ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 456

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวขึ้นเหมือนไม่เห็นมังกรสีเลือดที่หมุนวนกลางอากาศ “แกนหยกแสงรุ้งที่หลอมอยู่ในกำไลข้อมือมีปริมาณน้อยเกินไป”

“ที่ดีที่สุดคือโลกทางด้านนั้นมีการผลิตแกนหยกแสงรุ้ง”

ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย “ปัญหาที่น่าหนักใจกว่าก็คือ ทางเชื่อมเขตแดนที่เชื่อมไปยังโลกด้านนั้นเกิดขึ้นโดยบังเอิญ คงอยู่เพียงชั่วคราว อีกไม่นานน่าจะหายไปอีกครั้ง”

สวีเฟยสูดลมหายใจลึกเฮือกหนึ่ง “ไม่ว่าจะพูดอย่างไร จัดการสถานการณ์ตรงหน้าก่อนเถอะ แล้วแต่จ้าวเกอเลย”

เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มเล็กน้อย มองมังกรสีเลือดที่วนเวียนปกคลุมฟ้าปกคลุมดวงอาทิตย์กลางอากาศ “สถานการณ์ในตอนนี้กลับจัดการง่ายนัก”

พูดจบ เขาก็สั่นไหวจุดลมปราณทั่วร่าง กระตุ้นญาณจริงแท้พุ่งขึ้นฟ้า!

ชายชราเสื้อคลุมดำเห็นดังนั้น สายตาพลันเย็นเยียบ “บังอาจ!”

มังกรยักษ์สีเลือดที่วนเวียนอยู่กลางอากาศเปิดเกล็ดทั่วร่าง ลมปราณอันเดือดพล่านพรั่งพรูออกมาจากด้านในอย่างต่อเนื่อง เมฆมังกรสีเลือดยิ่งมายิ่งหนาตัว

หางมังกรขนาดยักษ์พุ่งออกจากชั้นเมฆสะบัดใส่เยี่ยนจ้าวเกอ พลังโจมตีรุนแรงชนิดผ่าเขาแยกทะเล

เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะเยาะ พลางตบมือขวา พลังอันยิ่งใหญ่ของท้องฟ้าที่พังทลายระเบิดขึ้นในระยะใกล้เคียง ทำลายหางมังกรขนาดยักษ์นั้นทิ้ง!

ชายชราเสื้อคลุมดำตื่นตระหนก ‘มหาปรมาจารย์ขั้นกำเนิดญาณ หนุ่มขนาดนี้เลยหรือ?’

ชายหนุ่มไม่หยุดมือ หลังจากทำลายหางของมังกรเสร็จแล้ว ก็ใช้ฝ่ามือจู่โจมสด้านบน เมฆสีเลือดหนาหนักพลันพังทลาย

ด้านในเมฆสีเลือด ชายชราเสื้อคลุมสีดำแค่นหัวเราะเสียงหนึ่ง

เกล็ดมังกรสีเลือดเกล็ดแล้วเกล็ดเล่าตกลงมาจากท้องฟ้าเหมือนกับสายฝน

คนทั้งหกที่กำลังสู้กันอยู่เห็นดังนั้นพลันรู้สึกฉงนใจ ชายชราเสื้อคลุมดำยังคงเป็นมหาปรมาจารย์ขั้นกำเนิดญาณระยะท้าย และเป็นคนที่มีระดับพลังฝึกปรือสูงสุดในหมู่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ กระนั้นเขาเหมือนมิใช่คู่ต่อสู้ของเยี่ยนจ้าวเกอโดยสิ้นเชิง

ชายชราเสื้อคลุมสีดำตวาดด้วยความโกรธ ญาณจริงแท้ทั่วทั้งร่างสั่นไหว มังกรสีเลือดขนาดยักษ์พุ่งงตัวออกมาจากในเมฆสีเลือด

ขณะชายชราเสื้อคลุมสีดำพุ่งมาหาเยี่ยนจ้าวเกอ เขายื่นมือซ้ายของตนออกมา ตบฝ่ามือใส่กะโหลกของมังกรยักษ์สีเลือด

ทั้งสองฝ่ายคล้ายหยุดนิ่งกลางอากาศในชั่วพริบตานั้น

แต่ต่อจากนั้น ศีรษะของมังกรยักษ์สีเลือดก็เกิดเสียงทุ้มต่ำดังขึ้น

จากนั้นเห็นเพียงเขามังกรหักก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นกะโหลกศีรษะของมันก็ค่อยๆ แตกกระจาย ร่างกายบิดเบี้ยวด้วยมุมอันน่าพิสดาร คล้ายกับถูกพลังอันไร้ขีดจำกัดบดขยี้

เกล็ดจำนวนนับไม่ถ้วนกระจัดกระจาย สาดเป็นสายฝนสีเลือดลงมาทั่วบริเวณอีกครั้ง

จอมยุทธ์พรรคมังกรโลหิตตกใจ ทั้งสี่คนไม่รุมจู่โจมสามีภรรยาคู่นั้นอีก แต่เปลี่ยนมาโจมตีใส่เยี่ยนจ้าวเกอพร้อมกัน

มังกรสีเลือดสี่ตัวพุ่งมาอย่างบ้าคลั่ง เยี่ยนจ้าวเกอกวาดมองแวบหนึ่ง มือซ้ายยังคงดันกะโหลกของมังกรสีเลือดที่เกิดจากญาณจริงแท้ของชายชราเสื้อคลุมดำ มือขวาชี้นิ้วชี้กับนิ้วกลางเป็นกระบี่ แทงออกด้านนอก

ประกายกระบี่สีเขียวหลายสายพุ่งสลับกันทั่วฟ้าดินอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็กลายเป็นมังกรเขียว!

มังกรเขียวกับมังกรสีเลือดเกิดการปะทะกัน มังกรสีเลือดสลายไปทันทีหลังจากโดนกระแทกใส่ ถูกมังกรเขียวที่เกิดจากประกายกระบี่ญาณจริงแท้ของเยี่ยนจ้าวเกอทำลาย!

ทุกคนในพรรคมังกรโลหิตตื่นตระหนกเหลือประมาณ แม้จะเป็นสามีภรรยายที่ประกบกระบี่คู่นั้น ในตอนนี้ยังมองทุกอย่างที่เกิดขึ้นตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ

ขณะที่ญาณจริงแท้ของเยี่ยนจ้าวเกอสั่นไหว จิตแห่งการกำเนิดใหม่ก็กระจายทั่วท้องฟ้า ในภาพมายาแสงเหนือศีรษะมีภาพของใบไม้วิญญาณกำลังส่องแสงระยิบระยับและขยับไหว