ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 281

เมื่อจอมยุทธ์ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตโดยรอบได้ยินเสียงฟ้าผ่าดังกึกก้อง พวกเขาต่างก็รู้สึกหวาดหวั่นอย่างหนัก

พวกเขามองไปทางผู้เฒ่าผมขาวที่มีพลังฝึกปรือและพลังความสามารถสูงที่สุดในกลุ่มตนเอง กลับปรากฏเห็นเพียงแค่ฝนโลหิตหย่อมหนึ่งสาดกระเซ็นอยู่กลางอากาศ!

เลือดเนื้อกระเด็นติดบนดวงหน้าของตน แต่ละคนล้วนตื่นตะลึง ไม่กล้าเชื่อว่าผู้เฒ่าผมขาวที่อยู่ในระดับมหาปรมาจารย์ขั้นซ่อนจิตระยะท้าย จะถูกคนสังหารคาที่ได้ง่ายดายเช่นนี้!

จนกระทั่งหยดโลหิตที่ซ่านเซ็นไปทั่วเหล่านั้น แปรสภาพเป็นควันดำหลากสายลอยขึ้น กระจายหายไม่พบ พวกเขาถึงค่อยหลุดออกจากภวังค์

ซึ่งในระยะเวลาชั่วพริบตานี้ เยี่ยนจ้าวเกอสังหารคนหนึ่งอีกครั้ง ขณะเดียวกันก็ควบคุมสือซงเทาไว้!

ส่วนจอมยุทธ์ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตที่ยังไม่บรรลุเป็นมหาปรมาจารย์เหล่านี้ เยี่ยนจ้าวเกอยืนอยู่กับที่ สยายปีกเซียนกระเรียนด้านหลัง

ขนเซียนกระเรียนประหนึ่งฝนแสง ส่องสว่างลอยออกไปทั้งสี่ด้าน โจมตีจอมยุทธ์ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตแต่ละคนจนอ่วมภายในชั่วเสี้ยววินาที

อีกฟากหนึ่ง สวีเฟยกับอาหู่ก็กำลังจัดการกับคู่ต่อสู้ของตนเองเช่นกัน

เหล่าจอมยุทธ์เขากว่างเฉิงที่เดิมถูกจับกุมไว้ในสนามค้นพบในยามนี้ ว่าสถานการณ์ทั้งหมดได้พลิกจากร้ายเป็นดีในระยะเวลาชั่วพริบตาแล้ว!

ฝูงชนมองดูเยี่ยนจ้าวเกอที่เสมือนกับเทพศัสตราจุติ กวาดล้างศัตรูชั่วพริบตาด้วยความตกตะลึงอยู่บ้าง

บรรดาจอมยุทธ์ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตซึ่งรวมถึงสือซงเทา ไม่มีแม้กระทั่งโอกาสที่จะข่มขู่ผู้คนหรือสังหารคนระบายแค้น ถูกพวกเยี่ยนจ้าวเกอทั้งสามคนกำจัดในชั่วพริบตาแล้ว

เมื่อเห็นท่าทีอันผ่อนสบายของเยี่ยนจ้าวเกอ หากไม่ใช่เพื่อป้องกันมหาปรมาจารย์ภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตสังหารศิษย์ร่วมสำนักฝ่ายตนแต่แรกเริ่ม เกรงว่าสวีเฟยและอาหู่ล้วนไม่ต้องลงมือ เขาผู้เดียวก็สามารถตะลุยกวาดล้างได้

แม้กระทั่งสือเถี่ยและซือหม่าฉุยที่อยู่กลางอากาศ ขณะเดียวกันที่กำลังประมือกันอยู่นั้น ล้วนแบ่งความสนใจลงไปเบื้องล่างอยู่บ้าง

หนนี้กลับเป็นสือเถี่ยที่ออกมือ ทำให้ซือหม่าฉุยไม่มีเวลาสนใจอย่างอื่น

เยี่ยนจ้าวเกอยืนอยู่ที่เดิม ปรับลมปราณขับพิษตลอดเวลา

มุกวิเศษสีม่วงอันกลายสภาพมาจากเศษชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้า บัดนี้ตกอยู่ในสภาวะอับแสง ปราณวิญญาณหมดสิ้นไม่อาจระงับ คล้ายกับมุกหินสีเทาหม่นเม็ดหนึ่ง ไม่สะดุดตาอย่างยิ่ง ก่อนที่ชายหนุ่มจะเก็บมันกลับไป

สายฟ้าชั่วพริบตา เผาไหม้ทุกสิ่งในเสี้ยวขณะหนึ่ง รวมพลังทั้งหมดปลดปล่อยในคราวเดียว

ในการโจมตีเดียว ผลาญพลังทั้งหมดของเศษชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าที่เยี่ยนจ้าวเกอสามารถขับเคลื่อนได้ก่อนหน้านี้จนหมดสิ้น

ทว่าก็เนื่องด้วยเหตุนี้เช่นกัน อานุภาพของสายฟ้าชั่วพริบตาถึงเรียกได้ว่าเลิศล้ำเหนือธรรมดา

ผู้เฒ่าผมขาวคนนั้นอยู่ในขั้นซ่อนจิตระยะท้าย ออกเมล็ดพันธุ์วิเศษ เกิดหน่อวิเศษออกมา พลังปราณดั้งเดิมและวิชาวรยุทธ์ได้ปรากฏตื้นลึกหนาบางแล้ว มีประสบการณ์ต่อสู้ครั้งน้อยใหญ่เป็นร้อยหนชั่วชีวิต พลังความสามารถแกร่งกล้า

เยี่ยนจ้าวเกอประมือซึ่งๆ หน้ากับเขา ไม่เอ่ยแพ้ชนะอย่างไร ทว่าไม่ใช่เวลารอบสั้นๆ ก็สามารถแบ่งแพ้ชนะได้เด็ดขาด

กระนั้นตอนนี้กลับถูกสายฟ้าชั่วพริบตาของเยี่ยนจ้าวเกอ ระเบิดพลังซึ่งจนไม่เหลือแม้กระทั่งศพ!

ถึงแม้ว่าสายฟ้าชั่วพริบตาจะมีอานุภาพยอดเยี่ยม จนถึงขนาดที่ภูตผีหลีกหลบก็ตาม กระนั้นปราณบริสุทธิ์และจิตวิญญาณของเยี่ยนจ้าวเกอก็เชื่อมประสานกับเศษชิ้นส่วนอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นแฟ้น

บัดนี้พลังของเศษชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าถดถอยลง ปราณบริสุทธิ์และจิตวิญญาณของเยี่ยนจ้าวเกอก็เสื่อมถอยลงไปด้วยเช่นกัน

เยี่ยนจ้าวเกอเตรียมการกับเรื่องนี้ไว้ก่อน ดังนั้นขณะเดียวกันที่ขับเคลื่อนเศษชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้า ในชั่วพริบตาสั้นๆ ก็ระเบิดศักยภาพของตนทั้งหมดออกมาเช่นกัน ก่อนที่สภาพจะถอยลงจริงๆ ฮึดสู้ในอึดใจเดียว จับเป็นสือซงเทาและสังหารคู่ต่อสู้อีกคนหนึ่งชั่วเสี้ยววินาทีด้วยเช่นกัน

ขณะนี้ชายหนุ่มกำนิ้วทั้งห้าที่ต้นคอสือซงเทาไว้ กดการโคจรปราณจิตราชั้นในภายในร่างกายของเขา สั่นสะเทือนเลือดเนื้อเขา ทำให้เขาหมดหนทางขยับเขยื้อน

ทว่าเยี่ยนจ้าวเกอสามารถรู้สึกได้กระจ่างชัด ว่าสือซงเทากำลังขัดขืนไม่หยุด

ใต้ผิวหนังของเขามีพลังปะทุกำลังสาดซัดตลอดเวลา สั่นไหวจนนิ้วทั้งห้าของเยี่ยนจ้าวเกอออกอาการชา

แม้จะจับจุดสำคัญของอีกฝ่ายเอาไว้ กระนั้นเยี่ยนจ้าวเกอที่อ่อนแอลงไปพร้อมกับเศษชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้า มีเวลาไม่กี่ชั่วหายใจเช่นนี้ ก็เริ่มรู้สึกตนเองกำลังจะคุมสือซงเทาไม่อยู่แล้ว

หากแต่หลังจากค่อยๆ ฟื้นฟูปราณดั้งเดิมหลายส่วน ตามการหายใจขับพิษเพื่อปรับสมดุลร่างกายแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอแล้วก็ยังคงจับกุมสือซงเทาไว้ได้แน่นหนา