ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 316

ในตอนที่สือจวิน หลานของสือเถี่ย บุตรของสือซงเทาเกิดในปีนั้น เยี่ยนตี๋ก็อยู่ด้วยเช่นกัน มองดูเจ้าหนุ่มน้อยเติบใหญ่ตั้งแต่เป็นเด็กทารกห่ออยู่ในผ้าอ้อม กระทั่งเดินได้ด้วยตัวเอง

ชื่อของเจ้าหนุ่มน้อย ยังเป็นหยวนเจิ้งเฟิงเป็นคนตั้งให้

สายเลือดเพียงหนึ่งเดียวที่สือเถี่ยเป็นผู้มอบให้ เบื้องบนเบื้องล่างทั้งเขากว่างเฉิงต่างให้ความสนใจอย่างยิ่งยวด

เยี่ยนตี๋มองบุตรชาย “เจ้ามีความคิดอะไร ต้องการสิ่งของใดหรือไม่?”

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวตอบอย่างจริงจัง “ตอนนี้ความคิดยังไม่สุกงอม ข้าเตรียมตัวมุ่งหน้ายังสุดขอบแดนเหนือ ไปตรวจสอบสถานที่จริงที่นั้นสักครา ถึงจะสามารถมีบทสรุปได้”

“หากแต่เวลานี้ไม่อาจรีบร้อนได้ชั่วคราว ปัจจุบันสุดขอบแดนเหนือกำลังอยู่ในช่วงหนาวยะเยือกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง เดินทางไปก็ไร้ประโยชน์ ข้าก็เลยถือโอกาสใช้เวลาช่วงนี้เตรียมการบางอย่างโดยละเอียดอีกที ขณะเดียวกันก็คิดทบทวนวิธีของตัวเองสักหน่อย”

“มีของบางอย่างต้องการให้ท่านกับสำนักช่วยรวบรวม เกี่ยวข้องกับการเจรจานอกนภาพิภพกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์อื่น ข้าจะเขียนรายการให้ท่านทีหลัง”

เยี่ยนจ้าวเกอแม้จะมีอำนาจแบ่งสรรใช้ทรัพยากรภายในสำนักได้ ทว่าภายใต้สถานการณ์ต่างเมือง เป็นคนในระดับเดียวกับเยี่ยนตี๋ออกหน้าจะดีกว่า

คนกลัวมีชื่อเสียงหมูกลัวอ้วน[1] ขณะนี้เยี่ยนจ้าวเกอก็นับว่าชื่อเสียงระบือไกลแล้วเช่นกัน เขาในนามเฉพาะตัวหาสิ่งของบางอย่าง ถูกคนอื่นจับตามองได้ง่ายยิ่ง

เยี่ยนตี๋ผงกศีรษะ “เขียนเรียงลำดับรายการแล้ว ก็ส่งมาให้ข้าแล้วกัน”

“มุ่งหน้าสุดขอบแดนเหนือคราวนี้ ข้าตั้งใจจะไปทะเลเหนือดูสักหน่อยเช่นกัน” เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ย

ผู้เป็นบิดาคิดถึงอะไรบางอย่าง แววตาทอประกายวาบ “เจ้าจะไปหาร่องรอยที่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็งทิ้งไว้รึ?”

ชายหนุ่มผงกศีรษะ “เงื่อนงำที่ยึดกุมได้ก่อนหน้านี้ ข้ามีเบาะแสอยู่บ้างแล้ว ภายในช่วงวันต่อๆ ไปนี้พินิจพิเคราะห์อย่างละเอียดสักหน่อย บางทีอาจจะสามารถได้อะไรบางอย่าง ถ้าหากสามารถหาเบาะแสโดยอาศัยสิ่งที่ได้รับนี้มากขึ้นล่ะก็ น่าจะคุ้มค่าแก่การรอคอย”

ขณะเอื้อนเอ่ย สีหน้าอารมณ์ของเยี่ยนจ้าวเกอกับเยี่ยนตี๋ต่างก็หม่นหมองอยู่บ้าง

ในปีนั้นได้ป้ายโลหะเล็กมาจากมือเยี่ยจิ่ง หรือจะเป็นสือเถี่ยมุ่งหน้ายังทะเลเหนือแสวงหาเบาะแสที่จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็ง

หลังจากสือเถี่ยหวนกลับมา ก็นำสิ่งของที่มีส่วนเกี่ยวข้องปฐพีพิภพและนพยมโลกกลับมาเล็กน้อย รวมทั้งเบาะแสส่วนหนึ่งที่เกี่ยวพันกับร่องรอยจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็ง

เยี่ยนจ้าวเกอคิดทบทวนเกี่ยวกับมหาค่ายกลแดนมารของภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขต นอกจากประมือโดยตรงซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้ว ของที่สือเถี่ยนำกลับมาก็ส่งผลไม่ต่างกันนัก

หากแต่ ประมุขภาคีบึงน้ำไร้ขอบเขตซินตงผิงที่ในเวลานั้นยังไม่ได้เปิดโปงฐานะ แน่นอนว่าได้ประโยชน์จากในนั้นเช่นกัน

เยี่ยนตี๋กล่าว “จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็งร่วงโรยไปนานนักแล้ว ถึงแม้ว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์ติดกายของเขาในอดีตจะสูญหายไปไม่แจ่มชัด แต่ยังมีอยู่บนโลกจริงหรือไม่ ใครก็ไม่อาจยืนยันได้เช่นกัน เจ้าต้องการเสาะหา ข้าไม่คัดค้าน แต่ก็อย่าให้สิ้นสติเช่นกัน”

“ท่านพ่อวางใจ ข้าเข้าใจดี” เยี่ยนจ้าวเกอกล่าว

หลังจากหยุดชะงักไปเล็กน้อย ชายหนุ่มค่อยพูดเสียงเบาว่า “ร่องรอยของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็ง เป็นเรื่องที่ไม่แน่ชัดจริงๆ เพราะฉะนั้นข้าจงไม่ได้เอาของวิเศษไว้เป็นหลักทั้งหมดเช่นกัน”

“กล่าวให้ชัดคือ นี่เป็นเพียงแค่ถือโอกาส ถึงขั้นเพียงแค่อำพรางเท่านั้น”

เยี่ยนตี๋เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “โอ้?”

เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ย “ครานี้ถูกสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์กับตำหนักอัสนีสวรรค์บุกสำนัก นับว่าโดนฉีกหน้าโดยสมบูรณ์ สถานการณ์ขณะนี้สงบลงใหม่อีกครั้ง หากแต่เป็นเพราะว่าอัตราส่วนพลังของทั้งสองฝ่ายกลับมาสมดุลกันอีกครา”

“พลังอำนาจอีกฝ่ายมาก ต้องกลับมาสร้างความลำบากให้กับสำนักเราอีกเป็นแน่”

ตั้งแต่อาจารย์ของหวงกวงเลี่ย จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์อาทิตย์ม่วงจางเชา และประมุขเขานิมิตทมิฬรุ่นสุดท้าย ร่วมกันวางแผนที่จะบุกรุกเขากว่างเฉิงในตอนที่ผู้สะเทือนสวรรค์ จ่านตงเก๋อเข้าฌานปีนั้น ทั้งสองฝ่ายก็ได้ผูกความแค้นแล้ว

ภายหลังจ่านตงเก๋อร่วงโรยไปเนื่องจากสงครามเดือดกับปีศาจอัคคี ปราณดั้งเดิมของเขากว่างเฉิงเสียหายอย่างหนัก พลังอำนาจสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ค่อยๆ มากขึ้น ความเป็นอยู่ของเขากว่างเฉิงไม่ดีนักตลอดมา

โชคดีที่มีบุรุษเทียมฟ้า จ่านซีโหลว นำพาเขากว่างเฉิงซ่อนประกายเติบใหญ่ในราตรี ข้ามผ่านเดือนวันที่มืดมนที่สุดช่วงนั้น

ทว่าหลังจากที่จ่านซีโหลวก็ล่วงลับไป เขากว่างเฉิงไม่มีจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ ความเป็นอยู่ก็ยากลำบากขึ้นมาอีกครั้ง

ถึงแม้ว่าจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์อาทิตย์ม่วงจางเชาแห่งสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ก็สูญหายไปไม่ชัดเจน แต่หวงกวงเลี่ยบรรลุธรรมสู่ขั้นศักดิ์สิทธิ์ มีมาตรสุริยันวัดสวรรค์ในมือ ความสามารถรุ่งเรืองอย่างยิ่ง