เยี่ยนจ้าวเกอมองดูโลกแสงจันทร์อยู่ด้วยความสงบนิ่ง
เมื่อครู่สนทนากับผู้อาวุโสเมิ่ง แท้จริงแล้วมีเหตุการณ์หนึ่งที่เยี่ยนจ้าวเกอยังไม่ได้บอกกล่าวผู้อาวุโสเมิ่ง
จริงๆ แล้วเฟิงอวิ๋นเซิงในตอนนี้ เนื่องจากยอดทักษะจันทราที่บำเพ็ญฝึกอยู่ยังคงจำเป็นต้องฝึกฝนอย่างหนัก จึงยังมีจุดอ่อนในการลงมือต่อสู้จริงกับสตรีแห่งจันทราคนอื่นๆ ผ่านมงกุฎแห่งจันทรา
ฉะนั้นจึงไม่สามารถฝืนต่อสู้นานๆ ได้
ในเรื่องนี้ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ล่วงรู้ พวกเยี่ยนจ้าวเกอต่างปิดปากเงียบ
ในภายภาคหน้า ตามกาลเวลาที่ผ่านพ้นไป เมื่อยอดทักษะจันทราค่อยๆ สมบูรณ์และเชี่ยวชาญขึ้น ปัญหาข้อนี้ก็จะไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป
ทว่าสำหรับเฟิงอวิ๋นเซิงในตอนนี้ ทางที่ดีที่สุดคือต่อสู้ให้จบลงโดยเร็ว หากการต่อสู้ยืดเยื้อจะทำให้พลังนางค่อยๆ แผ่วลงไป
เพียงแต่ศัตรูของนางในตอนนี้ ฝานชิวแห่งหอคลื่นโหม ไม่ว่าจะเป็นวิชาวรยุทธ์ที่ฝึกฝน หรือจะเป็นรูปแบบการต่อสู้เฉพาะตัว ล้วนเป็นประเภทเชื่องช้ายืดเยื้อ
ฝานชิวไม่รู้ปัญหาของเฟิงอวิ๋นเซิง ทว่าวิธีต่อสู้ที่นางเลือกใช้ กลับกำลังพุ่งเป้าไปที่จุดอ่อนของนางโดยไม่ได้ตั้งใจ
ซึ่งสำหรับการตอบสนองร่วมต่อมงกุฎแห่งจันทราของทั้งสองในตอนนี้แล้ว ฝานชิวถึงขั้นยังเหนือกว่าหลายส่วน
เมื่อเป็นเช่นนี้ การที่เฟิงอวิ๋นเซิงคิดจะกุมชัยชนะ ก็ทวีความยากยิ่งขึ้นแล้วเช่นกัน
เยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่ร้อนใจ การที่ทะลุเข้ามาสู่รอบที่สองได้ เฟิงอวิ๋นเซิงก็บรรลุเป้าหมายตามที่คาดไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาเองก็อยากเห็นเช่นกันว่า ภายใต้สถานการณ์ไม่เอื้อผลเช่นนี้ นางจะทำอย่างไร
ขณะนี้การประลองในสนาม ยังคงอยู่ในสภาวะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมอ่อนข้อ
แสงมังกรที่อยู่ใต้ร่มกระดาษ ยังคงมีกำลังแกร่งกล้าห้าวหาญ กระแทกร่มกระดาษจนโยกคลอนตลอดเวลา สร้างรอยขาดไว้บนร่มกระดาษอย่างต่อเนื่อง
ทว่าขณะที่ร่มกระดาษโคจรหมุนวน ก็ปัดพลังกว่าครึ่งของมังกรแสงทิ้งไป เมื่อแสงจันทร์ด้านบนสาดกระจายลงมา รอยขาดก็สมานเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว
ทั้งสองต่อสู้สุดชีวิตอยู่นาน ในที่สุดพลังของแสงมังกรก็เริ่มค่อยๆ ถดถอยลง
ความมืดมิดอันไร้ขอบเขตใต้ร่ม เย็นยะเยือกและเงียบสงัดวังเวง จนทำให้สรรพสิ่งมลายหาย ในตอนที่แสงมังกรแกร่งกล้าเกรียงไกรนั้นยากจะล่วงล้ำเข้าไป ขณะนี้ก็เริ่มทำลายพลังของแสงมังกรจนเสื่อมสลายไม่หยุดยั้งแล้วเช่นกัน
แสงมังกรที่เปล่งแสงสีดำและสีขาวสองสี พยายามปลุกความฮึกเหิม และปลุกความกระฉับกระเฉง แหวกคลื่นพุ่งถลันเข้าหาร่มกระดาษอีกครั้ง
ร่มกระดาษหมุนเร็วยิ่งขึ้น พยายามปัดพลังของแสงมังกรออกไป
หลังจากการโจมตีหลายระลอก พลังปราณของแสงมังกรก็ตกต่ำลงไปอีกครั้ง
หากแต่เฟิงอวิ๋นเซิงมีความตั้งใจเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ และความถึกทนแข็งแกร่ง แม้จะเป็นเช่นนี้ ก็ยังคงฝืนผลักดันพลังของตน ไม่ยอมพ่ายแพ้ง่ายๆ
ท้อแท้ แล้วก็มานะบากบั่น จนตกต่ำลงอย่างไม่อาจระงับซ้ำอีก จากนั้นก็ทุ่มเทเพียรพยายามอีกครั้ง
แสงมังกรลุ่มๆ ดอนๆ ราวกับเปลวเทียนกลางสายลม ยืนหยัดอยู่ไม่ยอมดับมอด
ทว่าทุกคนล้วนมองออกได้ว่า ภายใต้การตอบโต้ด้วยการยืดเยื้อและถ่วงเวลาของฝานชิว เปรียบเสมือนน้ำอุ่นค่อยๆ ผลาญพลังของเฟิงอวิ๋นเซิงให้หมดไปเรื่อยๆ
หลังจากขับเคลื่อนพลังของตนเองออกไปไม่หยุด ทว่าระเบิดปะทุเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตกลงสู่ก้นเหวที่ลึกขึ้นกว่าเดิม
ถึงแม้ว่าจะขึ้นๆ ลงๆ ตลอดเวลา แต่จากแนวโน้มสถานการณ์โดยรวม พลังของแสงมังกรดำและขาวนั่น กำลังถดถอยลงไปช้าๆ
แท้จริงแล้วสถานการณ์ของฝานชิวท่าไม่ดีอย่างยิ่งเช่นกัน ผลาญพลังของตนเองไปมหาศาล
ถึงแม้ว่ายุทธวิธีในตอนนี้จะเป็นความถนัดของนาง และเป็นจุดเด่นของยอดทักษะจันทรานางก็ตาม ทว่าขณะเดียวกันการระเบิดพลังของเฟิงอวิ๋นเซิงก็แกร่งกล้า มีความถึกทน และเปี่ยมไปด้วยพลังเช่นกัน
ท่ามกลางการปะทะกระแทกกันยุ่งเหยิงตลอดเวลา พลังของฝานชิวก็กำลังถดถอยลง ไม่เต็มเปี่ยมเหมือนเช่นก่อนหน้านี้แล้วเช่นกัน
ในท้ายที่สุด ความเร็วในการหมุนของร่มกระดาษนั้นเริ่มเชื่องช้าอย่างมากแล้ว อยากจะฟื้นคืนรอยขาดที่ถูกฉีกจนแหวกออกให้กลับสู่สภาพเดิม ก็ไม่ใช่ว่าจะทำได้รวดเร็วเช่นนั้นอีกต่อไป
การต่อสู้ยืดเยื้อของทั้งสองฝ่ายสนามนี้ค่อยๆ ผลาญกำลังวังชาให้หมดไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี