ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี นิยาย บท 553

เยี่ยนจ้าวเกอมองประตูมังกรที่ในที่สุดก็เปิดออก แต่มิอาจเข้าไปอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรอยู่ชั่วขณะ

‘ถ้าหากลิ่นเชียนเฉิงรู้ว่าสถานการณ์ในตอนสุดท้ายจะกลายเป็นเช่นนี้ เกรงว่าคงจะไม่รีบเปิดสุสานฝูงมังกรกระมัง?’

พยายามอย่างเต็มที่ทั้งที่มีอุปสรรค ใช้พิธีกรรมเก้ามังกรกลืนฟ้า ในที่สุดก็เปิดประตูมังกรออกได้ แต่กลับคว้าโอกาสไว้ไม่ทัน ต้องรอให้โลกในประตูมังกรเสถียรเสียก่อนจึงจะเข้าไปได้

ถึงตอนนั้นคนอื่นคงได้รับข่าว เตรียมตัวพร้อมรับมือ ทุกคนจะอยู่ในเส้นทางเดียวกัน

เหตุใดต้องแกว่งเท้าหาเสี้ยน?

ถ้าลิ่นเชียนเฉิงรู้เช่นนี้แต่แรก เกรงว่าจะไม่เห็นพิธีกรรมเก้ามังกรกลืนฟ้าของเขาเป็นของวิเศษอย่างตั้งมั่นแน่

ยังไม่ต้องพูดถึงว่าสำหรับเขาแล้ว สำนักอัสนีเรืองรองประสบหายนะเหมือนที่วางแผนไว้ทุกอย่าง

เยี่ยนจ้าวเกอมองลุ่มน้ำเบื้องล่างด้วยสีหน้าประหลาดใจ ‘อืม เป็นหลุมใหญ่จริงๆ’

จอมยุทธ์สำนักอื่นมารวมตัวกันใกล้ลุ่มน้ำ จอมยุทธ์ที่ตามเยี่ยนจ้าวเกอมาถึงทะเลรางเลือนกำลังมาทางนี้

หลังจากได้ยินเยี่ยนจ้าวเกออธิบายสถานการณ์คร่าวๆ ทุกคนต่างตกตะลึงกันชั่วขณะ พูดอะไรไม่ออก

ลิ่นเชียนเฉิงวางกำดักไว้แต่ต้น ซุ่มโจมตีที่ทะเลรางเลือน รอคนมาติดเบ็ด สุดท้ายกลับเป็นเยี่ยนจ้าวเกอที่เหนือกว่า ทำให้เขาพันรังไหมใส่ตัวเอง

ลิ่นเชียนเฉิงซึ่งเป็นหนึ่งในยอดฝีมือระดับศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามของโลกผืนสมุทร สุดท้ายกลับตายอยู่ในเหวลึกของทะเลรางเลือนอย่างไร้สุ้มเสียง กลายเป็นกุญแจในการเปิดประตูมังกร

เรื่องแดนฝังกระดูกของฝูงมังกรลอดวารีทำให้เหล่าคนที่ได้ยินหัวใจเต้นระรัว ขณะมองประตูมังกรที่ก้นหลุ่มเบื้องล่าง ในใจเกิดความคิดนับไม่ถ้วน

ไม่มีใครไม่เชื่อคำพูดของเยี่ยนจ้าวเกอ เป็นเพราะเหตุการณ์ตรงหน้าได้พิสูจน์แล้วว่า ตัวตนที่อยู่ในตำนานนั้นแข็งแกร่งเพียงใด

สำนักอัสนีเรืองรองหนึ่งในหกพรรคมาร ถูกทำลายในชั่วพริบตา

ความสามารถเช่นนี้ มองไปทั่วโลกผืนสมุทรแล้ว ก็ไม่มีใครที่ทำได้

เยี่ยนจ้าวเกอมองคนที่อยู่รอบๆ พลางยิ้มเล็กน้อย “ที่นี่คงไม่เสถียรได้ในวันสองวัน ข้าขอกลับเขาหงส์วิเศษก่อน”

สวีเฟยกับสือจวินย่อมเชื่อการตัดสินของเยี่ยนจ้าวเกอ คนของเขาหงส์วิเศษมองหน้ากันเอง ทิ้งคนไว้คอยจับตาดู ส่วนคนอื่นกลับสำนัก

คนจากสำนักอื่นเห็นดังนั้นก็ลังเลเล็กน้อย

พวกเขารู้สึกถึงกลิ่นอายอันตรายด้านในประตูมังกรเบื้องล่างได้เช่นกัน แต่รู้สึกไม่ยินยอมอยู่บ้าง

มีคนไม่เชื่อ ทดลองเข้าประตูมังกร สุดท้ายถูกปราณมังกรที่น่ากลัวและแข็งกร้าวบดขยี้ ไม่เหลือแม้แต่ซาก

ทุกคนต่างหวาดกลัว พากันตัดใจชั่วคราว แต่ว่าทุกสำนักล้วนเหลือคนไว้คอยจับตาดูและหาโอกาส

หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอกลับสำนัก หายนะที่สำนักมังกรโลหิตเป็นผู้ก่อก็ได้จบลงเช่นกัน

หลังจากเกิดเรื่องที่สำนักอัสนีเรืองรอง สำนักสังหารมังกรและเกาะวิญญาณหลอนก็หยุดการต่อสู้กับวังผลึกวารีและบึงกระบี่โดยสิ้นเชิง ทางวังผลึกวารีและบึงหมื่นกระบี่ก็ไม่ได้ขัดขวาง

ทั้งสองฝ่ายต่างให้ความสนใจการเปลี่ยนแปลงทางด้านทะเลรางเลือนและสำนักอัสนีเรืองรองอย่างใกล้ชิด หลังจากเข้าใจเรื่องราวแล้วก็วางมืออย่างรู้กัน ไม่ต่อสู้กันต่ออีก

โลกผืนสมุทรที่ไฟสงครามลุกลามไปทุกที่ หลังจากเหตุการณ์นี้ สถานการณ์ก็สงบลงอย่างรวดเร็ว

แต่ว่าบรรยากาศที่กดดันก็ยังคงอยู่ ทุกคนต่างคล้ายกับกำลังรออะไรบางอย่าง

กระนั้นในสงครามครั้งนี้ ทั้งสองฝ่ายบาดเจ็บล้มตาย ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง

ทางด้านฝ่ายธรรมะ สำนักมังกรโลหิตแทบถูกล้างสำนัก มหาปรมาจารย์ขั้นบรรลุธรรมสองคนของเกาะจิตประสานเสียชีวิตทั้งคู่ วังผลึกวารีได้รับความเสียหายไม่น้อยในตอนที่ประสบการโจมตีเมื่อตอนแรก