยี่ยนจ้าวไม่ได้หนีหน้าไม่พบ และให้อาหู่เชิญอีกฝ่ายเข้ามาพบ

ไม่นานนัก ชายวัยกลางคนที่ดูไปแล้วน่าเกรงขามยิ่งผู้หนึ่ง พาเหลียนเฉิงที่ยังคงลักษณะเรียบร้อยรูปร่างบอบบาง มาปรากฏตรงหน้าเยี่ยนจ้าวเกอ