ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 249

เขตยุทธ์เมฆาเป็นดินแดนบรรพชนของตระกูลหวัง นอกจากนั้นแล้วยังควบคุมอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาลโดยรอบอีกด้วย

เขตแดนที่ตระกูลหวังและพรรคกระบี่วายุคำรามดูแลอยู่นั้นมีพื้นที่ติดกัน และก็มีเขตแดนติดกับมหาทะเลทรายแดนตะวันตกด้วยเช่นกัน ค่อนข้างใกล้กับเมืองซู่โจว

สวีเฟยพาเยี่ยนจ้าวเกอ เฟิงอวิ๋นเซิง และอาหู่ส่งไว้ยังประตูทางเข้าเมืองซู่โจว กล่าวว่า “ตอนนี้ข้าเป็นผู้ดูแลเมืองซู่โจว มีหน้าที่เป็นชนักติดหลัง ครานี้เดินทางไปเป็นเพื่อนเจ้าไม่ได้แล้ว พวกเจ้าระมัดระวังให้ดี”

เยี่ยนจ้าวเกอชูกำปั้นขึ้นทุบไหล่สวีเฟยเบาๆ “ศิษย์พี่สวีวางใจ พวกข้าจะระวัง ทางด้านท่านนี้ก็ระวังอีกฝ่ายทำทีจะบุกอีกทางทว่าบุกอีกทางก็แล้วกัน”

พวกเขาออกจากเมืองซู่โจว เร่งรีบไปยังเขตพื้นที่ควบคุมของตระกูลหวัง

หนนี้เฟิงอวิ๋นเซิงเดินทางมาเพื่อลับดาบให้คมโดยเฉพาะ นางนั่งหันข้างอยู่บนตัวพ่านพ่าน พลางเอ่ยถามเยี่ยนจ้าวเกอว่า “ถ้าปรากฏผู้กลายเป็นมาร แน่นอนว่าไม่ต้องเอ่ยมากความ แต่หากว่าเป็นผู้ที่จิตใจมีความคิดชั่วร้าย กลับยังไม่ได้กลายเป็นมารเล่า?”

สายตาอาหู่มองไปยังเยี่ยนจ้าวเกอฉับพลันเช่นกัน ร่างของชายหนุ่มโคลงเคลงเล็กน้อยไปตามการวิ่งตะบึงของพ่านพ่าน

เขากล่าวอย่างชืดชา “ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตต้องการก่อเรื่อง เกินกว่าครึ่งเหมือนเช่นทะเลสาบปิดนภาคราวนั้น จุดประสงค์อยู่ที่การสร้างมหาค่ายกลแดนมาร ชักนำนพยมโลกมาเยือน”

“ไม่ว่าจะกลายเป็นมารโดยสิ้นเชิงแล้วหรือไม่ ก็นับเป็นผู้นำทางนพยมโลกทั้งสิ้น สังหารทิ้งได้ทั้งหมด ถ้าหากเพราะพวกเราใจอ่อนจนก่อเกิดประตูนพยมโลกเปิดกว้าง มารร้ายสังหารผู้คนจะไม่ใจอ่อนเป็นแน่”

เส้นสายตาเยี่ยนจ้าวเกอทอดมองไกลออกไป “ความสามารถในการซึมแทรกกัดกร่อนจิตใจผู้คนของนพยมโลกและภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตแก่กล้าอย่างยิ่ง หากผู้ที่เกี่ยวข้องไม่กลายเป็นมาร เจนจัดในการซ่อนเก็บความคิดอารมณ์ของตนล่ะก็ เช่นนั้นยากจะเปิดโปงยิ่ง ตรงกับคำโบราณอย่างแท้จริงประโยคหนึ่งที่ว่า รู้หน้าไม่รู้ใจ”

“แม้หลายวันมานี้จะตรวจตรากวาดล้างอย่างต่อเนื่องไม่หยุด และก็เป็นผลประมาณหนึ่งเช่นกัน หากแต่ผู้ใดก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะกวาดล้างได้จนหมดเหมือนกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งยอดฝีมือระดับสูง”

เยี่ยนจ้าวเกอขมวดคิ้วเล็กน้อย ประกายตามืดครึ้มอยู่บ้าง “ถึงแม้จะทำให้ผู้คนรู้สึกไม่ดียิ่ง แต่ก็จำต้องกล่าวว่ายิ่งจอมยุทธ์ที่มีระดับพลังฝึกปรือสูงแกร่งเท่าใด เมื่อก่อเกิดความคิดชั่วร้ายในใจ ก็ยิ่งถูกโลกภายนอกสัมผัสสังเกตได้ยากขึ้นเท่านั้น เพราะโดยส่วนมากพวกเขาล้วนมีพลังควบคุมตนเองที่ค่อนข้างแกร่ง คนรอบข้างยากจะมองทะลุเห็นความเป็นจริงภายในของพวกเขา”

“คนที่มีความตั้งใจแน่วแน่เช่นนี้ โดยปกติยากยิ่งจะกลายเป็นมาร แต่ถ้าหากบังเกิดความคิดชั่วร้ายในใจ รากฐานก็ยิ่งมั่นคงทวีคูณ ยิ่งหัวแข็งทวีคูณเช่นกัน”

อาหู่และเฟิงอวิ๋นเซิงต่างก็ผงกศีรษะ ฝ่ายหญิงสาวเอ่ยเสียงเบา “ผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุด ก็ดังเช่นเมื่อครั้งทะเลสาบปิดนภาคราวก่อนอีก การจัดการและเตรียมการของพวกเรา ศัตรูได้รับข่าวสารไปทั้งหมดแล้ว เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าตระกูลหวังบัดนี้ คือถอยเตรียมบุก หรือไม่ก็วางหลุมพราง”

“ไม่ผิดหรอก ฉะนั้นต้องยกระดับการระแวดระวัง หากค้นพบเรื่องไม่ถูกต้อง ก็ต้องพลิกแพลงไปตามสถานการณ์เองแล้ว” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าว

อาหู่ส่ายศีรษะใหญ่ “นพยมโลกกับภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตช่างน่ารำคาญเหลือ”

ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ “เรื่องที่หมดหนทาง ก็ไม่อาจกระทำการโดยไม่คำนึงถึงลำดับความสำคัญ ควบคุมและสงสัยคอยสังเกตทุกๆ คน เช่นนั้นไม่เพียงทุกคนจะรู้สึกว่าตนเองไม่ปลอดภัย ทั้งอาจจะปรากฏเหตุให้ร้าย แยกแยะผิด หรือผิดตัว ปรักปรำใส่ความนับไม่ถ้วน ถึงเวลาภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตคงจะดีใจแย่”

“ได้แต่เพียงตั้งหลักมั่นคง ค่อยๆ วางแผนอย่างช้าๆ อย่างไรเสียคนส่วนมากต่างก็ขับไล่มารร้ายนพยมโลก ในที่สุดแล้วผู้ที่ก่อเกิดความคิดชั่วร้ายในใจ ชักจูงตกเป็นมาร ยังคงเป็นจำนวนน้อย”

เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ยอีก “หัวใจสำคัญอยู่ที่ต้องปักหลักให้มั่น และให้ยอดฝีมือที่เชื่อถือได้ควบคุมสถานการณ์”

ชายร่างใหญ่ยกโค้งมุมปาก “ผู้อาวุโสสือก็คือคนเช่นนั้น”

ความปั่นป่วนของวายุพิภพครานี้ สำนักเขากว่างเฉิงจัดวางผู้มีอำนาจสิทธิ์เสียงเร่งรีบเดินทางมารักษาการณ์และจัดการยังวายุพิภพล่วงหน้า ซึ่งก็คืออาจารย์ลุงใหญ่ของเยี่ยนจ้าวเกอ สือเถี่ย ‘ราชสีห์โลหะ’

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า ถอนใจครั้งหนึ่ง “ถูกต้อง”

มุ่งหน้าตลอดทาง ไม่นานนักก็เข้าใกล้เขตยุทธ์เมฆา

ชายหนุ่มเดินทางตามคำชี้บอก จนมาถึงสถานที่หนึ่งบนภูเขาอันแห้งแล้ง

บนยอดเขายืนไว้ด้วยร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่ง ตัวตรงผึ่งผายราวกับขุนเขาก็ไม่ปาน นั่นก็คือสือเถี่ยนั่นเอง