ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 54

เยี่ยนจ้าวเกอมองจ้าวหยวนที่กำลังเดินไปที่เตากลั่นโอสถ แล้วจึงมองจ้าวฮ่าวในภายหลัง ก่อนจะลูบคางของตนเอง ‘หากวันนี้ข้าไม่ได้อยู่ที่แห่งนี้ สองพี่น้องจ้าวหยวนและจ้าวเฉิงจะต้องถูกตบหน้าอย่างแน่นอน’

‘อีกทั้งพอตบหน้าด้านขวาแล้ว ก็ตบหน้าด้านซ้ายอีก’

‘แล้วหลังจากนั้นไม่แน่ว่าด้วยเหตุผลแปลกประหลาดอีกนานัปการ พวกเขาอาจจะค่อยๆ กลายเป็นหินรองเท้าให้กับจ้าวฮ่าวทีละก้าว’

จากนั้นเขาพลันเบะปาก ‘วิชากลั่นโอสถจำเป็นต้องมีพรสวรรค์ และจำเป็นต้องสั่งสมประสบการณ์ ซึ่งต่อให้เป็นข้า ก็ไม่มีวิธีที่จะทำให้คนทำสำเร็จได้อย่างรวดเร็ว’

‘ยิ่งไปกว่านั้นข้าไม่มีทางออกโรง ลดตัวลงไปแข่งกับจ้าวฮ่าวแน่นอน’

‘หากทำเช่นนั้น ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ก็ล้วนแต่จะทำให้จ้าวฮ่าวผู้นี้ได้หน้าไป’

‘แต่คิดว่าเป็นเช่นนี้แล้วข้าจะไม่มีวิธีเลยหรืออย่างไร?’

จ้าวหยวนทำตามการชี้แนะของเยี่ยนจ้าวเกอ เขาไม่ได้หยิบเตาโอสถของตนออกมา และไม่ได้เดินไปยังเตาโอสถของจ้าวฮ่าว ทว่ากลับเดินไปตรงหน้าของท่านผู้เฒ่าหวังแทน

“ท่านผู้เฒ่าหวัง ไม่ทราบว่าจะขอโอสถรักษาบาดแผลของน้องสิบหกให้แก่ข้าได้หรือไม่”

ท่านผู้เฒ่าหวังขมวดคิ้วเล็กน้อย และเผยสีหน้าไม่พอใจ “องค์ชายใหญ่ไม่เชื่อข้า คิดว่าข้าเข้าข้างองค์ชายสิบหกอย่างนั้นหรือ?”

องค์ชายใหญ่ยิ้มเล็กน้อยพลางส่ายหน้า ทั้งยังพูดว่า “แน่นอนว่าไม่ใช่ ท่านผู้เฒ่าหวังอย่าเพิ่งเข้าใจผิดไป ข้าเพียงแต่อยากดูโอสถที่น้องสิบหกกลั่นก็เท่านั้นเอง”

ท่านผู้เฒ่าหวังมองดูเยี่ยนจ้าวเกอและจ้าวซื่อเลี่ย ท้ายที่สุดก็ส่งโอสถรักษาบาดแผลให้กับจ้าวหยวน

เขาถอนหายใจครั้งหนึ่ง “ใช้เวลาน้อยนิด ประสิทธิภาพโอสถไม่ต้องพูดถึง ท่านดูก้นเตาโอสถของเขาเสียก่อน กากโอสถแม้เพียงเล็กน้อยก็ไม่มี วัตถุดิบโอสถถูกนำไปใช้อย่างสมบูรณ์ ไม่มีการสิ้นเปลืองสักนิด”

คำพูดที่พูดออกมานี้ ทำให้ทุกคนล้วนตกตะลึง

จ้าวฮ่าวทำได้สมบูรณ์แบบทั้งสามด้าน ต่อให้ระดับความสามารถของจ้าวหยวนจะพุ่งสูงขึ้น ก็ทำได้มากสุดแค่เสมอ นอกเสียจากว่าประสิทธิภาพของโอสถที่เขากลั่นออกมาจะดีกว่าจ้าวฮ่าว

ทว่านั่นจะยังเป็นโอสถรักษาบาดแผลอยู่หรือ?

สีหน้าของจ้าวหยวนยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ในมือกำโอสถรักษาแผลเอาไว้เพื่อชั่งดูปริมาณ แล้วหันหน้ากลับไปมองจ้าวฮ่าว “วิชากลั่นโอสถของน้องสิบหก ช่างเก่งกาจจริงๆ”

จ้าวฮ่าวพูดนิ่งๆ ว่า “เสด็จพี่ใหญ่อยากจะพูดอะไรหรือ”

จ้าวหยวนพูดอย่างใจเย็นว่า “วิชากลั่นโอสถของน้องสิบหกนั้นเลิศล้ำ กระทั่งสามารถทำให้เกิดภาพลวงตาจากไอควันเตาโอสถได้ พี่ใหญ่เช่นข้าต้องขอบอกว่าน่านับถือยิ่งนัก”

“แต่เส้นทางการกลั่นยาลึกล้ำกว้างไกล แต่ละศาสตร์มากมายก่ายกอง…”

ทันใดนั้นจ้าวฮ่าวพูดตัดบทเขา “วิธีกลั่นโอสถนั้นมากมายก็จริง แต่ที่ท่านรู้ ข้าเองก็รู้ ส่วนที่ท่านไม่รู้ ข้าล้วนรู้ทั้งสิ้น”

“เช่นนั้นท่านไม่จำเป็นต้องกล่าวให้มากความ เข้าประเด็นเลยดีกว่า”

เมื่อถูกน้องชายตัดบท จ้าวหยวนไม่ได้โกรธ และยังคงพูดอย่างช้าๆ ว่า “น้องสิบหกกล้าหาญยิ่งนัก ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว พี่ใหญ่เช่นข้าก็จะแสดงความสามารถเสียหน่อยล่ะ”

“ข้าบังเอิญได้เรียนวิชากลั่นโอสถมหัศจรรย์แขนงหนึ่งมาเล็กน้อย วันนี้จะขอลองวิชาสักหน่อยก็แล้วกัน”

“ส่วนน้องสิบหก ไม่จำเป็นต้องแกร่งกว่าข้า เพียงแค่ทำให้ได้เหมือนอย่างพี่ใหญ่ วันนี้พี่ใหญ่ก็ขอศิโรราบยอมแพ้”

“ไม่รู้ว่าน้องสิบหกจะคิดว่าอย่างไร”

จ้าวฮ่าวมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย้ยหยัยทันทีที่ได้ยินดังนั้น จากนั้นเขาก็มองไปยังเยี่ยนจ้าวเกอ

‘วิชามหัศจรรย์หรือ? น่าขันนัก ตอนนั้นข้าใช้เวลากว่าครึ่งชีวิตเก็บซากวัตถุที่หลงเหลือจากวิกฤตการณ์ครั้งใหญ่ หรือวิชาของสำนักโอสถแขนงใหญ่หลังจากวิกฤตการณ์จากทั่วทั้งโลกแปดพิภพทั้งหมดมาแล้ว’

‘นอกจากเคล็ดวิชาและวิธีปรุงยาเฉพาะของแต่ละดินแดนศักดิ์สิทธิ์ สิ่งที่เกี่ยวกับการกลั่นโอสถทั่วหล้านี้ ไม่สิ่งใดที่ข้าไม่รู้’

‘วิชากลั่นโอสถของเขากว่างเฉิงของเยี่ยนจ้าวเกอก็มีเอกลักษณ์เฉพาะอยู่บ้าง แต่ไม่มีสักแบบที่ความสามารถของจ้าวหยวนจะเรียนรู้จนชำนาญได้’

‘หรือจะเป็นวิชานอกสำนักที่ได้มาโดยบังเอิญ เหอะ ล้วนเป็นของที่เหลือจากที่ข้าเคยเล่นในอดีตทั้งนั้นแหละ’

จ้าวฮ่าวพลันยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ พลางกล่าวว่า “ต่อให้เสมอกัน ก็ขอถือว่าข้าแพ้!”

จ้าวหยวนยิ้มพร้อมพยักหน้า แล้วหยิบเข็มทองเล่มหนึ่งออกมาทันที จากนั้นก็แทงเข้าไปในโอสถรักษาบาดแผลนั้น

ผู้คนที่เห็นดังนั้นต่างก็ตะลึงงั้น ไม่เข้าใจว่าจ้าวหยวนกำลังทำสิ่งใดอยู่กันแน่

มีเพียงแค่จ้าวฮ่าวและท่านผู้เฒ่าหวังเท่านั้น ที่มีความตื่นตาตื่นใจฉายชัดอยู่ในดวงตา

ทั้งสองคนมองจ้าวหยวนที่ขับเคลื่อนเข็มประหนึ่งปักษากำลังโบยบิน เขาแทงเข็มเข้าไปในโอสถรักษาแผลต่อเนื่องเก้าครั้ง จากนั้นภายในตัวโอสถรักษาบาดแผลก็เริ่มมีหมอกควันจางๆ พรั่งพรูออกมาจากรูเข็ม

ทุกคนที่มองต่างตกอยู่ในภวังค์ พวกเขารู้ว่าหมอกที่พรั่งพรูออกมาเหล่านี้เป็นเพราะการกระทำของจ้าวหยวน ทว่าโอสถไม่ใช่ถุงลมเสียหน่อย จะมีอากาศออกมาจากข้างในได้อย่างไร

เมื่อทำทุกอย่างเสร็จสิ้น จ้าวหยวนก็นำโอสถคืนให้กับมือท่านผู้เฒ่าหวัง “เชิญท่านผู้เฒ่าหวังตรวจสอบใหม่อีกครั้ง”