ปราณสีดำมากมายกลายเป็นคมดาบนับหมื่นนับแสน เข่นฆ่าเข้ามาหาทุกคนที่อยู่ใกล้ข่ายอาคมชนิดคลุมฟ้าคลุมดิน
เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ส่วนพวกฟางหมิ่นและหยางฉู่ฟานหนังตากระตุกอย่างรุนแรง ‘คนของสำนักตาข่ายปีศาจ!’
สีหน้าของคนจากเกาะจิตประสานกลายเป็นขื่นขม เพราะปราณดาบมากมายนั้นแสดงให้เห็นว่า อีกฝ่ายอย่างน้อยต้องมีจอมยุทธ์ระดับมหาปรมาจารย์ขั้นกำเนิดญาณถึงสองคน
เห็นได้ชัดว่า หลังจากคนของสำนักตาข่ายปีศาจตามหลังพวกเขามาโดยเฉพาะแล้ว ก็คิดจะฉวยโอกาส
รอจนพวกเขาเจอข่ายอาคมและเปิดข่ายอาคม ค่อยฉวยโอกาสฆ่าปิดปากและแย่งชิงสิ่งของ
พวกฟางหมิ่นรู้สึกไม่ยินยอม และไม่กลัวสักเท่าไร แต่ว่าหยางฉู่ฟานมีประสบการณ์มากมาย จึงคิดมากกว่า
จิตสังหารจากพลังโจมตีของอีกฝ่ายเด็ดขาด ถึงกับคิดจะฆ่าพวกเขาทุกคนที่นี่
การลงมือในสถานการณ์เช่นนี้ มากกว่าครึ่งมั่นใจว่าจะจัดการคนของเกาะจิตประสานที่อยู่รอบๆ ได้เป็นแน่ ไม่แน่ว่าจอมยุทธ์ระดับมหาปรมาจารย์ขั้นกำเนิดญาณระยะท้ายสองคนจะยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด
ตอนนี้จิตใจของหยางฉู่ฟานพลันหวาดหวั่นเล็กน้อย หางตากวาดมองเยี่ยนจ้าวเกอ
ในตอนที่รีบร้อน เขาไม่ทันตรวจสอบความเป็นมาของเยี่ยนจ้าวเกอ ถึงแม้อีกฝ่ายจะยังดูอ่อนเยาว์ แต่ก็รู้สึกว่ามิใช่คนธรรมดา ตนถึงกับมีความรู้สึกถึงอันตรายจากการเจอศัตรูสองด้าน
หยางฉู่ฟานถามว่า “ท่านกับเขาหงส์วิเศษเป็นมิตรหรือเป็นศัตรู”
เยี่ยนจ้าวเกอสนอกสนใจ พิจารณาปราณดาบที่โจมตีมาแต่ไกลผ่านรูข่ายอาคมที่เปิดออก ก่อนจะตอบว่า “สมควรเป็นมิตร ทว่าก็ยังไม่แน่ใจ”
น้ำเสียงสบายๆ ของชายหนุ่มทำให้หยางฉู่ฟานหายใจไม่ออก บัดนี้ชี้ปราณดาบสีดำมาถึงตรงหน้าตัวเอง เขาจึงพูดด้วยเสียงเร่งร้อน “นี่คือคนของสำนักตาข่ายปีศาจ สำนักนี้ถูกจัดอยู่ในหกพรรคมาร เป็นศัตรูคู่อาฆาตกับเขาหงส์วิเศษ หนึ่งในเจ็ดกลุ่มฝ่ายธรรมะ”
เยี่ยนจ้าวเกอยิ้มขึ้น “ข้ามิได้สนใจสำนักตาข่ายปีศาจ ข้าเพียงอยากถามว่า เกาะจิตประสานของพวกท่านมีความสัมพันธ์ใดกับเขาหงส์วิเศษ?”
หยางฉู่ฟานกำลังจะตอบ กลับไม่ทันเสียแล้ว เขาตวาดคำหนึ่ง ก่อนจะพุ่งร่างขึ้นฟ้า พลางโบกสองฝ่ามือ เกิดแสงมากมายส่องระยิบระยับ
ชายหนุ่มตั้งใจมอง เห็นแสงสีเขียวมรกตใจกลางฝ่ามือของหยางฉู่ฟาน มันเคลื่อนไหวเดี๋ยวเร็วเดี๋ยวช้าอยู่กลางอากาศ
แสงสว่างสีเขียวมรกตที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วดูอ่อนแอ แต่กลับเร็วอย่างผิดปกติ มันกำลังหารูโหว่ในท่าดาบของฝ่ายตรงข้ามแล้วมุดเข้าไป แก้ไขพลังโจมตีอันรุนแรงนั้น
แสงสีเขียวเคลื่อนไปที่ใด ไม่เพียงแต่แก้ไขพลังโจมตีของอีกฝ่ายเท่านั้น ยังไหลย้อนขึ้นด้านบน คิดจะโจมตีอีกฝ่ายผ่านช่องโหว่ของท่าดาบเหมือนกับปักเข็มใส่รอยแยก[1]
มีหลายครั้งที่ทำให้คนเกิดความรู้สึกว่า จอมยุทธ์สำนักตาข่ายปีศาจผู้นั้นตั้งใจอ่อนให้ เผยช่องโหว่ของตัวเองให้อีกฝ่ายเห็น
หรือไม่ก็ทั้งสองฝ่ายเป็นคนรู้จักที่แลกกระบวนท่ากัน ทั้งคู่คิดคำนวณในใจอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยเหมือนรู้ใจกันดี ดูสอดประสานราวกับสอดด้ายใส่เข็ม
เยี่ยนจ้าวเกอมองพลางพยักหน้าเล็กน้อย รู้สึกมั่นใจ
ระดับวรยุทธ์ของเกาะจิตประสานกับสำนักตาข่ายปีศาจที่เบื้องหน้านี้ ค่อนข้างมีความประณีตใกล้เคียงกับเขาหงส์วิเศษและสำนักมังกรโลหิตที่เขาเคยเจอ
การพัฒนาและการฟื้นฟูวรยุทธ์ของโลกผืนสมุทรไม่อ่อนแอจริงๆ
จอมยุทธ์สำนักตาข่ายปีศาจที่อยู่อีกด้าน ใช้สองคนร่วมมือกันก็ยังทำอะไรหยางฉู่ฟานไม่ได้ พลันเหมือนถูกสะกิดโทสะ ปราณดาบเปลี่ยนเป็นรุนแรงขึ้นในชั่วพริบตา
ปราณดาบสีดำในตอนนี้กลายเป็นสีแดงเลือด!
สีแดงเลือดซึ่งกระจายไปทั่วท้องฟ้า ในตอนนี้จับตัวกันกลายเป็นทะเลเลือดของจริง กระดูกสีขาวพลันกองสุมกันเป็นภูเขากระดูกสีขาวบนทะเลเพลิง
เขากระดูกและทะเลเลือดกดอัดลงมาอย่างหนักหน่วงและดุร้าย
ปราณดาบในตอนนี้เหมือนกับแผ่นเหล็ก ไม่มีช่องโหว่ใดๆ อีก ทำให้หมัดจิตประสาน เคล็ดวิชาสุดยอดของเกาะจิตประสานที่หยางฉู่ฟานใช้ มิอาจทำลายพลังดาบตรงหน้าได้
บนตัวของหยางฉู่ฟานมีแสงมากมายลอยขึ้นมา อาวุธวิญญาณชั้นกลางที่นำติดตัวมาด้วยแสดงผล แต่ว่าอีกฝ่ายก็มีอาวุธวิญญาณชั้นกลางเช่นกัน อีกทั้งยังมีถึงสองชิ้น
ภายใต้แรงกดดันอันรุนแรง แสงสีมรกตมากมายที่เกิดจากฝ่ามือของหยางฉู่ฟานค่อยๆ ถูกภูเขากระดูกกลบหาย ถูกทะเลเลือดกลืนกิน
พวกฟางหมิ่นซึ่งเป็นจอมยุทธ์เกาะจิตประสานรีบร้อนเข้าไปช่วยเหลือ แต่สำนักตาข่ายปีศาจมีจอมยุทธ์คนอื่นมาถึงเช่นกัน อีกทั้งยังมีจำนวนคนมากกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี