ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 233

ของกำนัลในการขอโทษของเหลียนฉงอี้ ก็คือของเหลวเหนียวหนืดสีมรกตจำนวนหนึ่งที่บรรจุอยู่ในภาชนะ สะท้อนใบหน้าของเยี่ยนจ้าวเกอออกมา

เยี่ยนจ้าวเกอเห็นแล้ว ก็จำได้ในทันที นี่คือแก่นน้ำพุมรกต

ในอาณาเขตความควบคุมป้อมปราการตระกูลเหลียน มีบ่อน้ำพุทรายมรกตบ่อหนึ่งเลื่องชื่อระบือไกล น้ำพุที่ผลิตออกมามีคุณประโยชน์ต่อจอมยุทธ์อย่างมาก

สำนักเขากว่างเฉิงส่งผู้อาวุโสปฏิบัติกิจแห่งน้ำพุมรกตท่านหนึ่งประจำการที่นั่นโดยเฉพาะ ทุกๆ ปีจะปันน้ำพุตามจำนวนที่กำหนดไว้

หากแต่เทียบกับน้ำพุทรายมรกตแล้ว แก่นน้ำพุมรกตที่ผลิตจากตาน้ำพุ ล้ำค่าและมีมูลค่ามากกว่า

เพียงแต่แก่นน้ำพุมรกตมีอยู่น้อยอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะป้อมปราการตระกูลหรือจะสำนักเขากว่างเฉิง ทุกๆ ปีได้รับมาเพียงเล็กน้อยเช่นกัน นอกจากทั้งสองสำนัก ก็มีเพียงพรรคกระบี่วายุคำรามที่ยังมีอีกส่วนหนึ่ง ขุมกำลังอื่นล้วนไม่ต้องแม้แต่จะคิด

แก่นน้ำพุมรกตที่เหลียนฉงอี้คิดจะมอบให้แก่เยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้ดูเหมือนมีแค่เพียงถ้วยเดียว ทว่าอันที่จริงแล้วนี่เทียบเท่ากับปริมาณรวมที่ตาน้ำพุผลิตทั้งปีโดยประมาณ!

หมายความว่าแก่นน้ำพุมรกตของทั้งสำนักเขากว่างเฉิงที่ได้มาจากบ่อน้ำพุทรายมรกตในทุกๆ ปี ก็ยังไม่มากเท่าตรงหน้าเยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้

แน่นอนว่าป้อมปราการตระกูลเหลียนไม่ได้ปิดบังปริมาณการผลิต หากแต่พวกเขาเจียดออกมาอย่างขื่นขม จากจำนวนที่ตระกูลตนสั่งสมในหลายปีที่ผ่านมา

แก่นน้ำพุมรกตเพียงแค่น้อยนิดเท่านี้ กล่าวว่าทรงคุณค่าอย่างยิ่งก็ไม่เกินไปนัก

เหลียนฉงอี้มองเยี่ยนจ้าวเกอ อมยิ้มพลางเอ่ย “เรื่องเกิดกะทันหันครานี้ ข้ามาด้วยความรีบเร่งอย่างยิ่ง จึงมีได้แค่เพียงของกำนัลน้อยนิดนี้เท่านั้น คุณชายเห็นของวิเศษล้ำค่าหลากรูปแบบจนชินตาแล้ว โปรดอย่าได้หัวเราะเยาะ กลับไปหนนี้ ข้าแซ่เหลียนจะจัดเตรียมอย่างเหมาะสมอีกครั้ง ไม่นานนักจะส่งมาให้แก่คุณชายเยี่ยน”

หากพูดว่าเพียงแค่แก่นน้ำพุมรกต แม้จะเลอค่า กระนั้นก็แสดงถึงความจริงใจในการขอโทษขอขมาของป้อมปราการตระกูลเหลียนล่ะก็ เช่นนั้นท้ายประโยคนี้ก็แสดงความประสงค์ที่แท้จริงของเหลียนฉงอี้แจ่มชัดอย่างไร้ข้อกังขา

แม้จะมาเยือนถึงที่เพื่อขอโทษก็ตาม แต่ก็วาดหวังว่าจะสามารถหยิบยืมสิ่งนี้กระชับความสัมพันธ์กับเยี่ยนจ้าวเกอด้วยเช่นกัน

บางทีเยี่ยนจ้าวเกออาจจะไม่หยุดอยู่ที่เกาะทรายนานนัก ทว่าเพียงแค่ข่าวคราวความสัมพันธ์ฉันมิตรอันสนิทชิดเชื้อระหว่างป้อมปราการตระกูลเหลียนกับคุณชายกว่างเฉิงข่าวหนึ่งแพร่กระจายออกไป ก็ย่อมมีผลดีอย่างใหญ่หลวงที่สุด สำหรับตระกูลเหลียนแล้ว

นอกจากนี้แล้ว เยี่ยนจ้าวเกอยังฟังความนัยบางอย่างได้มากกว่านั้น

‘คุณชาย แก่นน้ำพุมรกตกับน้ำพุทรายมรกตก็เป็นของดีสำหรับตระกูลเหลียน หากเขาต้องเตรียมของกำนัลสูงค่าอีกหน จะเตรียมอะไรได้อีก?’ อาหู่ที่อยู่ข้างเคียงใช้ปราณจิตราส่งกระแสเสียงหาเยี่ยนจ้าวเกอลับๆ ‘หรือเขายังสามารถทำแก่นน้ำพุมรกตออกมาได้มากกว่านี้อีก? กระนั้นนำมารวดเดียวคงไม่ดีนัก’

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวตอบอย่างไม่ทุกข์ร้อน ‘ตระกูลเหลียนไม่มีของดีอื่นใดแล้ว แต่บางคนมีอย่างไรเล่า ยังจำข่าวสารที่ข้าให้เจ้าเสาะหารวบรวมก่อนมาเกาะทรายได้หรือไม่?’

อาหู่ตื่นรู้ ‘ผู้อาวุโสหงแห่งพรรคกระบี่วายุคำราม?’

ชายหนุ่มพลันยิ้ม ‘ตอบถูกต้องแล้ว’

ภายในพรรคกระบี่วายุคำรามในตอนนี้จวนจะถึงช่วงเวลาสละตำแหน่งสับเปลี่ยนเช่นกัน ประมุขพรรคอายุมากแล้ว จึงตัดสินใจสละตำแหน่งส่งต่อให้แก่รุ่นถัดไปในช่วงเวลาอันใกล้นี้

บรรดายอดฝีมือรุ่นสองของพรรคกระบี่วายุคำราม ผู้ที่ล้ำเลิศที่สุด แท้จริงแล้วก็คือผู้อาวุโสจวิน บิดาของจวินลั่ว และเป็นสหายเก่าของเยี่ยนตี๋

พลังฝึกปรือสูงสุด ขณะเดียวกันยังมีความสัมพันธ์อันแนบชิดกับเยี่ยนตี๋อีก

เพียงแต่ผู้อาวุโสจวินไม่ประสงค์ตำแหน่งประมุข เอ่ยชัดว่าจะไม่รับตำแหน่งนานแล้ว ดังนั้นการแข่งขันจึงดำเนินอยู่ที่ระหว่างผู้อาวุโสคนอื่นอีกสองท่าน

ท่านหนึ่งผู้อาวุโสหง ท่านหนึ่งผู้อาวุโสไป๋ ทั้งสองฝีมือพอฟัดพอเหวี่ยง ทำให้ประมุขพรรคกระบี่วายุคำรามยากจะคัดเลือกด้วยเช่นกัน

ทั้งสองต่างก็ช่วงชิงผู้สนับสนุนของตน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้สนับสนุนที่สำคัญที่สุดคือสำนักเขากว่างเฉิง

เท่าที่เยี่ยนจ้าวเกอรับรู้ สำนักเขากว่างเฉิงไม่ว่าจะเป็นผู้อาวุโสสูงสุดเกาะทราย หรือผู้อาวุโสคุมการณ์วายุคำราม ต่างก็รักษาท่าทีเป็นกลางในเรื่องนี้

เนื่องจากไม่ได้ซับซ้อนเหมือนเช่นเหตุการณ์ถังตะวันออกในตอนแรกเช่นนั้น ไม่ว่าผู้อาวุโสหงหรือว่าผู้อาวุโสไป๋ ต่างเป็นผู้สนับสนุนของสำนักเขากว่างเฉิง