ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 474

บรรลุธรรมระดับศักดิ์สิทธิ์

แค่เพียงประโยคนี้ประโยคเดียว กลับคล้ายการข้ามแนวร่องน้ำตามธรรมชาติแล้ว

แม้ว่าจะเป็นก่อนมหาภัยพิบัติ การเลื่อนจากขั้นบรรลุธรรมสู่ระดับศักดิ์สิทธิ์มิใช่เรื่องง่าย

หลังมหาภัยพิบัติ จอมยุทธ์ระดับศักดิสิทธิ์บนโลกแปดพิภพในยุคปัจจุบันมีแค่หกคนเท่านั้น

เยี่ยนตี๋ ถูกคนเรียกว่าเยี่ยนไร้เทียมทาน ตั้งแต่ฝึกฝนสำเร็จ ก็ไม่เคยพ่ายแพ้ในการต่อสู้กับจอมยุทธ์ระดับเดียวกัน เป็นฝ่ายบดขยี้ผู้อื่นมาโดยตลอด

แม้จะเป็นคู่ต่อสู้ที่มีระดับสูงกว่าเขา ก็ถูกเขามองข้ามเช่นกัน

การเลื่อนสู่ขั้นบรรลุธรรมประมาณสองปีก่อนหน้านี้ ก็ไร้ศัตรูในหมู่มหาปรมาจารย์ด้วยกันแล้ว ต่อให้ร่วมมือกันก็ไม่มีประโยชน์

ในสายตาของคนทั่วไป คู่ต่อสู้ของเยี่ยนตี๋ที่เป็นมหาปรมาจารย์บรรลุธรรม หาได้แค่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น

ไม่มีใครสงสัยว่าเยี่ยนตี๋จะเลื่อนเป็นระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ ยิ่งไม่มีใครสงสัยว่า เขาจะเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ที่อายุน้อยที่สุดตั้งแต่เคยมีการบันทึกในโลกแปดพิภพหลังจากมหาภัยพิบัติ

กระนั้นถึงแม้จะเป็นคนที่เทิดทูนเขาที่สุด ก็ไม่นึกเลยว่า เยี่ยนตี๋จะข้ามผ่านร่องน้ำธรรมชาติที่คนจำนวนนับไม่ถ้วนข้ามไม่ได้ตลอดชีวิต เลื่อนจากขั้นบรรลุธรรมสู่ระดับศักดิ์สิทธิ์ ในเวลาแค่สองปีเท่านั้น!

ผู้อาวุโสม่อ หวงกวางเลี่ย ซ่งอู๋เลี่ยง อันชิงหลิน และคนอื่นๆ เกิดความรู้สึกสึกสงสัยว่าตัวเองมองผิดไปหรือไม่

“โฮก!”

เสียงคำรามสั่นสะเทือนฟ้าดินสั่นไหวท้องฟ้า เปลวไฟมากมายรวมตัวกัน

มหาราชันปีศาจพุ่งกรงเล็บทั้งสองข้างออก กลางอากาศพลันมีแสงไฟตัดสลับกัน เปลวไฟลุกไหม้คล้ายกับเผาทะลุมิติ กลายเป็นร่องแยกอันน่ากลัว

ภายใต้การครอบคลุมของเปลวไฟ ฟ้าดินคล้ายกับกำลังจะพังทลาย

จอมยุทธ์เผ่ามนุษย์ทุกคนรู้สึกหวาดหวั่น พากันได้สติกลับมา

อีกฝ่ายใช้การเคลื่อนไหวเพื่อทำลายความงุนงงของพวกเขา

สำหรับมหาราชันปีศาจอัคคี เยี่ยนตี๋เป็นคนที่ส่งผลคุกคามมากที่สุดในหมู่จอมยุทธ์ที่อยู่รอบๆ!

เยี่ยนตี๋เผชิญหน้าเปลวไฟอันบ้าคลั่งแยกฟ้าดินโดยไม่กลัวเกรงแม้แต่น้อย

ในมือของเขาชูดาบยาวส่องแสงสีม่วงระยิบระยับขึ้น จากนั้นก็ฟันลงเบื้องล่าง ท้องฟ้าเหนือศีรษะพลันล้มคว่ำ

เจตจำนงดาบอันยิ่งใหญ่ไร้สิ้นสุดและไร้เทียมทาน ปะทะกับเปลวไฟอันรุนแรง ต่างฝ่ายต่างแตกสลายอย่างต่อเนื่อง!

ปราณดาบและเปลวไฟที่พังทลายกลางอากาศกลายเป็นพายุหมุนลูกแล้วลูกเล่า ม้วนพัดเปลวไฟ ให้กลายเป็นพายุไฟอันน่าสะพรึงกลัวจำนวนนับไม่ถ้วนกลางท้องฟ้า

มหาราชันปีศาจอัคคีเหยียบใส่อากาศ ก้มศีรษะลง ใช้เขาวัวสองข้างบนศีรษะพุ่งเข้ามาหาเยี่ยนตี๋!

การพุ่งเข้าชนครั้งนี้ อากาศคล้ายกับระเบิด พายุอัคคีมากมายที่กำลังหมุนวนพลันแตกสลายหมดสิ้น

เยี่ยนตี๋ยังไม่ทันจะชักดาบสวรรค์มังกรทะยานในมือขวากลับมา แต่เขายังคงมีสีหน้าปกติ ตั้งฝ่ามือซ้ายขึ้นประดุจดาบ จากนั้นก็ฟันใส่มหาราชันปีศาจอัคคีตัวนั้น!

ดาบนี้เมื่อฟันออกแล้ว กลับไม่เหมือนดาบนภาไร้ขีดจำกัดที่เขาใช้มาโดยตลอด

เพราะเจตจำนงดาบยิ่งใหญ่จนยากจะบรรยาย

อีกทั้งยังมีรากฐานมาจากวิชาเอกพิสุทธิ์และดาบนภาไร้ขีดจำกัด ซึ่งเป็นวิชาสายตรงของเขากว่างเฉิง

แต่ว่าไม่ได้ทรงพลังและยิ่งใหญ่เหมือนดาบนภาไร้ขีดกำจัดอีกแล้ว

ความรู้สึกที่สัมผัสได้โดยตรงจากดาบนี้มีเพียงอย่างเดียว

แข็งกร้าว!

นอกจากความแข็งกร้าว ก็คือความแข็งกร้าว!

สยบใต้หล้าอย่างไร้ความกริ่งเกรง!

จิตวรยุทธ์ของตัวเยี่ยนตี๋รวมกับสิ่งที่ได้เรียนมาตลอดชีวิต ในพริบตาที่เขาเข้าสู่ระดับศักดิ์สิทธิ์ เขาก็บรรลุทุกสิ่ง เกิดเป็นกระบวนท่าสยบใต้หล้าที่สร้างขึ้นมาเอง

ดาบคลั่งทำลายฟ้า!