พวกเยี่ยนจ้าวเกอมุ่งไปทิศตะวันตกตามคำบอกของโอวหยางฉี
หลังจากเข้าใกล้ได้ระยะหนึ่ง ศิษย์ของเขากว่างเฉิงมีวิธีการติดต่อกันอย่างง่าย ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอสามารถยืนยันตำแหน่งของซือคงจิงได้แล้ว
ซือคงจิงนั่งขัดสมาธิบนหลังอสูรทะเลตัวหนึ่งกลางมหาสมุทร ร่างกายของนางขยับขึ้นลงตามคลื่นทะเล
เยี่ยนจ้าวเกอมองดูอสูรทะเลตัวนั้น มันเป็นอสูรที่เลี้ยงและฝึกเพื่อใช้เดินทางในทะเล
ตอนที่ซือคงจิง ซ่งเฉา และหลี่จิ้งหว่านแยกกัน หลี่จิ้งหว่านมอบอสูรทะเลให้พวกนาง
ไม่รอให้พวกเยี่ยนจ้าวเกอเข้าใกล้ ซือคงจิงที่นั่งหลับตาอยู่ในตอนแรกก็ลืมตาขึ้น มองมายังชายหนุ่มทันที
เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้นก็เลิกคิ้วขึ้นเบาๆ มองโอวหยางฉีด้านข้างด้วยสีหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม
โอวหยางฉีกลับนิ่งเงียบ
พวกเยี่ยนจ้าวเกอซึ่งนั่งอยู่บนหลังพ่านพ่านเข้าใกล้ซือคงจิงกับอสูรทะเลตัวนั้น
ชายหนุ่มมองซือคงจิงอย่างละเอียด ก่อนจะกระโดดขึ้นไปอยู่บนหลังอสูรทะเล เมื่อมาถึงด้านหลังซือคงจริง เขาเอื้อมมืออกมาวางบนกลางหลังนาง “บาดเจ็บหนักทีเดียว”
ซือคงจิงพยักหน้า “ยังมีคนตามข้าอยู่ เนื่องจากเอาแต่หนี จึงไม่ได้ดูแลรักษา”
ขณะที่คุยกับเยี่ยนจ้าวเกอ ซือคงจิงก็จับจ้องไปที่โอวหยางฉี ซึ่งถูกอาหู่ควบคุมอยู่บนหลังพ่านพ่าน
เดิมทีนางมีนิสัยใจเย็น แต่ตอนนี้กลับมีสีหน้าซับซ้อน งงงวย ระวังตัว ปรากฏขึ้นมาไม่หยุด
โอวหยางฉีมองซือคงจิงเช่นกัน ทว่านิ่งงันไม่พูดจา มีเพียงแววที่ตาซับซ้อนเล็กน้อย
ถึงแม้จะเป็นหนึ่งบุรุษหนึ่งสตรี แต่เมื่อทั้งสองคนประจันหน้ากัน บรรยากาศก็หนักอึ้งอยู่บ้าง
“ข้าพอจะรู้เรื่องคร่าวๆ แล้ว” หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอมองโอวหยางฉี เขาก็ถามซือคงจิง “เขารับรู้ถึงตำแหน่งคร่าวๆ ของเจ้าได้ เจ้าเองก็น่าจะรู้สึกถึงเขาได้เช่นกันใช่หรือไม่”
ซือคงจิงตอบ “ถูกต้อง ขอแค่อยู่ในรัศมีหนึ่งพันลี้ ข้าก็รับรู้ได้”
นางชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อ “คนที่ประมือกับข้าก่อนหน้านี้ก็เหมือนกัน”
เยี่ยนจ้าวเกอถาม “เจ้าบอกว่าหลังจากนั้นยังมีคนไล่ล่าเจ้า แล้วคนผู้นี้เล่า”
“คนผู้นี้ไม่เหมือนกับพวกเขา พวกเราไม่ได้พบหน้ากันตรงๆ เป็นข้าได้ยินคนพูดถึงว่าคนผู้นั้นตามหาข้า เขามีพลังฝึกปรือสูงมาก น่าจะเป็นมหาปรมาจารย์ขั้นกำเนิดญาณ”
เยี่ยนจ้าวเกอหันไปถามโอวหยางฉี “อาจารย์ของเจ้าหรือ”
โอวอย่างฉีมิได้ตอบ
หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอใช้ฝ่ามือแนบกับหลังซือคงจิงแล้ว เขาก็รู้สึกได้ถึงอาการบาดเจ็บของนาง “เป็นกระบวนท่าเทพมารอัคคีแห่งหัตถ์เทพมารปัญจธาตุจริงๆ”
หัตถ์เทพมารปัญจธาตุ วรยุทธ์ที่มีอยู่ก่อนวิกฤติการณ์ครั้งใหญ่ หลังจากผ่านช่วงวิกฤติการณ์ครั้งใหญ่ไป นี่นับว่าปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรกบนโลกแปดพิภพ
โดยแบ่งเป็นท่ามือห้าท่าตามธาตุห้าธาตุ ได้แก่ ทอง ไม้ น้ำ ไฟ ดิน
เทพมารทองดุร้าย รุนแรงและเฉียบแหลม เหมาะกับการปะทะซึ่งหน้า
เทพมารไม้ตรงไปตรงมา ใช้กล้าแข็งทำลายพิสดาร ใช้อืดอาดทำลายเล่ห์เหลี่ยม เหมาะใช้กับกระบวนท่าที่ลื่นไหลของคู่ต่อสู้
เทพมารวารีคล่องแคล่ว ตรงกันข้ามกับเทพมารอัคคี ลบจุดด้อยของตัวเอง ใช้รับมือกับคู่ต่อสู้ที่มีพลังฝึกปรือสูงกว่า ใช้ความลื่นไหลเอาชนะ
เทพมารปฐพีทรงพลัง หนักแน่นไม่หวั่นไหว เหมาะกับการป้องกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี