ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 500

เยี่ยนจ้าวเกอมองพวกหยางฉู่ฟานด้วยรอยยิ้มกว้าง

หยางฉู่ฟานหัวเราะขื่นขมเสียงหนึ่ง “ข้าเองก็ได้รับเบาะแสและสถานที่ของข่ายอาคมมาโดยบังเอิญเช่นกัน ว่ากันว่าที่นี่มีสมบัติลับ ดังนั้นจึงมาลองเสี่ยงโชคดู แต่ที่นี่จะมีอะไรนั้นพวกเราเองก็ไม่แน่ใจ”

“เห็นท่านออกมาจากในข่ายอาคม พวกเรายังคิดว่าท่านอาจจะพอบอกอะไรได้บ้าง”

ชายหนุ่มแบมือ พลางกล่าวพร้อมรอยยิ้ม “พวกท่านก็ไม่เชื่อว่าข้าไม่ได้เอาอะไรออกมาจากในข่ายอาคมหรือ?”

พวกหยางฉู่ฟานยิ้มแฉ่ง เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าอย่างไม่ถือ “เอาเถอะ หากเป็นข้าก็คงไม่เชื่อ”

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็จะลองไปดู ถึงอย่างไรข้าก็ทราบว่าจะไปเขาหงส์วิเศษได้อย่างไรแล้ว”

เขาหมุนตัวกลับเข้าไปในข่ายอาคมอย่างเอ้อระเหย พวกคนจากเกาะจิตประสานต่างมองหน้ากันเอง พลางยิ้มอย่างขื่นขมอีกครั้ง

ฟางหมิ่นมีรอยยิ้มหนักใจ “ช่างเถอะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณชายเยี่ยนคนนี้ เกรงว่าพวกเราจะต้องตายด้วยน้ำมือของพวกเจียงสยงแล้ว พวกเราต้องขอบคุณบุญคุณช่วยชีวิตของเขา”

นอกจากนางจะเป็นหลานสาวของผู้ปกครองเกาะจิตประสาน มีสถานะพิเศษ เจียงสยงจึงสั่งให้จับเป็น คนอื่นล้วนไม่อาจมีชีวิตรอด

หยางฉู่ฟานพยักหน้า “ไม่ทราบว่าคนผู้นี้เข้าไปได้อย่างไร แต่เขาอยู่ด้านในข่ายอาคมอยู่แล้ว ไม่ว่าก่อนหน้านี้จะได้ของวิเศษมาหรือไม่ ก็ถือว่ามาก่อน ไม่ได้เอาเปรียบพวกเรา…”

หลังจากเว้นครู่ไปหนึ่ง หยางฉู่ฟานก็กล่าวต่อว่า “…สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ พวกเราหยุดเขาไม่ได้”

จอมยุทธ์เกาะจิตประสานที่อยู่ด้านข้างมีใบหน้าจนปัญญาเช่นกัน “ตอนนี้เขากลับไปแล้ว พวกเราจะทำอย่างไร?”

“ต่อให้เข้าไปแล้วเจอของล้ำค่าอันใด ก็แย่งเขาไม่ได้อยู่ดี”

หยางฉู่ฟานกล่าว “ข่ายอาคมนี้กว้างใหญ่ กินพื้นที่ไพศาลถึงเพียงนี้ ย่อมมิอาจคาดถึงความลึกล้ำของมันได้ เขาเพียงคนเดียวใช่ว่าจะสำรวจหมด”

“พวกเราเข้าไป บางทีอาจจะมีโอกาสของเรา”

ด้านข้างเขามีจอมยุทธ์เกาะจิตประสานถามขึ้นด้วยความลังเล “คนผู้นี้แข็งกร้าวยิ่ง อีกทั้งยังโหดเหี้ยมอำมหิต เมื่อพวกเราได้รับโอกาส เขาจะแย่งชิงพวกเราหรือไม่?”

ฟางหมิ่นกล่าวว่า “ต้องลองดู ได้มาก็เป็นโชคของเรา เสียไปถือว่าเป็นชะตาลิขิต ถึงอย่างไรก็ดีกว่าตายด้วยน้ำมือของพวกเจียงสยง”

หยางฉู่ฟานเอ่ย “ในเมื่อมีโอกาส ไม่อาจใช้พลังเพียงอย่างเดียวตัดสินได้ แย่งชิงได้พวกเราก็ต้องแย่งชิง”

เขามองฟางหมิ่นแวบหนึ่ง “ศิษย์น้องฟางอยู่ใกล้ๆ ก่อนหน้านี้ถูกพวกเจียงสยงรุม จึงขาดการติดต่อไป ตอนนี้สามารถติดต่อได้แล้ว เมื่อศิษย์น้องฟางมาถึง พวกเราก็ไม่ต้องกลัวว่าคนแซ่เยี่ยนจะมาแย่ง”

“คนผู้นี้ช่วยเราจริงๆ เกาะจิตประสานของเราแบ่งแยกบุญคุณความแค้นชัดเจน วันหน้าแค่ตอบแทนเขาก็พอ แต่ไม่จำเป็นต้องหาของวิเศษโดยอยู่ให้ห่างหรือซ่อนตัวจากเขา”

จอมยุทธ์เกาะจิตประสานคนอื่นได้ยินดังนั้นต่างพยักหน้า “ควรจะเป็นเช่นนั้น”

ฟางหมิ่นถามด้วยสงสัย “อาจารย์ลุงสองก็มาที่ทะเลรางเลือนด้วยหรือ?”

หยางฉู่ฟานกล่าว “ถูกต้อง ส่งสัญญาณ ทิ้งข้อความไว้ว่าพวกเราจะเข้าข่ายอาคมเถอะ”

ตอนนี้เยี่ยนจ้าวเกอก้าวเดินบนทะเลอย่างเชื่องช้าอยู่ในข่ายอาคม

เขาหยุดคิดเรื่องทางโลกแปดพิภพ และไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงสวีเฟยสองศิษย์อาจารย์ชั่วคราว ในตอนนี้เพียงตั้งสมาธิกับข่ายอาคมตรงหน้า ก็ค่อยๆ เกิดความรู้สึกที่แตกต่าง

‘อืม น่าสนใจ ข่ายอาคมนี้ไม่ธรรมดาเลย ครอบคลุมอาณาเขตที่กว้างใหญ่เช่นนี้ ปกติจะถูกซ่อนไว้มิดชิดมากจนไม่อาจสัมผัสได้ มีขนาดใหญ่แต่กลับประณีต ฝีมือเช่นนี้มิใช่สิ่งที่จอมยุทธ์ระดับมหาปรมาจารย์จะทำได้’

หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอมองแล้วก็จุ๊ปากชมเชย ‘มีความรู้สึกเหมือนตอนที่เข้าไปในที่อยู่ของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็ง บางทีนี่อาจจะเป็นร่องของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่งก็เป็นได้’

‘บางทีอาจจะเป็นจอมยุทธ์ระดับศักดิ์สิทธิ์ที่ถนัดการใช้ผนึก’

เยี่ยนจ้าวเกอคิดไปพลาง เดินต่ไปด้านหน้าไปพลาง

เขาส่งประกายกระบี่สายหนึ่งขึ้นท้องฟ้าตลอดเวลา ประกายกระบี่เหมือนกับหายไปบนฟากฟ้า แต่ไม่ทันไรด้านบนท้องนภาที่ไร้สรรพสิ่งก็เกิดระลอกคลื่นเหมือนกับน้ำกระเพื่อม