ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 422

หลังจากลายแสงทั่วร่างยิ่งมายิ่งเจิดจ้า ร่างกายของชายฉกรรจ์ก็กลายเป็นเสือดาวสายฟ้าหกขาโดยสิ้นเชิง คู่ต่อสู้ของเยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้มีพลังเพิ่มขึ้นไม่หยุดหย่อน!

ตอนที่เขากลายเป็นสัตว์ร้ายอย่างสมบูรณ์ ก็นับว่ามิใช่คนอีกต่อไป กลายเป็นเสือดาวสายฟ้าหกขาอย่างแท้จริง พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นดั่งกระแสน้ำ

คล้ายกับว่าคนผู้นั้นสะกดขังสัตว์ป่ามาโดยตลอด ตอนนี้กรงขังได้พังทลายลง สัตว์ร้ายที่ถูกคุมขังไว้ในที่สุดก็หลุดออกมา!

เมื่อเผชิญหน้ากับเสือดาวสายฟ้าหกขาที่พุ่งกดดันเข้ามาเหมือนภูเขาลูกย่อมๆ เยี่ยนจ้าวเกอก็หัวเราะเหอะๆ ก่อนจะยกฝ่ามือของตนเองขึ้น แล้วฟาดด้านล่าง

หลังจากชายฉกรรจ์ผู้นั้นกลายร่างเป็นสัตว์ร้าย ร่างกายของเขาก็เหมือนกับภูเขาลูกเล็ก อย่าว่าแต่ยืนขึ้นมาเลย แค่หมอบอยู่บนพื้นก็สูงกว่าเยี่ยนจ้าวเกอไม่น้อยแล้ว

แต่ฝ่ามือที่ฟาดลงของเยี่ยนจ้าวเกอกลับให้ความรู้สึกว่า เขาตัวสูงใหญ่กว่าสัตว์ยักษ์เบื้องหน้ามากมายนัก

ดุจดั่งเทพยดาลงมาเกิด ฝ่ามือฟาดลงเหมือนกับท้องฟ้าถล่ม

ขนทั่วร่างของเสือดาวสายฟ้าหกขาด้านหน้าพลันลุกชูชัน

เนื่องจากสองขาถูกตัด ความบ้าคลั่งซึ่งเกิดจากการถูกทิ่มแทงโดยความเจ็บปวดจึงอ่อนลงในวินาทีนี้

สูญเสียความเป็นมนุษย์ กลายร่างเป็นสัตว์ร้าย ทำให้รู้สึกได้ถึงอันตรายรุนแรงยิ่งขึ้น

ในตอนนี้ ความรู้สึกคุกคามจากความตายได้เกาะกุมจิตใจของเสือดาวสายฟ้าหกขาตัวนี้เอาไว้ ทำให้มันหมุนตัวหนีโดยสัญชาตญาณ!

เสือดาวสายฟ้าหกขาที่ดุร้ายหมายขวัญ เหมือนสัตว์ร้ายหลุดจากกรง แม้กระทั่งคิดเข่นฆ่าให้ถึงที่สุด ฉีกกระชากอีกฝ่ายให้เป็นชิ้นๆ ที่ทุกคนเห็นก่อนหน้า ในตอนนี้เมื่อเผชิญหน้ากับฝ่ามือที่เยี่ยนจ้าวเกอยกขึ้น กลับหมุนตัวหนีในทันใด!

ความเร็วของมันในตอนนี้ว่งไวยิ่งกว่าตอนที่มันพุ่งเข้ามาหาเยี่ยนจ้าวเกอก่อนหน้านี้เสียอีก

เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้นก็อดรู้สึกขบขันไม่ได้ ‘สูญเสียสติปัญญากลายเป็นสัตว์ปีศาจ กลับมีไหวพริบมากขึ้นอย่างนั้นหรือ’

ถึงแม้จะทั้งอารมณ์ดีทั้งขบขัน แต่เยี่ยนจ้าวเกอไม่คิดจะปล่อยอีกฝ่ายไป ฝ่ามือของเขายังคงกดลง พลังงานสะเทือนฟ้าสะเทือนดินฟาดใส่กระดูกสันหลังของเสือดาวสายฟ้าหกขาตัวนี้จนหัก!

เสือดาวตัวนั้นส่งเสียงคำราม ดังสนั่นคล้ายกับเมฆสายฟ้าระเบิด มันร้องโหยหวนพลางล้มลงกับพื้น ร่างกายชักกระตุก เคลื่อนไหวไม่ได้

ชายหนุ่มมองดูมัน ก่อนจะถอนใจเฮือกหนึ่ง “เจ้าว่าคุ้มกันหรือไม่ หากสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง พวกเราค่อยๆ ลองสนทนากันอย่างเป็นมิตรก็ได้ เหตุใดต้องลงมือด้วยเล่า ถึงข้าจะรู้สึกว่าการลงมือจะมีประสิทธิภาพดีกว่าก็เถอะ”

เสือดาวสายฟ้าหกขาตัวนั้นมีพลังชีวิตที่แข็งแกร่งยิ่ง แม้ร่างกายเกือบจะถูกเยี่ยนจ้าวเกอผ่าเป็นส่องส่วน ทว่ามันก็ยังไม่ตาย ถึงกับยังมีแรงเหลือ บนร่างมีสายฟ้าหลายสายกะพริบไม่หยุด

แต่ว่ามันในตอนนี้ไม่มีความคิดขัดขืนอีก มันใช้แรงเฮือกสุดท้ายตะกายอยู่บนพื้น พร้อมกับมองเยี่ยนจ้าวเกอด้วยความเว้าวอน

เยี่ยนจ้าวเกอนั่งบนหลังมันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำให้มันส่งเสียงโหยหวนขึ้นอีกครั้งในทันที

“ให้ข้าดูหน่อยว่าบนร่างเจ้ามีของมีค่าอะไรหรือไม่” เยี่ยนจ้าวเกอพูดพลางเอื้่อมมือเข้าไปหามัน

เนื่องจากการกลายร่างเป็นเสือดาวสายฟ้าหกขาของชายฉกรรจ์ก่อนหน้านี้ กระเป๋าสัมภาระของเขาจึงถูกสายฟ้าอันรุนแรงทำลายไปด้วย

ของที่อยู่ด้านในกระจายอยู่บนพื้น มีของบางส่วนเหลือรอดมาได้ ส่วนอีกส่วนหนึ่งถูกสายฟ้าป่นเป็นผงไปแล้ว

เยี่ยนจ้าวเกอใช้ปราณจิตราหยิบของที่เหลืออยู่มาไว้บนมือ จากนั้นก็เริ่มตรวจสอบ

เฟิงอวิ๋นเซิง สวีเฟย อาหู่ และอิงหลงถูในตอนนี้ก็เข้ามาใกล้ๆ เพื่อดูสัตว์ยักษ์ที่เยี่ยนจ้าวเกอนั่งทับอยู่

“ศิษย์พี่เยี่ยน คนผู้นั้นแปลงร่างเป็นเสือดาวตัวนี้หรือ” หลงเอ๋อร์มองเสือดาวสายฟ้าหกขาตัวนั้นด้วยความประหลาดใจ

เยี่ยนจ้าวเกอตรวจสอบของในมือพลางตอบ “ใช่แล้ว”