ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 332

เยี่ยนจ้าวเกอมองดูโลกแสงจันทร์อยู่ด้วยความสงบนิ่ง

เมื่อครู่สนทนากับผู้อาวุโสเมิ่ง แท้จริงแล้วมีเหตุการณ์หนึ่งที่เยี่ยนจ้าวเกอยังไม่ได้บอกกล่าวผู้อาวุโสเมิ่ง

จริงๆ แล้วเฟิงอวิ๋นเซิงในตอนนี้ เนื่องจากยอดทักษะจันทราที่บำเพ็ญฝึกอยู่ยังคงจำเป็นต้องฝึกฝนอย่างหนัก จึงยังมีจุดอ่อนในการลงมือต่อสู้จริงกับสตรีแห่งจันทราคนอื่นๆ ผ่านมงกุฎแห่งจันทรา

ฉะนั้นจึงไม่สามารถฝืนต่อสู้นานๆ ได้

ในเรื่องนี้ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ล่วงรู้ พวกเยี่ยนจ้าวเกอต่างปิดปากเงียบ

ในภายภาคหน้า ตามกาลเวลาที่ผ่านพ้นไป เมื่อยอดทักษะจันทราค่อยๆ สมบูรณ์และเชี่ยวชาญขึ้น ปัญหาข้อนี้ก็จะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป

ทว่าสำหรับเฟิงอวิ๋นเซิงในตอนนี้ ทางที่ดีที่สุดคือต่อสู้ให้จบลงโดยเร็ว หากการต่อสู้ยืดเยื้อจะทำให้พลังนางค่อยๆ แผ่วลงไป

เพียงแต่ศัตรูของนางในตอนนี้ ฝานชิวแห่งหอคลื่นโหม ไม่ว่าจะเป็นวิชาวรยุทธ์ที่ฝึกฝน หรือจะเป็นรูปแบบการต่อสู้เฉพาะตัว ล้วนเป็นประเภทเชื่องช้ายืดเยื้อ

ฝานชิวไม่รู้ปัญหาของเฟิงอวิ๋นเซิง ทว่าวิธีต่อสู้ที่นางเลือกใช้ กลับกำลังพุ่งเป้าไปที่จุดอ่อนของนางโดยไม่ได้ตั้งใจ

ซึ่งสำหรับการตอบสนองร่วมต่อมงกุฎแห่งจันทราของทั้งสองในตอนนี้แล้ว ฝานชิวถึงขั้นยังเหนือกว่าหลายส่วน

เมื่อเป็นเช่นนี้ การที่เฟิงอวิ๋นเซิงคิดจะกุมชัยชนะ ก็ทวีความยากยิ่งขึ้นแล้วเช่นกัน

เยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่ร้อนใจ การที่ทะลุเข้ามาสู่รอบที่สองได้ เฟิงอวิ๋นเซิงก็บรรลุเป้าหมายตามที่คาดไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาเองก็อยากเห็นเช่นกันว่า ภายใต้สถานการณ์ไม่เอื้อผลเช่นนี้ นางจะทำอย่างไร

ขณะนี้การประลองในสนาม ยังคงอยู่ในสภาวะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมอ่อนข้อ

แสงมังกรที่อยู่ใต้ร่มกระดาษ ยังคงมีกำลังแกร่งกล้าห้าวหาญ กระแทกร่มกระดาษจนโยกคลอนตลอดเวลา สร้างรอยขาดไว้บนร่มกระดาษอย่างต่อเนื่อง

ทว่าขณะที่ร่มกระดาษโคจรหมุนวน ก็ปัดพลังกว่าครึ่งของมังกรแสงทิ้งไป เมื่อแสงจันทร์ด้านบนสาดกระจายลงมา รอยขาดก็สมานเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว

ทั้งสองต่อสู้สุดชีวิตอยู่นาน ในที่สุดพลังของแสงมังกรก็เริ่มค่อยๆ ถดถอยลง

ความมืดมิดอันไร้ขอบเขตใต้ร่ม เย็นยะเยือกและเงียบสงัดวังเวง จนทำให้สรรพสิ่งมลายหาย ในตอนที่แสงมังกรแกร่งกล้าเกรียงไกรนั้นยากจะล่วงล้ำเข้าไป ขณะนี้ก็เริ่มทำลายพลังของแสงมังกรจนเสื่อมสลายไม่หยุดยั้งแล้วเช่นกัน

แสงมังกรที่เปล่งแสงสีดำและสีขาวสองสี พยายามปลุกความฮึกเหิม และปลุกความกระฉับกระเฉง แหวกคลื่นพุ่งถลันเข้าหาร่มกระดาษอีกครั้ง

ร่มกระดาษหมุนเร็วยิ่งขึ้น พยายามปัดพลังของแสงมังกรออกไป

หลังจากการโจมตีหลายระลอก พลังปราณของแสงมังกรก็ตกต่ำลงไปอีกครั้ง

หากแต่เฟิงอวิ๋นเซิงมีความตั้งใจเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ และความถึกทนแข็งแกร่ง แม้จะเป็นเช่นนี้ ก็ยังคงฝืนผลักดันพลังของตน ไม่ยอมพ่ายแพ้ง่ายๆ

ท้อแท้ แล้วก็มานะบากบั่น จนตกต่ำลงอย่างไม่อาจระงับซ้ำอีก จากนั้นก็ทุ่มเทเพียรพยายามอีกครั้ง

แสงมังกรลุ่มๆ ดอนๆ ราวกับเปลวเทียนกลางสายลม ยืนหยัดอยู่ไม่ยอมดับมอด

ทว่าทุกคนล้วนมองออกได้ว่า ภายใต้การตอบโต้ด้วยการยืดเยื้อและถ่วงเวลาของฝานชิว เปรียบเสมือนน้ำอุ่นค่อยๆ ผลาญพลังของเฟิงอวิ๋นเซิงให้หมดไปเรื่อยๆ

หลังจากขับเคลื่อนพลังของตนเองออกไปไม่หยุด ทว่าระเบิดปะทุเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตกลงสู่ก้นเหวที่ลึกขึ้นกว่าเดิม

ถึงแม้ว่าจะขึ้นๆ ลงๆ ตลอดเวลา แต่จากแนวโน้มสถานการณ์โดยรวม พลังของแสงมังกรดำและขาวนั่น กำลังถดถอยลงไปช้าๆ

แท้จริงแล้วสถานการณ์ของฝานชิวท่าไม่ดีอย่างยิ่งเช่นกัน ผลาญพลังของตนเองไปมหาศาล

ถึงแม้ว่ายุทธวิธีในตอนนี้จะเป็นความถนัดของนาง และเป็นจุดเด่นของยอดทักษะจันทรานางก็ตาม ทว่าขณะเดียวกันการระเบิดพลังของเฟิงอวิ๋นเซิงก็แกร่งกล้า มีความถึกทน และเปี่ยมไปด้วยพลังเช่นกัน

ท่ามกลางการปะทะกระแทกกันยุ่งเหยิงตลอดเวลา พลังของฝานชิวก็กำลังถดถอยลง ไม่เต็มเปี่ยมเหมือนเช่นก่อนหน้านี้แล้วเช่นกัน

ในท้ายที่สุด ความเร็วในการหมุนของร่มกระดาษนั้นเริ่มเชื่องช้าอย่างมากแล้ว อยากจะฟื้นคืนรอยขาดที่ถูกฉีกจนแหวกออกให้กลับสู่สภาพเดิม ก็ไม่ใช่ว่าจะทำได้รวดเร็วเช่นนั้นอีกต่อไป

การต่อสู้ยืดเยื้อของทั้งสองฝ่ายสนามนี้ค่อยๆ ผลาญกำลังวังชาให้หมดไป

พลังที่แกร่งกล้าเสียยิ่งกว่ายามเพิ่งเริ่มต่อสู้ ข้ามผ่านจุดสูงสุดของตนเองก่อนหน้านี้!

ฝานชิวงงงันอยู่บ้างชั่วขณะหนึ่ง

ก่อนหน้านี้นางเองก็เตรียมป้องกันเฟิงอวิ๋นเซิ หวนกระโจนเข้าใส่ในตอนสุดท้ายมาตลอดเช่นกัน

ทว่าถึงแม้เฟิงอวิ๋นเซิงจะไม่ยอมลดละตั้งแต่แรกจนขณะนี้ บุกโจมตีโต้ตลอดเวลา ไม่เคยหยุดหย่อนแม้ชั่วขณะเดียว ตามกาลเวลาที่ผ่านพ้นไป กระนั้นแนวโน้มโดยรวมก็ถดถอยลงอย่างต่อเนื่อง เห็นเค้าว่านางค่อยๆ หมดไฟ จึงทำให้ฝานชิวคาดการณ์ระดับพลังปะทุครั้งสุดท้ายของนางต่ำลงไปโดยปริยาย

ร่มกระดาษนั้นถูกโจมตีกระแทกนับไม่ถ้วน ถึงแม้จะตั้งตระหง่านอยู่ไม่พลิกคว่ำ ทว่าขณะนี้ก็เปราะบางอย่างยิ่งยวดแล้วเช่นกัน ไม่แกร่งกล้าเหมือนตอนเริ่มต้นอีกต่อไป

บัดนี้เฟิงอวิ๋นเซิงกลับระเบิดพลังเหนือปกติอย่างมากออกมา ระหว่างที่แสงมังกรขาวดำร้องคำราม ก็ฉีกร่มกระดาษขาดกระจุยโดยพลัน!

หลังจากอาบอยู่ใต้แสงจันทร์ โลดแล่นอยู่เหนือฟากฟ้า แสงมังกรแผดเสียงคำรามดังสุดขอบฟ้า มายังเบื้องหน้าฝานชิว

ร่างของเฟิงอวิ๋นเซิงปรากฏ สีหน้าซีดเซียวดุจกระดาษ ไม่เห็นเลือดฝาดแม้แต่น้อย หากแต่สีหน้าท่าทางสงบนิ่ง ประกายตาเด็ดเดี่ยวหนักแน่นเช่นเคย ไม่ได้ไหวหวั่นแม้สักครึ่งส่วน

“ศิษย์น้องฝาน ยอมให้ข้าแล้ว”

บัดนี้สีหน้าฝานชิวขาวซีดเช่นเดียวกัน ทว่ายังคงกล่าวจากใจจริงว่า “ศิษย์พี่เฟิง นับถือท่านแล้ว หากนี่ไม่ใช่การประลองแห่งจันทรา ชีวิตข้าคงหาไม่แล้วกระมัง”

การเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ต่อสู้ในชั่วพริบตา ทำให้ทุกคนในสนามต่างรู้สึกทึ่ง

ฝูงชนจ้องมองเฟิงอวิ๋นเซิงพร้อมกัน เนิ่นนานไม่อาจละสายตา

ผู้อาวุโสเมิ่งเองเป็นเช่นนี้ เยี่ยนจ้าวเกอกลับเอ่ย “นี่เป็นการโจมตีสุดท้ายของศิษย์น้องเฟิง หากไม่สำเร็จก็สละชีพ ต่อจากนี้นางคงเกรงว่าจะไม่เหลือกำลังให้ต่อสู้กับเมิ่งหว่านแล้ว แต่การประลองสนามสุดท้ายนี้ หากต้องประลองก็ต้องประลอง”

ชายชราทอดสายมองมา เยี่ยนจ้าวเกอเอื้อนเอ่ยเสียงเบาว่า “มีบางเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง ศิษย์น้องเฟิงต้องพิสูจน์ด้วยตัวเอง”

………..