ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 366

เยี่ยนจ้าวเกอกับหลี่จิ้งหว่านแม้จะรู้จักกัน แต่ไม่นับว่าสนิทกันมากนัก

ทว่าในความทรงจำของเขา ยอดฝีมือแห่งเมืองทะเลมรกต ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในวารีพิภพผู้นี้เป็นหญิงสาวที่มีนิสัยค่อนข้างใจเย็น

ถึงภายนอกจะดูอ่อนโยน แต่ภายในกลับแน่วแน่นัก

เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของทะเลสาบปิดนภา หลี่จิ้งหวานจึงถูกหลิวเซิ่งเฟิงจับตัวได้ในการประชุมฝ่านภา ในตอนนั้นนางไม่ตีโพยตีพายและยังคงสงบนิ่ง ไม่ยอมก้มหัวให้การลงมืออย่างอำมหิตของอีกฝ่าย เยี่ยนจ้าวเกอเห็นแล้วชื่นชมยิ่งนัก

ท่วงท่ากระวนกระวายในตอนนี้ของนาง เยี่ยนจ้าวเกอเพิ่งจะเห็นเป็นครั้งแรก

ชายหนุ่มกะพริบตาปริบๆ มองเงาหลังที่เคลื่อนไกลออกไปของหลี่จิ้งหว่าน รู้สึกฉงนอยู่บ้าง

เมื่อหันหน้าไปมองทิศทางที่หลี่จิ้งหว่านมา ซือคงจิงยังคงยืนอยู่ตรงนั้น คล้ายกับเพิ่งส่งหลี่จิ้งหว่านออกมา และเพิ่งร่ำลากันได้ไม่นาน

ขณะนี้ซือคงจิงเห็นเยี่ยนจ้าวเกอเดินเข้ามาหานาง “ศิษย์น้องซือคง”

“ศิษย์พี่เยี่ยน” ซือคงจิงทำความเคารพเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้ารับ ก่อนจะถามว่า “ศิษย์น้องหลี่แห่งเมืองทะเลมรกตดูรีบร้อนยิ่ง อีกทั้งยังมีท่าทางกระวนกระวาย เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ”

“เหมือนว่าศิษย์พี่หลี่จะมีปัญหาที่บ้าน ดังนั้นนางจึงรีบกลับไป” ซือคงจิงกล่าวตอบ นางรู้เรื่องอย่างที่เยี่ยนจ้าวเกอคาดไว้

เขามองเมืองชั้นในของเมืองทะเลมรกต จากนั้นก็มองเมืองชั้นนอกที่สับสนวุ่นวาย “ครอบครัวนางมิได้อยู่ที่เมืองชั้นนอกหรอกหรือ”

ซือคงจิงมีนิสัยเย็นชา คบหาสหายไม่มาก หลี่จิ้งหว่านนับว่าเป็นหนึ่งในสหายน้อยคนที่นางคบหาด้วย คนทั้งสองถูกชะตากันอย่างยิ่ง จึงเหมือนเป็นเพื่อนสาวคนสนิท

“บิดามารดาของศิษย์พี่หลี่กลับบ้านเกิดแล้ว” ซือคงจิงอธิบาย “แต่คล้ายมีบางอย่างเกิดขึ้น มีข่าวส่งมา พอศิษย์พี่หลี่ได้รับข่าว ก็บอกลาสำนัก และเตรียมตัวออกเดินทาง”

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าบ้านเกิดนางอยู่ที่ไหน” เยี่ยนจ้าวเกอถาม

“เมืองเล็กๆ ในเขตอี้โจว อยู่ใต้ปกครองของจังหวัดเจียงเป่ย นามว่าเมืองเนินผลซิ่ง” ซือคงจิงกล่าว

เมืองเนินผลซิ่ง [1]เป็นหนึ่งในเก้าเมืองของวารีพิภพ

เมืองทั้งเก้าของวารีพิภพตั้งอยู่บนทะเลหกเมือง อีกสามเมืองตั้งอยู่สุดขอบตะวันออกของทวีปใหญ่

เมืองผลซิ่งเป็นหนึ่งในเมืองทั้งสามบนแผ่นดิน แตกต่างกับเมืองทะเลมรกตและเมืองศิลาที่ตั้งอยู่บนทะเล

แม้ว่าเมืองเก้าเมืองในวารีพิภพจะถูกเรียกเป็นเมือง แต่ความจริงเป็นใจกลางที่อยู่ในอาณาเขตขนาดใหญ่ ใช้คำว่าเมืองในการตั้งชื่อ ทว่าเรียกรวมกันเป็นเขตแดน

จังหวัดเจียงเป่ยเป็นหนึ่งในจังหวัดที่มีผลซิ่งอยู่โดยรอบ ส่วนเขตอี้โจวเป็นหนึ่งในเขตมากมายที่อยู่ในจังหวัดเจียงเป่ย

เยี่ยนจ้าวเกอได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า “ข่าวที่ถูกส่งมาในช่วงนี้บอกว่าบนทะเลตะวันออกคล้ายเกิดความผิดปกติบางอย่าง ปีศาจอัคคีอาจจะเริ่มโจมตี”

“ถ้าเป็นเมืองเนินผลซิ่ง นั่นนับว่ายังดี เพราะตั้งอยู่ในแผ่นดิน”

ซือคงจิงคล้ายนึกอะไรบางอย่างได้ “ข่าวที่ส่งมาคือ ช่วงนี้ปีศาจอัคคีสงบเงียบมาก ลมเหนือทะเลตะวันตกและตะวันออกไม่ปั่นป่วน เหมือนกับความสงบก่อนพายุจะมาก็ไม่ปาน ด้วยเงียบเกินไป ข้าจึงคิดว่าเป็นปรากฏการณ์ที่ผิดปกติ เป็นสัญญาณของความวุ่นวายกระมัง”

“เป็นเช่นนั้นจริง ดังนั้นผู้คุมหอคลื่นโหมจึงเตรียมออกเดินทางจากบึงพิภพมายังทะเลแล้ว”

ฝ่ายศิษย์น้องซือคงมองไปยังเมืองส่วนในของเมืองทะเลมรกต “เจ้าเมืองซ่งยังคงเข้าฌานอยู่…”

ชายหนุ่มพลันหัวเราะ “บ่มเพาะกระบวนท่าเงียบๆ”

เสียงของเขาเบามาก ซือคงจิงไม่ได้ยิน “ศิษย์พี่เยี่ยน ท่านพูดอะไร”

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม “เจ้าเมืองซ่งออกฌาณมาครั้งนี้ เกรงว่าจะไม่ธรรมดา”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี